Read Kutsal Kitap Yeni Ceviri, 2008 EYÜP 14 Bible Online

EYÜP 14 - Kutsal Kitap Yeni Ceviri, 2008 bible

EYÜP 14

¹“İnsanı kadın doğurur, Günleri sayılı ve sıkıntı doludur.

²Çiçek gibi açıp solar, Gölge gibi gelip geçer.

³Gözlerini böyle birine mi dikiyorsun, Yargılamak için önüne çağırıyorsun?

⁴Kim temizi kirliden çıkarabilir? Hiç kimse!

⁵Madem insanın günleri belirlenmiş, Aylarının sayısı saptanmış, Sınır koymuşsun, öteye geçemez;

⁶Gözünü ondan ayır da, Çalışma saatini dolduran gündelikçi gibi rahat etsin.

⁷“Oysa bir ağaç için umut vardır, Kesilse, yeniden sürgün verir, Eksilmez filizleri.

⁸Kökü yerde kocasa, Kütüğü toprakta ölse bile,

⁹Su kokusu alır almaz filizlenir, Bir fidan gibi dal budak salar.

¹⁰İnsan ise ölüp yok olur, Son soluğunu verir ve her şey biter.

¹¹Suyu akıp giden göl Ya da kuruyan ırmak nasıl çöle dönerse,

¹²İnsan da öyle, yatar, bir daha kalkmaz, Gökler yok oluncaya dek uyanmaz, Uyandırılmaz.

¹³“Keşke beni ölüler diyarına gizlesen, Öfken geçinceye dek saklasan, Bana bir süre versen de, beni sonra anımsasan.

¹⁴İnsan ölür de dirilir mi? Başka biri nöbetimi devralıncaya dek Savaş boyunca umutla beklerdim.

¹⁵Sen çağırırdın, ben yanıtlardım, Ellerinle yaptığın yaratığı özlerdin.

¹⁶O zaman adımlarımı sayar, Günahımın hesabını tutmazdın.

¹⁷İsyanımı torbaya koyup mühürler, Suçumu örterdin.

¹⁸“Ama dağın yıkılıp çöktüğü, Kayanın yerinden taşındığı,

¹⁹Suyun taşı aşındırdığı, Selin toprağı sürükleyip götürdüğü gibi, İnsanın umudunu yok ediyorsun.

²⁰Onu hep yenersin, yok olup gider, Çehresini değiştirir, uzağa gönderirsin.

²¹Oğulları saygı görür, onun haberi olmaz, Aşağılanırlar, anlamaz.

²²Ancak kendi canının acısını duyar, Yalnız kendisi için yas tutar.”