Read Kutsal Kitap Yeni Ceviri, 2008 AĞITLAR 3 Bible Online

AĞITLAR 3 - Kutsal Kitap Yeni Ceviri, 2008 bible

AĞITLAR 3

¹RAB'bin gazap değneği altında acı çeken adam benim.

²Beni güttü, Işıkta değil karanlıkta yürüttü.

³Evet, dönüp dönüp bütün gün bana elini kaldırıyor.

⁴Etimi, derimi yıprattı, kemiklerimi kırdı.

⁵Beni kuşattı, Acı ve zahmetle sardı çevremi.

⁶Çoktan ölmüş ölüler gibi Beni karanlıkta yaşattı.

⁷Çevreme duvar çekti, dışarı çıkamıyorum, Zincirimi ağırlaştırdı.

⁸Feryat edip yardım isteyince de Duama set çekiyor.

⁹Yontma taşlarla yollarımı kesti, Dolaştırdı yollarımı.

¹⁰Benim için O pusuya yatmış bir ayı, Gizlenmiş bir aslandır.

¹¹Yollarımı saptırdı, paraladı, Mahvetti beni.

¹²Yayını gerdi, okunu savurmak için Beni nişangah olarak dikti.

¹³Oklarını böbreklerime sapladı.

¹⁴Halkımın önünde gülünç düştüm, Gün boyu alay konusu oldum türkülerine.

¹⁵Beni acıya doyurdu, Bana doyasıya pelinsuyu içirdi.

¹⁶Dişlerimi çakıl taşlarıyla kırdı, Kül içinde diz çöktürdü bana.

¹⁷Esenlik yüzü görmedi canım, Mutluluğu unuttum.

¹⁸Bu yüzden diyorum ki, “Dermanım tükendi, RAB'den umudum kesildi.”

¹⁹Acımı, başıboşluğumu, Pelinotuyla ödü anımsa!

²⁰Hâlâ onları düşünmekte Ve sıkılmaktayım.

²¹Ama şunu anımsadıkça umutlanıyorum:

²²RAB'bin sevgisi hiç tükenmez [4], Merhameti asla son bulmaz;

²³Her sabah tazelenir onlar, Sadakatin büyüktür.

²⁴“Benim payıma düşen RAB'dir” diyor canım, “Bu yüzden O'na umut bağlıyorum.”

²⁵RAB kendisini bekleyenler, O'nu arayan canlar için iyidir.

²⁶RAB'bin kurtarışını sessizce beklemek iyidir.

²⁷İnsan için boyunduruğu gençken taşımak iyidir.

²⁸RAB insana boyunduruk takınca, İnsan tek başına oturup susmalı;

²⁹Umudunu kesmeden yere kapanmalı,

³⁰Kendisine vurana yanağını dönüp Utanca doymalı;

³¹Çünkü Rab kimseyi sonsuza dek geri çevirmez.

³²Dert verse de, Büyük sevgisinden ötürü yine merhamet eder;

³³Çünkü isteyerek acı çektirmez, İnsanları üzmez.

³⁴Ülkedeki bütün tutsakları ayak altında ezmeyi,

³⁵Yüceler Yücesi'nin huzurunda insan hakkını saptırmayı,

³⁶Davasında insana haksızlık etmeyi Rab doğru bulmaz.

³⁷Rab buyurmadıkça kim bir şey söyler de yerine gelir?

³⁸İyilikler gibi felaketler de Yüceler Yücesi'nin ağzından çıkmıyor mu?

³⁹İnsan, yaşayan insan Niçin günahlarının cezasından yakınır?

⁴⁰Davranışlarımızı sınayıp gözden geçirelim, Yine RAB'be dönelim.

⁴¹Ellerimizin yanısıra yüreklerimizi de göklerdeki Tanrı'ya açalım:

⁴²“Biz karşı çıkıp başkaldırdık, Sen bağışlamadın.

⁴³Öfkeyle örtünüp bizi kovaladın, Acımadan öldürdün.

⁴⁴Dualar sana erişmesin diye Bulutları örtündün.

⁴⁵Uluslar arasında bizi pisliğe, süprüntüye çevirdin.

⁴⁶Düşmanlarımızın hepsi bizimle alay etti.

⁴⁷Dehşet ve çukur, kırgın ve yıkım çıktı önümüze.”

⁴⁸Kırılan halkım yüzünden Gözlerimden sel gibi yaşlar akıyor.

⁴⁹Durup dinmeden yaş boşanıyor gözümden,

⁵⁰RAB göklerden bakıp görünceye dek.

⁵¹Kentimdeki kızların halini gördükçe Yüreğim sızlıyor.

⁵²Boş yere bana düşman olanlar bir kuş gibi avladılar beni.

⁵³Beni sarnıca atıp öldürmek istediler, Üzerime taş attılar.

⁵⁴Sular başımdan aştı, “Tükendim” dedim.

⁵⁵Sarnıcın dibinden seni adınla çağırdım, ya RAB;

⁵⁶Sesimi, “Ahıma, çağrıma kulağını kapama!” dediğimi duydun.

⁵⁷Seni çağırınca yaklaşıp, “Korkma!” dedin.

⁵⁸Davamı sen savundun, ya Rab, Canımı kurtardın.

⁵⁹Bana yapılan haksızlığı gördün, ya RAB, Davamı sen gör.

⁶⁰Benden nasıl öç aldıklarını, Bana nasıl dolap çevirdiklerini gördün.

⁶¹Aşağılamalarını, ya RAB, Çevirdikleri bütün dolapları, Bana saldıranların dediklerini, Gün boyu söylendiklerini duydun.

⁶²

⁶³Oturup kalkışlarına bak, Alay konusu oldum türkülerine.

⁶⁴Yaptıklarının karşılığını ver, ya RAB.

⁶⁵İnat etmelerini sağla, Lanetin üzerlerinden eksilmesin.

⁶⁶Göklerinin altından öfkeyle kovala, yok et onları, ya RAB.