Read Kutsal Kitap ve Deuterokanonik Kitaplar BİLGELİK 18 Bible Online

BİLGELİK 18 - Kutsal Kitap ve Deuterokanonik Kitaplar bible

BİLGELİK 18

¹Ama senin kutsal varlıkların için Her yerde büyük bir ışık vardı. Mısırlılar onların sesini duyabiliyor, Ama biçimlerini göremiyorlardı, Acı çekmedikleri için şanslı olduklarını söylüyorlardı.

²Mısırlılar, eskiden yaptıkları haksızlıklara karşın Kendilerine hiçbir zarar vermedikleri için Onlara teşekkür ettiler, Geçmiş kötü niyetleri için bağışlanmayı dilediler.

³Karanlığa karşı sen milletine Sütun biçiminde parlak bir alev verdin, Bu alev bilinmeyen yolculuklarında onlara kılavuzdu, Büyük bir istekle göçlerinde ılımlı bir güneş olacaktı.

⁴Ama öbürleri, ışıktan yoksun kalmayı Ve karanlığa tutsak olmayı gerçekten hak etmişlerdi, Çünkü senin çocuklarını tutsak etmişlerdi. Onların sayesinde yasanın sönmez ışığı dünyaya verilecekti.

⁵Onlar kutsal kişilerin çocuklarını öldürmeye karar vermişlerdi, Ölmesi için bırakılan çocuklardan yalnızca biri kurtarılmıştı. Onları cezalandırmak için binlerce çocuklarını yok ettin, Fırtınalı dalgalarda onların tümünü öldürdün.

⁶O gece atalarımıza bildirilmişti. Böylece ne gibi yeminlere güvendiklerini görünce, Kıvanç duyup yürekli olacaklardı.

⁷Senin milletin bunu bekliyordu, Erdemli kişilerin kurtuluşunu Ve düşmanlarının ortadan kalkmasını.

⁸Çünkü bir yandan düşmanlarından öç alırken Bizi kendine çağırarak yücelttin.

⁹Saygıdeğer kişilerin inançlı çocukları Gizlice kurban kestiler[14], Bir arada bu tanrısal antlaşmaya vardılar: Bütün kutsallar iyilikleri ve tehlikeleri paylaşacaktı. Çabucak atalarının ezgilerini okumaya başladılar.

¹⁰Düşmanlarının uygunsuz bağırmaları yankılandı, Çocukları için ağlayanların acıklı sesleri duyuldu.

¹¹İster efendi ister köle aynı cezayla karşılaştılar, İster kral, ister halktan biri özdeş şeyi yitirdiler.

¹²Tümü sayısız ölü verdi, yok olanlar özdeş biçimde ölmüştü. Onları gömmek için yaşayanların sayısı yeterli değildi, Çünkü soylarının en seçkin kişileri bir anda yok olmuştu.

¹³Onlar büyülerinden başka hiçbir şeye inanmıyorlardı, Ama ilk doğan çocukları ölünce Bu ulusun Tanrı'nın çocukları olduğunu onayladılar.

¹⁴Sessizlik ve durgunluk tüm çevreyi kaplayınca Ve gecenin yarısı geçip gidince,

¹⁵Göklerden, görkemli tahtından güçlü sözün hızla yayıldı, Güçlü savaşçı kötü yazgısı olan bu toprağın yüreğine sıçradı. Senin belirli buyruğunu keskin bir kılıç gibi taşıyor,

¹⁶Öylece duruyordu ve evrene ölüm saçtı, Başı göğe değiyordu, ama toprakta yürüyordu.

¹⁷Çabucak düşler ve tiksindirici görüntüler Onları korkutup çaresiz bıraktı, Beklenmeyen korkular onları etkiledi.

¹⁸Hızla yere atıldılar, Kimi orada, kimi burada, yarı ölmüş bir durumda, Neden öldüklerini herkese bildirdiler.

¹⁹Çünkü onları tedirgin eden düşler Neden öleceklerini onlara önceden bildirmişti, Niçin güçsüz kaldıklarını ölmeden önce anlamaları için.

²⁰Ama erdemli kişiler de ölümle karşılaştı, Sahrada büyük bir halk yığını güçsüz kaldı. Ancak bu öfke uzun sürmedi,

²¹Çünkü erdemli bir kişi[15] Onların davasını desteklemek için acele etti. Kutsal görevinin silahlarını kullanarak, Dua etti ve kefaret etmek için buhur yaktı, Öfkeye karşı koydu ve felakete son verdi, Böylece gerçekten kulun olduğunu göstermiş oldu.

²²Acı yıkımı önledi, bunu kol gücüyle Ya da silah gücüyle başarmadı, Ama cezayı vereni sözleriyle yendi, Atalara verilen antları ve antlaşmaları anımsattı.

²³Şimdiden cesetler yığılmıştı, Ama o kişi araya girip öfkeyi geri çevirdi, Yaşayanlara yaklaşmasını engelledi.

²⁴Çünkü dalgalanan cüppesi tüm dünyayı, Dört sıra oluşturan taşlar ataların ünlü isimlerini Ve başındaki taç da senin ululuğunu simgeliyordu.

²⁵Yok eden güç irkildi, çünkü bunlardan korkuyordu, Öfkenin bir nebzesi yetmişti.