Read Kutsal Kitap ve Deuterokanonik Kitaplar 1. MAKABELER 7 Bible Online

1. MAKABELER 7 - Kutsal Kitap ve Deuterokanonik Kitaplar bible

1. MAKABELER 7

¹Yüz elli yılında Seleukus oğlu Dimitrios Roma'dan kaçtı ve bir kaç kişiyle kıyıdaki bir kente geldi. Orada bir kral sarayı oluşturdu.

²Atalarının topraklarına girerken ordusu Antiyokus'la Lisias'ı tutukladı. Onları onun huzuruna getirmeyi tasarladılar.

³Ama o olanları duyunca şöyle dedi: “Onları gözüm görmesin.”

⁴O zaman ordu onları öldürdü ve Dimitrios krallığında tahta çıktı.

⁵Ardından başlarında Alkimos olmak üzere, İsrail'deki bütün yasa tanımayanlar ve inançsızlar ona başvurdu. Alkimos'un tutkusu başkâhin olmaktı.

⁶Kralın önünde halkı suçlayıp şöyle dediler: “Yahuda'yla erkek kardeşleri tüm dostlarınızı öldürdü, bizleri de ülkemizden kovdu.

⁷Güvenebileceğin birini şimdi oraya gönder. Yahuda'nın gerek bizim ülkede gerekse kralın topraklarında neden olduğu yıkımı görsün ve o kötü kişilerle yardımcılarını cezalandırsın.”

⁸Kral Bakkides'i seçti. Kralın dostlarından biri olan Bakkides Fırat Irmağı'nın batı yakasındaki ülkenin valisiydi. Ünlü biriydi ve krala içtenlikle bağlıydı.

⁹Onu, başkâhin olarak atadığı inançsız Alkimos'la birlikte gönderdi ve İsrailliler'e ceza verilmesini buyurdu.

¹⁰Ardından güçlü bir orduyla yola çıktılar. Yahuda ülkesine varınca Yahuda'yla erkek kardeşlerine haber gönderip güvenilmez barış önerilerinde bulundular.

¹¹Ama öbürleri bu önerilere güvenmediler, çünkü güçlü bir orduyla geldiklerini görmüşlerdi.

¹²Bununla birlikte yasa yazıcılarından oluşan bir komisyon Alkimos'la Bakkides'in karşısına çıktı. Amaçları adil bir antlaşmaya varılmasını dilemekti.

¹³İsrailliler arasında barış koşullarını ilk görüşenler Hasidiyanlar oldu.

¹⁴Onlar şöyle düşünüyordu: “Harun soyundan bir kâhin orduyla birlikte geldi, o bize kötülük etmez.”

¹⁵Gerçekten kâhin onlarla barış koşullarını görüştü ve ant içti: “Size ya da arkadaşlarınıza kötülük etmeyeceğiz.”

¹⁶Bu sözlere inandılar, ama kâhin aralarından altmış kişiyi tutukladı ve bir günde onları öldürdü. Böylece Kutsal Kitap'ın söyledikleri gerçekleşmiş oldu:

¹⁷Aranızdaki inanlıların bedenlerini dağıttılar, Yeruşalim'in çevresinde onların kanını akıttılar, Onları gömecek kimse yoktu!

¹⁸Bu olaydan sonra halk kaygılanıp dehşete kapıldı. Şöyle dediler: “Onlarda doğruluk ya da erdem aramayın, antlaşmalarını ve yeminlerini bozdular.”

¹⁹Ardından Bakkides Yeruşalimden ayrıldı ve Beytsayit'te kamp kurdu. Ordusundan kaçan askerlerin çoğunu ve başka kişileri tutukladı, hepsini büyük su deposuna atıp öldürdü.

²⁰Sonra ilin yöneticisi olarak Alkimos'u oraya atadı ve onu desteklemesi için oraya bir ordu bıraktı. Bakkides kralın yanına döndü.

²¹Alkimos başkâhin olmak için güçlü çabasını sürdürdü.

²²Kendi uluslarının dirliğini bozanlar onun çevresinde toplandı. Yahuda ülkesinin yönetimini ele geçirip İsrail'de büyük yıkıma neden oldular.

²³İsrailliler'e kötülük yapmakta Alkimos'la onu destekleyenlerin putperestlerden daha ileri gittiğini görünce,

²⁴Yahuda tüm Yahudiye ülkesinin çevresini sardı. Amacı, ordusundan kaçanlardan öç almak ve ülkede özgürce dolaşmalarını engellemekti.

²⁵Yahuda'yla onu destekleyenlerin ne denli güçlü olduğunu gören Alkimos, onlara direnecek güçte olmadığını anladı ve kralın yanına dönerek onları suçladı.

²⁶Kral, İsrail'in koyu bir düşmanı olan generallerinden ünlü Nikanor'u oraya gönderdi ve ulusun kökünü kazımasını buyurdu.

²⁷Güçlü bir orduyla Yeruşalim'e gelen Nikanor, güvenilmez barış önerileriyle Yahuda'ya ve erkek kardeşlerine ulaklar gönderip

²⁸şöyle dedi: “Aramızda savaş olmasın, beni koruyan bir kaç askerle ilerleyeceğim ve barışçı biçimde karşılaşacağız.”

²⁹Yahuda'ya geldi ve oldukça barışçı biçimde karşılaştılar. Ama düşman, Yahuda'yı kaçırmak amacıyla hazırlıklar yapmıştı.

³⁰Nikanor'un onu gelip görmekle ne denli güvenilmez amaçlar peşinde olduğunu anlayınca, Yahuda kaygılandı ve yeniden buluşma önerilerini geri çevirdi.

³¹Tasarısının su yüzüne çıktığını anlayan Nikanor Yahuda'yla savaşmak için Kafarsalama dolayına gitti.

³²Nikanor'un yaklaşık beş yüz askeri vuruldu, geri kalanlar Davut Kenti'ne sığındı.

³³Bu olayların ardından Nikanor Siyon Dağı'na çıktı. Bazı kâhinler toplumun ileri gelen kişileriyle birlikte Kutsal Yer'den çıktılar, onu barışçı biçimde karşıladılar ve kral için kurban kesildiğini ona gösterdiler.

³⁴Ama o onlarla eğlendi, onlara güldü, onlara saygısızca davranıp küstah bir dil kullandı, öfkeyle sövüp saydı:

³⁵“Yahuda ordusuyla bana teslim edilmezse, size söz veriyorum ki, geri döner dönmez bu binayı ateşe vereceğim!” deyip öfkeyle gitti.

³⁶Bunun üzerine kâhinler yeniden içeriye girdiler, yaşlı gözlerle sunağın ve Kutsal Yer'in önünde durarak şöyle dediler:

³⁷“Sen bu evin adınla anılmasını istedin, bu evde dua edilmesini ve ulusunun dileklerde bulunmasını istedin.

³⁸Bu adamdan ve ordusundan öç al, onların kılıçtan geçirilmesini sağla. Küfürlerini anımsa ve onlara süre tanıma.”

³⁹Nikanor Yeruşalim'den ayrıldı ve Beythoron'da kamp kurdu. Suriye'den gelen bir ordu orada kendisine katıldı.

⁴⁰O arada Yahuda, üç bin kişilik ordusuyla Adasa'da kamp kurdu ve şöyle dua etti:

⁴¹“Asur kralının ulakları küfrettiği zaman, senin gönderdiğin melek onun ordusunda yüz seksen beş bin kişiyi darbeyle yere yıktı.

⁴²Aynı biçimde senin bugün bu orduyu da ezdiğini görelim, böylece bu adamın tapınağına küfrettiğini herkes öğrenecektir. O adamı yaptığı kötülüğe göre yargıla.”

⁴³Ordular Adar ayının on üçünde karşılaştılar, Nikanor'un ordusu ezildi ve savaşta ilk önce kendisi öldü.

⁴⁴Nikanor'un öldüğünü görünce askerleri silahlarını atıp kaçtı.

⁴⁵Yahudiler bir günlük yolculuk yapıp Adasa'dan Gazar'ın çevresine dek onları kovaladılar. İzlerken onları uyarmak için iki kez boru çaldılar.

⁴⁶Yahudiye'nin çevresindeki köylerden gelen halk onların kaçışını önledi, böylece birbirleriyle savaşmaya başladılar. Tümü kılıçtan geçirildi, sağ kalan olmadı.

⁴⁷Malları yağma edildi, Nikanor'un başı ve sağ eli kesildi. Nikanor bir küstahlık gösterisi yaparak sağ elini uzatmıştı. Başıyla eli Yeruşalim'de gösterildi.

⁴⁸Halk çok sevindi ve o günü büyük bir bayram olarak kutladı.

⁴⁹Gerçekten her yıl Adar'ın on üçünde o günü kutlamaya karar verdiler.

⁵⁰Yahuda ülkesi kısa bir süre barışı tattı.