Read Kutsal Kitap ve Deuterokanonik Kitaplar 4. EZRA 6 Bible Online

4. EZRA 6 - Kutsal Kitap ve Deuterokanonik Kitaplar bible

4. EZRA 6

¹O bana, “Bu yeryüzünün başlangıcını düşün” dedi, “Dünyanın kapıları henüz kurulmamış, hiç rüzgar yok ve esmiyor,

²hiç gök gürlemiyor, hiç şimşek çakmıyor. Cennetin temelleri henüz atılmamış,

³ne de onun görülecek hoş çiçekleri var! Ne yıldızları hareket ettiren güçler yerleştirilmiş, ne de sayısız melekler ordusu toplanmış.

⁴Ne havanın uçsuz bucaksız alanı kurulmuş, ne de göğün katmanlarının adları belirlenmiş. Siyon henüz Tanrı'nın ayağını koyacağı basamak olarak seçilmemiş.

⁵Bugünkü çağ henüz planlanmamış, günahkârların düzenleri henüz yasa dışı kabul edilmemiş. Sadakat hazinesinde biriktirilenlerin üzerine Tanrı'nın mührü de basılmamış.

⁶Bu konuda düşündüm. Bütün evren tamamen benim, yalnızca benim yüzümden yaratıldı. Aynı şekilde, tamamen benim, yalnızca benim yüzümden de son bulacak.”

⁷Meleğe sordum: “Çağları bölen süreleri anlat bana. Ne zaman ilk çağ biter ve sonraki başlar?”

⁸O, “Süre İbrahim ve İshak'ın arasındaki süreden daha büyük olmayacak” dedi, “Çünkü Yakup ve Esav onun soyunun çocuklarıydı. Doğumları sırasında Yakup'un eli Esav'ın topuğunu sımsıkı kavrıyordu.

⁹Esav ilk çağın sonunu, Yakup ise gelecek çağın başlangıcını temsil ediyor.

¹⁰Bir insanın başlangıcı elinde, sonu ise topuğundadır. Topuk ve el arasında herhangi bir ara süre arama Ezra.”

¹¹“Efendim, üstadım” dedim, “Eğer gözünüzde lütuf buldumsa,

¹²bir kısmını bir önceki gece bana gösterdiğiniz belirtilerin sonuncusunu da bana bildiriniz.”

¹³“Ayaklarını yükselt” diye yanıtladı, “Yüksek sesle çınlayan bir ses işiteceksin.

¹⁴O konuşmaya başladığında,

¹⁵eğer durduğun yeri titretir ve sarsarsa korkma. O sonu anlatır ve yeryüzünün temelleri anlayacak ki, o kendilerinden söz ediyor.

¹⁶Onlar titreyip sarsılacaklar, çünkü biliyorlar ki, sonunda mutlaka şekillerini değiştirecekler.”

¹⁷Bunu işittiğimde ayaklarımı yükseltip dinledim, ses konuşmaya başladı. Onun sesi, çağlayan suların sesi gibiydi. Şöyle diyordu:

¹⁸“Yeryüzünde yaşayanları yargılamaya geleceğim zaman yaklaştı.

¹⁹Günahkârların kötülüklerini araştıracağım zaman,

²⁰Siyon'un aşağılanmasının son bulacağı zaman, geçip giden çağın üzerine mührün basılacağı zaman… Sonra bu belirtileri yerine getireceğim: Göğün gözü önünde kitaplar açılacak, herkes aynı anda onları görecek.

²¹Yalnızca bir yaşında olan çocuklar bile konuşabilecek, hamile kadınlar üç dört aylık bebeklerini erken doğuracak. Onlar yaşayacak, atlayıp zıplayacaklar.

²²Ekilen tarlaların birden bire ekilemez oldukları görülecek, dolu ambarların aniden boşaldıkları farkedilecek.

²³Yüksek sesli, şiddetli bir boru sesi olacak, işiten herkesin kalbinde dehşetli bir korku esecek.

²⁴O zaman arkadaşlar, sanki düşmanlarıymış gibi dostlarıyla savaşacaklar, yeryüzünde yaşayanlar dehşete kapılacak. Üç saat boyunca akan ırmaklar duracak.

²⁵“Bütün bunlardan sonra her kim geriye kalırsa, önceden bana haber verildi ki, o korunacak, getirdiğim kurtuluşu, benim dünyamın sonunu görecek.

²⁶Onların hepsi, ölümü hiç bilmeksizin cennete alınan insanları görecek. Daha sonra yeryüzündeki insanlar kalplerinde bir değişim hissedecek ve daha iyi düşünecekler.

²⁷Kötülük tamamen yok edilecek,

²⁸hile, yalan ortadan kaldırılacak. Buna karşın doğruluk, sadakat gelişecek. Ahlak bozukluğunun, çürümenin hakkından gelinecek. Şimdiye kadar meyvesiz olan gerçek aydınlığa çıkacak.”

²⁹Ses benimle konuşuyorken ayağımın altındaki zemin titremeye başladı. Sonra melek bana şöyle dedi:

³⁰“Bunlar sana bu gece getirdiğim vahiylerdir.

³¹Eğer bir kez daha dua edip yedi gün oruç tutarsan, sana daha büyük şeylerden söz etmek için geri geleceğim.

³²Çünkü yüce Tanrı sesini duydu. Güçlü Olan bütün yaşamın boyunca gösterdiğin paklığı ve erdemi görüyor.

³³Beni sana, tüm bu vahiylerle ve şu mesajla göndermesinin nedeni de budur: ‘Kendine güven, hiç korkma.

³⁴Şimdi bu çağda yararsız düşüncelere kaygı ve aceleyle dalma. Sonra en son çağ geldiğinde aceleyle hareket edemeyeceksin.’ ”

³⁵Hemen uyandım, önceki gibi aynı biçimde yedi gün oruç tuttum. Böylece bana söylenen üç hafta tamamlandı.

³⁶Sekizinci gece yine yürekten tedirgindim, yüce Tanrı'yla konuştum.

³⁷Düşüncemde büyük ızdırap içindeydim.

³⁸Şöyle dedim: “Ey Rabbim, yaratılışın başlangıcında sen sözü söyledin. İlk gün dedin ki, ‘Gökyüzü ve yeryüzü olsun!’ ve sözün yerine geldi.

³⁹O zaman havada dolaşan ruhlar oradaydı, karanlık ve sessizlik her yeri doldurmuştu, insan sesine benzer hiçbir ses yoktu.

⁴⁰Sonra sen, o zamandan bu yana yapmış olduğun işlerini görünür kılması için ışığa koruma odalarından dışarı çıkmasını buyurdun.

⁴¹İkinci gün gökkubbenin meleğini yaratıp ona bir parçası yukarıda, diğeri de aşağıda kalacak şekilde, suların arasını bölen engeller yapmasını buyurdun.

⁴²Üçüncü gün sulara yeryüzünün yedinci kısmında toplanmalarını buyurdun, öbür altı kısmı ise kuru toprak yaptın. Ondan bir kısmı senin hizmetine ekilip sürülmek için ayrıldı.

⁴³Söz ağzından çıkar çıkmaz bir anda işi bitirdi.

⁴⁴Anında çok sayıda arzulanabilecek çeşitli tatlarda, bereketli, değişik renkli, harika kokulu meyveler oluştu. Bunlar üçüncü gün oldu.

⁴⁵Dördüncü gün buyruğunla tüm parlaklığı ve görkemiyle güneşi, ayı ve özenle yerleştirilmiş yıldızları yarattın.

⁴⁶Onlara, yakında yaratacağın insana hizmet etmelerini buyurdun.

⁴⁷Beşinci gün suların toplanmış olduğu yedinci kısma, yaşayan yaratıkları, kuşları ve balıkları oluşturmasını buyurdun.

⁴⁸Böylece buyruğuna uyarak durgun ve hayatsız su canlı yaratıkları meydana getirdi. Öyle ki, uluslar senin harika işlerini övsün.

⁴⁹Daha sonra sen iki yaratığı ayırdın, birine Behemot, öbürüne de Livyatan adını verdin.

⁵⁰Suların toplandığı yedinci kısım her ikisini birlikte barındıramayacağı için onları ayrı yerlere yerleştirdin.

⁵¹Üçüncü gün kuru yapmış olduğun toprağın bir kısmını — binlerce tepesi bulunan ülkeyi — kendi ülkesi olarak Behemot'a verdin.

⁵²Livyatan'a ise yedinci kısmı, suları verdin. Onları arzu ettiğin zaman istediğin kişilerin yemesi için sakladın.

⁵³Altıncı gün yeryüzüne senin için sığırlar, vahşi hayvanlar ve sürüngenler var etmesini buyurdun.

⁵⁴İşlerini tamamlamak için Adem'i yarattın, ona yarattığın her şeyin üzerinde egemen olma yetkisini verdin. Adem'den bize kadar hepimiz senin seçilmiş halkın, onun soyunun çocuklarıyız.

⁵⁵“Ey Rabbim, tüm yaratılış öyküsünü ezbere sayıp döktüm. Çünkü demiştin ki,

⁵⁶sen bu dünyayı bizim uğrumuza yarattın. Adem'in soyundan gelen ulusların geri kalanı önemsiz, onlar bir tükürükten daha değerli değiller. Tümünün sayısı kovadan akan bir damladan daha fazla değil.

⁵⁷Ey Rabbim, ancak o değersiz kabul edilen uluslar bugün bizi yönetiyor ve yiyip yutuyor.

⁵⁸Biz, senin halkın — senin ilk doğanın, senin oğlun, senin destekleyicin, senin en çok sevdiğin halkın — onların eline teslim edildik.

⁵⁹Dünya gerçekten bizim için mi yaratıldı? O halde neden bizler bizim dünyamızda egemenliği alamıyoruz? Bu ne kadar daha böyle sürecek?”