Read Kutsal Kitap ve Deuterokanonik Kitaplar 4. EZRA 7 Bible Online

4. EZRA 7 - Kutsal Kitap ve Deuterokanonik Kitaplar bible

4. EZRA 7

¹Ben konuşmamı bitirdiğimde, önceki gecelerde olduğu gibi, aynı melek bana gönderildi.

²O bana şöyle dedi: “Ayağa kalk Ezra, sana şu haberi iletmek için geldim, iyice dinle.”

³“Buyrun efendim” dedim. Sonra konuşmasını şöyle sürdürdü: “Uçsuz bucaksız açık bir alanda oluşturulmuş, enine ve boyuna yayılmış bir denizi düşün. Ama girişi bir ırmağın ağzı gibi dar.

⁴Eğer herhangi bir kimse bu denize ulaşmaya karar verirse, onu görse de,

⁵onun açık sularına o dar geçitten geçmeksizin ulaşamaz.

⁶Ya da düz bir alanda kurulmuş bir kenti düşün.

⁷Öyle bir kent ki, arzu edebileceğin her şeyle dolu, ama kentin girişinin sağı ateş, solu da derin bir suyla kaplı, dar ve dik.

⁸Suyla ateşin arasında yalnızca bir patika yol var. Bir defada sadece bir kişinin geçebileceği genişlikte.

⁹Örneğin bu kent birisine miras olarak verilseydi, o kişi bu tehlikeli yollardan geçmeksizin nasıl kendi mirasına egemen olabilirdi?”

¹⁰“O tek yol, efendim” diyerek aynı görüşte olduğumu açıkladım.

¹¹Bana şöyle dedi: “İsrail'in hissesi de böyle. Yarattığım dünya İsrail içindi. Adem buyruklarıma karşı gelince insanlık yargılanmayla karşı karşıya kaldı.

¹²Bu dünyanın girişleri dar, acı dolu, çetin, sarp, kötü, tehlike ve sıkıntılarla dolu olarak yaratıldı.

¹³Ama daha büyük dünyanın girişleri daha geniş, emin ve ölümsüzlüğe götürür.

¹⁴Şu halde, her insan mutlaka bu dar, amaçsız, boş hayata girmeli. Yoksa ruhların korunduğu yerdeki lütfa hiç erişemez.

¹⁵Öyleyse Ezra, neden ölümlü olduğun, kesinlikle öleceğin düşüncesinden bu kadar derin bir tedirginlik duyuyorsun?

¹⁶Neden zihnini şu an yerine geleceğe çevirmiyorsun?”

¹⁷“Efendim, üstadım” diye yanıtladım, “Yasanızda koşulları koymuştunuz: Doğru olanlar bu lütuflara sahip olacak, günahkârlar yok olacak.

¹⁸Bundan dolayı doğru olanlar bu zor hayata katlanıp öteki dünyadaki huzurlu yaşamı arayabilirler, ama günahkâr hayat yaşayanlar, hiç açık alanlara ulaşmadan, doğrudan zorluklar içine gitmiş olacaklar.”

¹⁹Melek şöyle dedi: “Sen Tanrı'dan daha iyi yargılayamazsın, ne de yüce Tanrı'dan daha akıllı olabilirsin.

²⁰Tanrı'nın önlerine getirdiği yasanın hor görülmesindense, şimdi yaşayan birçok kimsenin yok olması daha iyidir!

²¹Tanrı tüm insanlara, bu dünyaya geldikleri zaman nasıl yaşama erişeceklerini ve cezalandırılmaktan kurtulacaklarını anlatan açık bilgiler vermişti.

²²Ama günahkârlar O'na itaat etmeyi reddettiler.

²³Onlar kendi boş fikirlerini oluşturup hile ve kötülük tasarladılar. Dahası yüce Tanrı'nın varlığını reddedip O'nun yollarını kabul etmediler.

²⁴O'nun yasasını ve vaatlerini reddettiler. Yargılarına güvenmediler, buyruklarına itaat etmediler.

²⁵Onun için Ezra, boşluk boş olanların, doluluk dolu olanlarındır!

²⁶“Dinle! Önceden haber vermiş olduğum belirtiler görülmeye başladığında zaman gelecek, şu anda görünmeyen kent ortaya çıkacak ve şimdi gizlenmiş olan ülke görünür olacak.

²⁷Önceden uyardığım kötülüklerden korunmuş olan herkes benim olağanüstü, görkemli işlerimi görecek.

²⁸Oğlum Mesih beraberindekilerle ortaya çıkacak, hayatta kalan herkese dört yüz yıl mutluluk getirecek.

²⁹O zamanın sonunda oğlum Mesih ölecek, böylece nefes alan bütün insanoğlu da ölecek.

³⁰Daha sonra dünya, yaratılışın başlangıcındaki gibi, yedi gün için ilk sessizliğine geri dönecek; geride hiç canlı kimse kalmayacak.

³¹Yedi gün sonra henüz uyanmamış olan çağ uyandırılacak, çürümüş çağ ise ölecek.

³²Yeryüzü bağrında uyuyanları, toprak içinde sessizce dinlenenleri bırakacak. Koruma evleri kendilerine emanet edilmiş olan ruhları geri verecek.

³³Daha sonra yüce Tanrı yargıçlık makamında görülecek. Sevgi ve sabır son bulacak,

³⁴yalnızca yargı kalacak.

³⁵Doğruluk sağlam basacak, sadakat güçlü olacak. Dünyada yapılanların karşılığını verme bir anda başlayacak, açık hesaplaşma yapılacak. İyi işler uyanacak, kötü işlerin uyumasına izin verilmeyecek.

³⁶Daha sonra sıkıntı yeri ortaya çıkacak, onun karşısında da huzur yeri. Cehennemin fırını gösterilecek, karşı tarafta da cennetin sevinci.

³⁷“Daha sonra yüce Tanrı ölümden diriltilmiş uluslara şunları diyecek: ‘Bakın ve anlayın, sizler beni yalanlayıp kulluk etmeyi reddettiniz, buyruklarımı hor gördünüz.

³⁸Bir bu tarafa, bir de öteki tarafa bakın: Bu tarafta huzur ve sevinç, öbür tarafta ateş ve sıkıntı.’ Bunlar O'nun, onlara yargı günü söyleyecekleridir.

³⁹“O gün güneşsiz, aysız ve yıldızsız;

⁴⁰bulutsuz, gökgürültüsüz ve şimşeksiz; rüzgarsız, susuz ve yağmursuz; karanlık, gecesiz ve sabahsız; yazı, baharı ve kışı olmayan;

⁴¹ısıtmayan, dondurmayan ve soğuk olmayan; dolusuz, yağmursuz ve çiğsiz;

⁴²öğlesi, gecesi ve şafağı olmayan; aydınlığı, parlaklığı ve ışığı olmayan bir gün olacak. Yalnızca yüce Tanrı'nın Işığı'nın parlaklığı var olacak. Bütün insanlar önlerine serilmiş olan her şeyi görecek.

⁴³O, adeta yılın bir haftası kadar bir süre devam edecek.

⁴⁴Yargı günü için söyleyeceğim buyruk budur. Bu vahyi sadece sana indirdim.”

⁴⁵Şöyle dedim: “Efendim, daha önce söylediğimi tekrar edeceğim: Koşullarını belirlemiş olduğunuz buyruklarınıza itaat ederek yaşayanlara ne mutlu!

⁴⁶Ancak, dua ettiğim kişilere ne olacak? Hiç günah işlememiş ve senin antlaşmana karşı gelmemiş biri var mıdır?

⁴⁷Şimdi anlıyorum ki, gelecek dünya çok az kişiye mutluluk, ama birçok kişiye sıkıntı getirecek.

⁴⁸Bizleri Tanrı'nın işlerinden uzaklaştırıp soğutan kötülük kalplerimizde gelişti, bizi çürümenin içine ve ölüm yoluna çekti, yıkımın yollarını bizlere sere serpe açtı. Bizleri yaşamdan çok uzaklara taşıdı. O, bunu sadece bir kaç kişiye değil, ama hemen hemen yaratılmışların tümüne yaptı.”

⁴⁹Melek şöyle yanıtladı: “Dinle beni, sana daha fazla bilgi verip düzeltme yapacağım.

⁵⁰Bu nedenledir ki, yüce Tanrı tek bir dünya değil, iki tane yaratmıştır.

⁵¹Dediğin gibi, doğru olanlar çok değil, sadece bir kaç kişi. Günahkârların sayısıysa çok. O halde yanıtı dinle.

⁵²Farzet ki, senin bir kaç tane çok değerli taşın var. Onların arasına adi kurşun ve kil koyarak sayılarına ek yapar mıydın?”

⁵³“Hayır” dedim, “Hiç kimse bunu yapmaz.”

⁵⁴O konuşmasını sürdürdü: “Şu yönden de bir bak. Yeryüzü ile konuş, ona alçakgönüllülükle sor, sana yanıt verecektir.

⁵⁵Şöyle de: ‘Sen altını, gümüşü, bakırı, demiri, kurşunu ve kili üretiyorsun.

⁵⁶Altından daha fazla gümüş, gümüşten daha fazla bakır, bakırdan daha fazla demir, demirden daha fazla kurşun, kurşundan daha fazla kil var.’

⁵⁷Sonra sen kendin yargıla, hangileri değerli ve arzu edilir, hangileri sıradan.”

⁵⁸“Efendim, üstadım” dedim, “Sıradan şeyler ucuzdur, daha az olanlar ise daha değerli.”

⁵⁹O da şöyle yanıtladı: “Bundan ne sonuç çıkar, düşün o halde: Elde edilmesi zor olan şeye sahip olan kişinin memnun olması için, sıradan şeylere sahip olandan daha fazla nedeni vardır.

⁶⁰Aynı şekilde, vaat ettiğim yargı günümde, ben kurtulmuş bir kaç kişiyle mutlu olacağım. Çünkü onlar benim görkemimi egemen kıldılar. Onların aracılığıyla adım bilindi.

⁶¹Buna karşılık kayıp halk için hiç yas tutulmayacak. Onlar artık buhardan başka bir şey değiller, alev veya duman gibiler. Onlar ateş alıp birden bire alevlenir, sonra da sönüp ortadan kaybolurlar.”

⁶²Sonra şöyle dedim: “Toprak ana, sen ne doğurmuşsun! İnsanın aklı, varlığın geri kalanı gibi bir toprak ürünü müdür?

⁶³Eğer gerçekten topraktansa, hiç yaratılmamış olması daha iyiydi!

⁶⁴Ama gerçekte biz düşünme yeteneğiyle büyüyüp gelişiyor, onun tarafından sıkıntı görüyoruz. Bizler ölüme mahkûmuz ve biz bunu biliyoruz.

⁶⁵İnsanoğlu için ne acı! Vahşi hayvanlar için ne mutluluk! Ne acı annenin her bir çocuğu için! Ne büyük sevinç sığırlar ve sürüler için!

⁶⁶Onların durumu bizimkinden ne kadar daha iyi! Onları bekleyen bir yargı günü yok, ölümden sonraki yaşam, sıkıntı ve kurtuluşa dair bilgileri yok!

⁶⁷Eğer bir sıkıntı olacaksa, gelecekte bir yaşamın bize vaat edilmesinin nesi güzel?

⁶⁸Her yaşayan insan ağır bir yük yüklenmiş, kötülükle lekelenmiştir, baştan başa bir günahkârdır.

⁶⁹Eğer öldükten sonra bizi bekleyen bir yargı günü olmasaydı, daha iyi olmaz mıydı?”

⁷⁰Melek şöyle yanıtladı: “Yüce Tanrı yeryüzünü, Adem'i ve çocuklarını yaratırken ilk önce yargı gününü ve onunla beraber oluşacakları tasarladı.

⁷¹İnsan düşünme yetisiyle gelişir dediğinde, senin kendi sözlerin yanıtı sana veriyor.

⁷²Bu dünyanın insanları günahı bilinçli olarak işlemişlerdir. Onları bir sıkıntının beklemesinin nedeni de budur. Onlar buyrukları aldılar, ama uymadılar. Yasayı kabul ettiler, ama saygısızlık edip bozdular.

⁷³Yargı günü nasıl bir savunmada bulunabilecekler, son günde yanıtları ne olacak?

⁷⁴Yeryüzündeki insanlara karşı yüce Tanrı ne kadar sabırlı oldu! Onların hatırı için değil, ama önceden belirlenmiş gelecek uğruna.”

⁷⁵Bunun üzerine dedim ki: “Efendim, eğer gözünüzde lütuf buldumsa, şunu bana açıklar mısınız? Öldükten sonra bizlere ruhlarımız geri verildiğinde, sen yeni dünyanı yaratana kadar rahat içinde mi bekletileceğiz, yoksa sıkıntımız derhal başlayacak mı?” “Onu da sana anlatacağım” diye yanıtladı,

⁷⁶“Ama kendini benim yasamı horlayanlarla, sıkıntı çekeceklerle bir sayma.

⁷⁷Çünkü sen, her ne kadar sana son günlere kadar gösterilmeyecek olsa da, yüce Tanrı'nın gözünde iyi işlerden oluşan bir hazine biriktirip depoladın.

⁷⁸Ama şimdi ölümden konuşalım: Yüce Tanrı bir insanın ölmesi için son kararını verdiğinde, ruh her şeyden önce bedeni terk edip onu bahşetmiş olan biricik varlığa, yüce Tanrı'ya tapınmak için geri döner.

⁷⁹Ancak, yüce Tanrı'nın yollarını reddedip O'nun yasasını hor görenlere, Tanrı'dan korkanlardan nefret edenlere gelince,

⁸⁰onların ruhları sürekli kalacakları bir yere gitmek yerine, aylak aylak, acı, sıkıntı ve keder içinde dolaşır dururlar. Bu da yedi nedenden dolayıdır.

⁸¹İlk olarak onlar yüce Tanrı'nın yasasını hor görmüşlerdir.

⁸²İkincisi, sonsuz yaşamı kazandıracak olan içten tövbe etme fırsatını yitirmişlerdir.

⁸³Üçüncüsü, yüce Tanrı'nın antlaşmalarına güvenmiş olanlar için hazırlamış olduğu ödülü görürler.

⁸⁴Dördüncüsü, son günlerde kendilerini bekleyen sıkıntıyı düşünmeye başlarlar.

⁸⁵Beşincisi, meleklerin diğer ruhların bulundukları huzur içindeki yerlerini koruduklarını görürler.

⁸⁶Altıncısı, yakında kendilerinin sıkıntı içine gireceklerini bilirler.

⁸⁷Yedincisi hepsinden en şiddetli olandır: Yüce Tanrı'nın görkemi karşısında onlar utanç içinde yıkılırlar, üzüntü içinde eriyip biterler, yaşamlarında O'na karşı işledikleri günahları hatırlar, küçülüp büzülürler. Onlar son gün hesap vermek için O'nun huzuruna getirileceklerdir.

⁸⁸“Yüce Tanrı'nın ilkelerini yerine getirmiş olanlara gelince, ölümlü bedenlerini terk etme zamanı geldiğinde onlara şöyle olacak:

⁸⁹Yeryüzünde kaldıkları sürece onlar sürekli sıkıntı ve tehlikeye rağmen yüce Tanrı'ya hizmet ettiler. Onlara verilen yasaya bağlı kaldılar.

⁹⁰Onların ödülleri budur:

⁹¹İlk önce onlar, kendilerini kendisinin olarak alıp kabul eden Tanrı'nın cennetini görmekten çok büyük bir mutluluk duyacaklar. Daha sonra içeri girip belirlenen yedi aşamada dinlenecekler.

⁹²Onların ilk mutluluğu, onları doğru yoldan çıkarıp hayattan ölüme götürmede başarısız olmuş olan, doğuştan gelen kötülüğe yönelik, kendi iç dürtülerine karşı verdikleri uzun mücadelede kazandıkları zaferdir.

⁹³İkinci mutlulukları da, günahkâr ruhların durup dinlenmeksizin başı boş dolaşmalarını ve onlar için hazırlanmış cezayı görmeleridir.

⁹⁴Üçüncü mutlulukları, yaratıcıları tarafından kendilerine verilen iyi haberdir ki, onlar yaşamları boyunca kendilerine emanet edilen yasaya bağlı kaldılar.

⁹⁵Dördüncü mutlulukları, huzurla dolu, meleklerce korunan ve şimdi beraberce paylaştıkları bekleme yerlerinde sonradan olacakları bilmek. Onları bekleyen gelecek çağdaki cennetten haberdar olmak.

⁹⁶Beşinci sevinçleri, kaçıp kurtuldukları çürümüş dünya ile mülkleri olacak gelecek yaşam arasındaki farktır. Bu gelecek yaşamda sonsuza kadar eski sıkıntılarından özgür edilecek, mutlu ve rahat yaşayacaklardır.

⁹⁷Altıncı mutlulukları, güneş kadar aydınlık yüzleriyle yıldızlar gibi parlayacaklarına, asla sönüp ölmeyeceklerine güvenmeleridir.

⁹⁸Hepsinin en büyüğü olan yedinci mutlulukları ise yaşamları boyunca hizmet ettikleri ve şimdi kendisinden görkemle ödüllerini alacakları Biricik varlığı yüzyüze görmek için koştuklarında, tüm korku ve utançtan özgür olmalarını sağlayacak güvencedir.

⁹⁹“Bildirmiş olduğum bu mutluluklar doğru kişiler için kararlaştırılmış armağanlardır. Daha önce açıkladığım sıkıntılarsa asiler için saptanmış işkencelerdir.”

¹⁰⁰Bunun üzerine şöyle sordum: “Ruhlar bedenlerinden ayrıldıklarında bana açıkladıklarınızı görme fırsatı onlara verilecek mi?”

¹⁰¹“Onlara yedi gün izin verilecek” diye yanıtladı, “Sana anlattıklarımı görmeleri için onlara yedi gün izin verilecek. Daha sonra öbür ruhların bulunduğu yerde toplanacaklar.”

¹⁰²Tekrar sordum: “Efendim, eğer gözünüzde lütuf bulduysam biraz daha açıklayın. Yargı günü doğru olanların kötülükleri bağışlanacak mı? Yoksa onlar yüce Tanrı'ya mı yalvaracaklar?

¹⁰³Babalar kendi oğulları, oğullar kendi anne babaları, kardeşler kardeşleri, akrabalar yakınları, dostlar değerli arkadaşları adına dua edebilecekler mi?”

¹⁰⁴“Gözümde lütuf buldun” diye yanıtladı, “Sana anlatacağım. Yargı günü kesindir ve doğruluk mührünü sergiler. Şu anki çağda bir baba çocuğunu kendi yerine hasta olsun, uyusun, yesin ve kendi yerine iyileşsin diye gönderemez. Ne de bir çocuk babasını, bir efendi kölesini, bir adam en iyi dostunu!

¹⁰⁵Aynı şekilde, hiç kimse hiçbir zaman bir başkası için af dileyemeyecek. O gün geldiğinde, her birey kendi kötülük ve iyiliklerinden sorumlu tutulacaktır.”

¹⁰⁶Meleğe şu karşılığı verdim: “Ama o zaman bizim Kutsal Kitap'ta okuduğumuz aracı olmak nasıl oluyor? İbrahim Sodom halkı için dua etti. Sonra Musa çölde günah işlediklerinde atalarımız için,

¹⁰⁷daha sonra Akan zamanında Yeşu İsrailliler için dua ettiler.

¹⁰⁸Saul döneminde Samuel, veba döneminde Davut, tapınak adandığında Süleyman dua etti.

¹⁰⁹İlyas halk için yağmur duasına çıktı, ölü bir adam tekrar hayata dönsün diye dua etti.

¹¹⁰Hizkiya Sanherib zamanında ulusu için dua etti. Buna benzer birçok örnek var.

¹¹¹Yozlaşma ve kötülüklerin arttığı günlerde doğru kişiler günahkârlar için af dilemişse, yargı günü aynı şey neden olmasın?”

¹¹²Melek bana şu yanıtı verdi: “Şu anki dünya son değildir. Tanrı'nın yüceliği sürekli onda kalmaz. Güçlülerin zayıflar için dua etmesinin nedeni de budur.

¹¹³Ancak yargı günü şu anki dünyanın sonu olacak ve gelecek sonsuz dünyanın — üzerindeki çürümenin sona ereceği,

¹¹⁴tüm aşırılıkların yok olacağı, imansızlığın kökünden söküleceği, adaletin tamamen egemen olacağı dünyanın — başlangıcı olacak. Dürüstlük güneş gibi yükselecek.

¹¹⁵Böylece yargı gününde davasını kaybeden kişi için hiç acıma olmayacak, kazanan kişi içinse hiçbir şekilde karar değişmeyecektir.”

¹¹⁶Ona şöyle dedim: “Yine de bu benim görüşüm, ilk düşüncem de son düşüncem de bu: Tanrı Adem'i hiç yaratmamış olsaydı, ya da yarattığında günah işlemekten uzak tutsaydı dünya ne kadar iyi olacaktı.

¹¹⁷Çünkü şimdi üzüntü içinde yaşamış olmanın ölümden sonraki cezayı beklemek dışında bizlere ne gibi bir katkısı olabilir?

¹¹⁸Ey Adem, ne yaptın sen? Günahın, yalnızca senin düşüşün olmadı, tüm çocuklarının da bizim de düşüşümüz oldu.

¹¹⁹Biz öldürücü günahlar işlediğimizde bize ölümsüzlüğün vaat edilmesinin

¹²⁰ya da içinde bulunduğumuz düşkünlükte sonsuzluğu umut etmenin

¹²¹veya bizler o kadar kötü bir yaşam yaşarken, sağlık ve esenlik içinde yaşamayı umut etmenin neresi iyi?

¹²²Yüce Tanrı'nın görkemi tertemiz bir yaşam yaşayanlara rehberlik edecektir. Ama bu kadar kötülüğe yönelmiş bizlere nasıl yardım edilebilecek?

¹²³Cennet ve onun kusursuz, şifa kaynağı sonsuz meyvesi bize açıklandı, ama biz giremiyorsak nesi güzel?

¹²⁴Yuvamızı doğru yoldan ayırdığımızdan bu yana oraya asla giremeyeceğiz.

¹²⁵Kendilerini denetleyebilenler yıldızlardan daha çok parlayacaklar. Ama geceden daha karanlık yüzlü bizler için nesi iyi?

¹²⁶Kötülük, günah dolu hayatımız boyunca ölümden sonra bizleri bekleyen sıkıntıları hiç düşünmedik.”

¹²⁷Melek bana şöyle yanıt verdi: “Her insanın dünyevi mücadelesi sırasında hiç aklından çıkarmaması gereken düşünce şudur:

¹²⁸Eğer o yenilmişse, mutlaka senin söz ettiğin sıkıntıları kabul etmesi gerekir. Ama kazanmışsa, açıklamış olduğum ödül onun olacaktır.

¹²⁹Bu yüzden Musa kendi döneminde ‘Hayatı seç ve yaşa!’ diyerek halkını teşvik etmişti.

¹³⁰Oysa onlar ona inanmadılar. Ne ondan sonraki peygamberlere, ne de Tanrı'ya!

¹³¹Onların üzerindeki lanet yüzünden hiçbir üzüntü söz konusu olmayacak, sadece inanmış olanların kurtuluşları için duyulan sevinç var olacak.”

¹³²“Efendim” dedim, “Biliyorum ki, yüce Tanrı ‘merhametlidir’, çünkü henüz doğmamışlara acır.

¹³³‘Bağışlayıcıdır’, çünkü tövbe edip yasaya uygun yaşayanları affeder.

¹³⁴‘Sabırlıdır’, çünkü günah işleyenlere karşı sabırlı davranır.

¹³⁵‘Cömertçe verendir’, çünkü almak yerine vermeyi tercih eder.

¹³⁶Tekrar tekrar geçmişteki, şimdiki ve gelecekteki günahkârları bağışladığından ‘bağışlaması bol Olan’dır.

¹³⁷Öyle olmasaydı, O'nun sürekli bağışlaması olmasaydı, dünya ve onun üzerinde yaşayanlar için hiç yaşama umudu olmayacaktı.

¹³⁸O ‘cömert’ diye de bilinir, çünkü O'nun günahkârları günahlarından arındıran cömertliği olmasaydı, insanoğlunun on binde birlik kısmı bile sonsuz yaşamı umut edemeyecekti.

¹³⁹O aynı zamanda ‘adil’ olarak da bilinir, çünkü sözüyle yarattığı sayısız günahlıya karşı bağışlayıcı olmasaydı,

¹⁴⁰sanıyorum ki, tüm insan soyundan sadece pek azı hayatta kalabilirdi.”