Read Kutsal Kitap ve Deuterokanonik Kitaplar 4. EZRA 9 Bible Online

4. EZRA 9 - Kutsal Kitap ve Deuterokanonik Kitaplar bible

4. EZRA 9

¹Melek şöyle yanıtladı: “Bütün bunları dikkatlice düşün. Sana söylenenlerin bir kısmının gerçekleştiğini gördüğünde,

²yüce Tanrı'nın yaratmış olduğu dünyayı yargılayacağı zamanın geldiğini anlayacaksın.

³Yeryüzünde depremler, isyanlar, uluslar arasında anlaşmazlıklar, güvenilmez yönetimler, korkuya kapılan krallar olacak. Bunları görünce

⁴dünyanın başlangıcından beri yüce Tanrı'nın söylemiş olduğu olayların gerçekleştiğini anlayacaksın.

⁵Yeryüzünde olan her şeyin bir başlangıcı ve açıkça belirlenmiş bir sonu var.

⁶Yüce Tanrı'nın belirlediği zamanlar için de bu böyledir. Mucizelerle görkemli işler başlangıcı, güçlü işler de sonu belirtir.

⁷“Güven içinde gelip yıkımdan kaçan her kim olursa, o kişi

⁸iyi eylemleri ve gösterdiği inanç sayesinde, önceden sana söylemiş olduğum tüm o tehlikelerden kurtulacak, bütünüyle sonsuzluk için sınırlarını çizmiş olduğum ülkeme girecek. Kurtuluşa tanık olacaktır.

⁹Benim yasamı kötüye kullanmış olanlar ise bir sürprizle karşılaşacaklar. Onların saygısızlıkları kendilerine sürekli sıkıntı getirecek.

¹⁰Kendilerine vermiş olduğum tüm iyi şeylere rağmen, yaşamları boyunca beni kabul etmeyenlerin hepsi,

¹¹özgürken bile yasamı hor görmüş olanların hepsi, yol açıkken küçümseyerek pişmanlık ve tövbe düşüncesini akıllarından çıkarmış olanların hepsi

¹²gerçeği ölümden sonraki şiddetli acıyla öğrenecekler.

¹³Ezra, tanrıtanımazların nasıl cezalandırılacağı konusunda soru sormayı bırakmalısın. Bunun yerine artık doğru kişilerin nasıl ve ne zaman kurtulacağıyla ilgilen. Dünya kendilerinin olmak üzere onlar için yaratıldı.”

¹⁴Ben de,

¹⁵“Önceden söylemiş olduğumu yineliyorum” dedim,

¹⁶“Yitik kişiler kurtulmuşlardan çok daha fazla. Bu bir su damlasını bir dalga ile karşılaştırmaya benzer.”

¹⁷Melek bana şöyle yanıt verdi: “Ekilmiş tohum, çiçeğin rengi, işçinin ürünü, çiftçinin hasadı toprağa bağlıdır.

¹⁸Dünyayı yaratmadan önce üzerinde yaşayacaklarla ilgili planlar yapıyordum. O zaman henüz yaşayan can olmadığı için hiç kimse planıma itiraz edememişti.

¹⁹Bu dünyayı bitmez tükenmez bir gıda ve akıl almaz bir yasayla donattım. Buna karşılık yarattıklarım çürümüş bir yaşamı tercih ettiler.

²⁰Dünyama baktım, işte çürümüşlük yayılmıştı. İnsanın fena düşüncelerinden dolayı tehlike içindeydi.

²¹Bunu gördüğümde onları yok etmemek için kendimi zor tuttum. Bir salkımdan bir tane üzümü, ormandan bir tane ağacı kurtardım.

²²Bırak öyleyse, kaybolmak için doğmuş olan yığınlar yıkıma uğrasınlar. Ama kurtuluş için yetkinliğe erdirdiğim halkım güvenlikte olsun.

²³“Sen Ezra, bir hafta daha bekle.

²⁴Bu kez oruç tutma, ama hiçbir evin olmadığı çiçekli bir tarlaya git, sadece orada ne yetişiyorsa onu ye. Hiç et yeme, şarap içme, durmadan yüce Tanrı'ya dua et.

²⁵Daha sonra yine seninle konuşmaya geleceğim.”

²⁶Böylece meleğin beni yönlendirdiği Ardat diye adlandırılan tarlaya gittim. Orada çiçeklerin arasında oturdum. Yiyeceğim tarlada yetişen neyse oydu, gönül hoşnutluğu ile yedim.

²⁷Hafta sona erdi. Ben tekrar bütün o zihin bulandıran tereddütlerle aklım karışık ve sıkıntılı olarak, otların üzerine uzanmış yatıyordum.

²⁸Sessizliğimi bozup yüce Tanrı'ya yakardım:

²⁹“Ey Rabbim” dedim, “Mısır'dan göç zamanında atalarımız çorak ve ayak basmamış çöl boyunca seyahat ederken, onlara kendini gösterdin.

³⁰‘Duy beni İsrail, dinle sözlerimi Yakup soyu.

³¹Bu, meyvesini toplamanız, size sonsuza kadar görkem getirmesi için aranıza ektiğim benim yasamdır’ dedin.

³²Ancak yasanı almış olan atalarımız ona uymadılar, senin buyruklarını dikkate almadılar. Mahvolan yasanın meyveleri değildi, o senin olduğu için bu olanaksızdı.

³³Yasayı alanlar mahvoldular, çünkü onların içine ekilmiş olan iyi tohumu güvenle saklamakta başarısız oldular.

³⁴Şimdi, genel yargı şudur: Tohum toprağa ekilir veya bir gemi denizin üzerine konur ya da yiyecek veya içecek bir kabın içine.

³⁵Daha sonra eğer tohum, gemi veya kabın içindekiler harap olsa da, onları koruyan onlarla birlikte mahvolmaz.

³⁶Ama biz günahkârlar için bu durum farklıdır. Mahvoluş biz yasayı alıp günah işleyenlerin başına gelir, çünkü yasa onu barındıracak olan kalplerimize ekilmiştir.

³⁷Yasanın kendisi ise mahvolmaz, buna karşın, büsbütün kendi görkemiyle yaşamda kalır.”

³⁸Bu düşünceler aklımdayken etrafıma bakındım, sağımda büyük bir acı içinde yas tutup yüksek sesle ağıt yakan bir kadın gördüm. Elbisesi yırtılmıştı, başında küller vardı.

³⁹Düşüncemi bir yana bırakarak ona dönüp şöyle seslendim:

⁴⁰“Neden ağlıyorsun? Seni kederlendiren nedir?”

⁴¹“Efendim” diye yanıtladı, “Lütfen, beni göz yaşlarım ve kederimle baş başa bırakın. Yüreğimin acısı ve sıkıntım çok büyük.”

⁴²“Anlat bana” diye rica ettim, “Ne oldu sana?”

⁴³“Efendim” dedi, “Otuz yıllık evliliğim boyunca kısır ve çocuksuzdum.

⁴⁴Bu otuz yıl boyunca her gün, her saat, gece gündüz yüce Tanrı'ya yalvardım.

⁴⁵Otuz yıl sonra Tanrım dualarımı yanıtladı. Sıkıntıma acıdı, kederimi dikkate alıp bana bir oğul bağışladı. Çocuk kocama, bana ve bütün komşularımıza ne büyük bir mutluluk getirdi! Güçlü Olan'a ne kadar çok şükrettik!

⁴⁶Onu yetiştirirken büyük acılara katlandım.

⁴⁷Zamanı gelince onun için bir eş seçip düğün gününü belirledim.