Read Kutsal Kitap ve Deuterokanonik Kitaplar MATTA 21 Bible Online

MATTA 21 - Kutsal Kitap ve Deuterokanonik Kitaplar bible

MATTA 21

¹Yeruşalim'e yaklaştıklarında, Zeytinlik Dağı'nda Beytfaci[28] denen yere ulaştılar. İsa iki öğrenci gönderdi.

²Onlara: “Karşınızdaki köye gidin” dedi, “Hemen orada bağlı duran bir eşekle yanında bir sıpa göreceksiniz. Onları çözüp bana getirin.

³Eğer biri size bir söz söyleyecek olursa, ‘Bunlar Rab için gereklidir’ deyin, ‘Hiç gecikmeden onları geri gönderecek.’ ”

⁴Bu, peygamber aracılığıyla bildirilen şu söz yerine gelsin diye oldu:

⁵“Siyon kızına duyurun: İşte alçakgönüllü Kralın Eşeğe, evet, sıpaya, Eşek yavrusuna binmiş sana geliyor.”

⁶Öğrenciler gidip İsa'nın kendilerine verdiği buyruğu gerektiği gibi uyguladılar.

⁷Eşekle yavrusunu getirdiler, üstlerine giysilerini koydular. İsa bindi.

⁸Kalabalığın büyük çoğunluğu giysilerini yola serdi. Bazıları da ağaçlardan dallar kesip yola serdiler.

⁹İsa'nın önünden, arkasından yürüyen kalabalık bağrışarak şöyle diyordu: “Hozana! Davut Oğlu'na. Rab'bin adıyla gelene övgüler olsun. En yücelerde Hozana!”

¹⁰İsa Yeruşalim'e girince tüm kent sarsıldı. Kentte herkes aynı soruyu soruyordu: “Kim bu?”

¹¹Kalabalık da şu yanıtı veriyordu: “Bu peygamber İsa'dır. Galile'nin Nasıra Kenti'nden.”

¹²İsa tapınağa girdi ve tapınakta alışverişle uğraşan herkesi dışarı attı. Para bozanların masalarını, güvercin satıcılarının koltuklarını devirdi.

¹³Onlara, “Kutsal Kitap'ta şöyle yazılmıştır” dedi: “ ‘Evime dua evi denecektir. Ama siz onu haydut inine çevirdiniz.’ ”

¹⁴İsa tapınakta yanına gelen kör ve kötürümleri iyileştirdi.

¹⁵Ne var ki, başkâhinlerle dinsel yorumcular yaptığı mucizeleri ve tapınakta, “Hozana Davut Oğlu'na!” diyerek bağrışan çocukları görünce öfkelenerek

¹⁶kendisine sordular: “Bunların dediğini duyuyor musun?” İsa, “Evet!” diye karşılık verdi, “Siz şu sözü hiç okumadınız mı? “ ‘Küçük çocukların ve emziktekilerin ağzından kendine övgüler döktürdün.’ ”

¹⁷Onları bırakıp kentten ayrıldı. Beytanya'ya[29] gitti, orada konakladı.

¹⁸İsa ertesi sabah kente[30] dönerken acıktı.

¹⁹Yol üzerinde bir incir ağacı görerek ona yaklaştı. Ama onda yapraktan başka bir şey bulmadı. Bu nedenle ağaca, “Bundan böyle sende hiçbir zaman meyve yetişmesin” dedi. İncir ağacı hemen kurudu.

²⁰Öğrenciler olayı görünce şaşakaldılar. “Nasıl oldu da incir ağacı bir an içinde kuruyuverdi?” diye sordular.

²¹İsa onları şöyle yanıtladı: “Doğrusu size derim ki, eğer imanınız olursa ve kuşkuya düşmezseniz yapacaklarınız yalnız incir ağacına yapılanla kalmayacak. Şu dağa buyruk verip, ‘Yerinden kalk, denize atıl’ deseniz bu bile olacaktır.

²²İman ederek dua edince, dilediğiniz her şeyi alacaksınız.”

²³İsa tapınağa girmiş öğretiyordu ki, halkın başkâhinleri ve ileri gelenleri yaklaşıp sordular: “Bu işleri hangi yetkiyle yapıyorsun? Bu yetkiyi sana veren kim?”

²⁴İsa, “Ben size bir soru sorayım” diye yanıtladı, “Eğer sorumu yanıtlarsanız, ben de size bu işleri hangi yetkiyle yaptığımı söyleyeceğim.

²⁵Yahya'nın vaftiz etme yetkisi nereden geldi? Tanrı'dan mı, yoksa insanlardan mı?” Aralarında tartışmaya koyuldular: “Eğer ‘Tanrı'dandır’ diyecek olsak, O bize, ‘Öyleyse neden ona inanmadınız?’ diye soracak.

²⁶Yok eğer, ‘İnsanlardandır’ desek, halkın tepkisinden korkarız. Çünkü herkes Yahya'yı peygamber sayıyor.”

²⁷İsa'yı yanıtlayarak, “Bilmiyoruz” dediler. İsa, “Öyleyse, ben de size bu işleri hangi yetkiyle yaptığımı söylemeyeceğim” dedi.

²⁸“Şu olay sizlere ne düşündürüyor? Bir adamın iki oğlu vardı. Adam birincisine, ‘Oğul, git bugün bağda çalış’ diye buyurdu.

²⁹O da, ‘Gitmem’ dedi. Ama sonradan pişmanlık duyarak gitti.

³⁰Adam öteki oğluna da aynı buyruğu verdi. Bu oğul, ‘Olur, giderim’ dediyse de gitmedi.

³¹İkisinden hangisi babasının isteğini yerine getirmiş oldu?” Onlar, “Birincisi” diye karşılık verdiler. İsa, “Doğrusu size derim ki” dedi, “Vergi toplayanlarla fahişeler de Tanrı'nın Hükümranlığı'na sizlerden önce girerler.

³²Çünkü Yahya size doğrulukla geldi ve inanmadınız. Oysa vergi toplayanlarla fahişeler ona inandılar. Sizlere gelince, bunu görmenize karşın sonradan pişmanlık duyup ona inanmadınız.”

³³“Başka bir simgesel öyküye kulak verin. Çiftlik sahibi bir adam asma dikti, bağın çevresine çit çekti, şıra toplanacak yeri kazdı. Bir de kule kurdu. Burayı bağcılara kiralayarak başka bir ülkeye gitti.

³⁴“Bağ bozumu yaklaşınca, payına düşen ürünü toplamaları için, kölelerini kiracılara gönderdi.

³⁵Bağı kiralayanlar köleleri yakaladıkları gibi, birini tartakladılar, ötekinin canına kıydılar, bir başkasını taşa tuttular.

³⁶Adamcağız yeniden, bu kez ilkinden daha çok sayıda köle gönderdi. Onlara da aynı yolda davrandılar.

³⁷Sonunda oğluna saygı gösterirler düşüncesiyle oğlunu onlara gönderdi.

³⁸Ama kiracılar oğlunu görünce, ‘İşte malları miras alacak olan burada’ diye aralarında konuştular, ‘Haydi şunu öldürelim de mirasına konalım.’

³⁹Böylece onu yakaladılar ve bağdan dışarı sürükleyip öldürdüler.

⁴⁰“Şimdi, bağ sahibi dönünce bu kiracılara ne yapacak?”

⁴¹Onlar, “Bu kötü adamları yok edecek; bağı da bağ bozumunda kendisine ürünü verecek olan başka bağcılara kiralayacak” dediler.

⁴²İsa, “Siz Kutsal Yazılar'da deneni hiç okumadınız mı?” dedi: “ ‘Yapıcıların reddettiği Taş İşte köşenin baş taşı oldu. Rab'bin işidir bu, Gözümüzde harika bir iş!’

⁴³“Bu nedenle, size derim ki, Tanrı'nın Hükümranlığı sizlerden alınacak ve ona yaraşan ürünleri yetiştiren bir halka verilecek.

⁴⁴(O Taş'ın üzerine düşen paramparça olacak. Taş da kimin üstüne düşerse onu ezip toz edecek.)”

⁴⁵Başkâhinlerle Ferisiler O'nun simgesel öykülerini duyunca kendilerinden söz ettiğini anladılar.

⁴⁶İsa'yı tutuklamak istedilerse de halktan korktular. Çünkü O'nu peygamber olarak görüyorlardı.