Read Kutsal Kitap ve Deuterokanonik Kitaplar MARKOS 11 Bible Online

MARKOS 11 - Kutsal Kitap ve Deuterokanonik Kitaplar bible

MARKOS 11

¹Yeruşalim'e yaklaştıklarında, Zeytinlik Dağı'nda Beytfaci ile Beytanya'ya ulaştılar. İsa iki öğrencisini görevlendirerek

²“Karşınızdaki köye gidin” diye buyurdu, “Oraya varır varmaz bağlı duran bir sıpa göreceksiniz. Daha önce kimse ona binmemiştir. Onu çözüp getirin.

³Eğer biri size, ‘Neden yapıyorsunuz bunu?’ diye sorarsa, ‘Bu Rab için gereklidir, hiç gecikmeden onu yine buraya gönderecek’ deyin.”

⁴Öğrenciler gidip ön kapının açıldığı sokağın ağzında bağlı bir sıpa buldular. Onu çözerlerken,

⁵orada duran bazı kişiler, “Sıpayı çözüp de ne yapacaksınız?” diye sordular.

⁶Öğrenciler İsa'nın salık verdiği gibi adamları yanıtladılar. Adamlar onları bıraktı.

⁷Sıpayı İsa'ya getirdiler. Hayvanın üstüne kendi giysilerini koydular. İsa bindi.

⁸Birçok kişi giysilerini yolun üstüne serdi. Bazıları da tarlalardan kestikleri dalları yola dizdiler.

⁹Önde yürüyenler de geriden gelenler de bağrışıyorlardı: “Hozana! Rab'bin adıyla gelene övgüler olsun!

¹⁰Atamız Davut'un gelen hükümranlığı kutludur. En yücelerde hozana!”

¹¹İsa Yeruşalim'e girdi, tapınağa gitti. Her şeyi gözden geçirdi. Akşam vakti olduğundan, Onikiler'le birlikte Beytanya'ya gitti.

¹²Ertesi gün, Beytanya'dan dönerlerken İsa acıktı.

¹³Uzakta yaprak açmış bir incir ağacı gördü. Belki incir vardır diye ona yaklaştı. Ağaca vardığında, yapraklardan başka bir şey bulamadı. Çünkü incir mevsimi değildi.

¹⁴Ağaca, “Bundan böyle, hiçbir zaman hiç kimse senden incir yiyemesin!” dedi. Öğrencileri bu sözü duydular.

¹⁵Yeruşalim'e vardılar. İsa tapınağa girdi. Tapınakta alışverişle uğraşanları dışarı attı. Para bozanların masalarını, güvercin satıcılarının koltuklarını devirdi.

¹⁶Hiç kimsenin tapınaktan bir şey geçirmesine izin vermedi.

¹⁷Onlara öğreterek şöyle dedi: “Kutsal Kitap'ta yazılmamış mıdır? “ ‘Evime bütün ulusların dua evi denecektir. Ama siz onu haydut inine çevirdiniz.’ ”

¹⁸Başkâhinlerle dinsel yorumcular bu sözleri duyunca, O'nu yok etmenin yollarını araştırmaya koyuldular. O'ndan korkuyorlardı. Çünkü tüm halk O'nun öğretişine şaşıyordu.

¹⁹Akşam bastırınca kentten ayrıldılar.

²⁰Sabahleyin yoldan geçerken, incir ağacının kökten kuruduğunu gördüler.

²¹Petrus olanları anımsayarak İsa'ya, “Bak Rabbi” dedi, “Lanetlediğin incir ağacı kurudu.”

²²İsa onları şöyle yanıtladı: “Tanrı'ya imanınız olsun.

²³Doğrusu size derim ki, her kim yüreğinde kuşkuya düşmeden söylediklerinin olacağına iman ederek şu dağa, ‘Yerinden kalk, denize atıl’ dese dileği yerine gelecektir.

²⁴Onun için size diyorum ki, dua ettiğiniz ve dilediğiniz her şeyi aldığınıza iman edin. Dileğiniz yerine gelecektir.

²⁵Duaya durduğunuzda, herhangi birine karşı bir şeyiniz varsa onu bağışlayın ki, göklerdeki Babanız da suçlarınızı sizlere bağışlasın[11].”

²⁷Yeniden Yeruşalim'e geldiler. İsa tapınakta dolaşırken başkâhinler, dinsel yorumcular ve ileri gelenler O'na yaklaştılar.

²⁸“Bu işleri hangi yetkiyle yapıyorsun?” diye sordular, “Bunları yapma yetkisini sana veren kim?”

²⁹İsa, “Ben size bir soru sorayım” dedi, “Eğer sorumu yanıtlarsanız, ben de size bu işleri hangi yetkiyle yaptığımı söyleyeceğim.

³⁰Yahya'nın vaftiz etme yetkisi nereden geldi? Tanrı'dan mı, yoksa insanlardan mı? Bana yanıt verin.”

³¹Aralarında tartışmaya koyuldular: “Eğer ‘Tanrı'dandır’ diyecek olsak, O bize, ‘Öyleyse neden ona inanmadınız?’ diye soracak.

³²Yoksa, ‘İnsanlardandır’ mı desek?” Halktan korkuları vardı, çünkü herkes Yahya'yı peygamber sayıyordu.

³³İsa'yı yanıtlayarak, “Bilmiyoruz” dediler. İsa, “Öyleyse, ben de size bu işleri hangi yetkiyle yaptığımı söylemeyeceğim” dedi.