Read Kutsal Kitap ve Deuterokanonik Kitaplar MARKOS 14 Bible Online

MARKOS 14 - Kutsal Kitap ve Deuterokanonik Kitaplar bible

MARKOS 14

¹Fısıh Bayramı ve Mayasız Ekmek Bayramı'ndan iki gün önceydi. Başkâhinlerle dinsel yorumcular İsa'yı düzenle yakalayıp öldürmenin yollarını araştırıyorlardı.

²“Ama bu iş bayramda olmasın ki, halk arasında kargaşalığa yol açmasın” diyorlardı.

³İsa Beytanya'da cüzamlı Simun'un evindeydi. Sofrada oturuyordu ki, bir kadın kaymaktaşı bir kapta, çok pahalıya sağlanan katıksız sümbül kokusu getirdi. Kaymaktaşı kabı kırıp içindekini İsa'nın başına döktü.

⁴Bazıları, “Bu sümbül kokusu neden boşa harcanıyor?” diye için için öfkelendiler,

⁵“Bu sümbül yağı üç yüz dinardan[13] fazlaya satılabilir, parası da yoksullara verilebilirdi.” Böylece kadını kınadılar.

⁶Ama İsa şöyle konuştu: “Kadını bırakın. Niçin onu tedirgin ediyorsunuz? O benim için yararlı bir şey yaptı.

⁷Yoksullar her zaman aranızda olacaktır. İstediğiniz zaman kendilerine iyilik edebilirsiniz. Ama beni her zaman aranızda bulamayacaksınız.

⁸O yapabildiğini yaptı; bu sümbül kokusunu bedenime dökmekle beni gömülmeye hazırladı.

⁹Doğrusu size derim ki, Sevindirici Haber dünyanın neresinde yayılırsa, bu kadının yaptığı iş de anılacaktır.”

¹⁰Onikiler'den biri olan Yahuda İşkariyot, İsa'yı başkâhinlerin eline vermek için onlara gitti.

¹¹Başkâhinler Yahuda'nın önerisini duyunca sevindiler ve kendisine para vaadinde bulundular. Yahuda İsa'yı ele vermek için uygun ortamı kollamaya başladı.

¹²Mayasız Ekmek Bayramı'nın ilk günü — Fısıh kurbanını kestikleri gün — öğrenciler İsa'ya sordular: “Fısıh yemeğini yemek için nereye gidip hazırlık yapmamızı istiyorsun?”

¹³İsa öğrencilerinden ikisini görevlendirerek, “Kente gidin” dedi, “Sizi testiyle su taşıyan bir adam karşılayacak. Onu izleyin.

¹⁴Girdiği evin sahibine, ‘Öğretmen öğrencilerimle birlikte Fısıh yemeğini yiyeceğim oda nerede?’ diye soruyor deyin.

¹⁵O size üst katta düzenlenip hazırlanmış geniş bir oda gösterecek. İşte orada bizim için yemeği hazırlayın.”

¹⁶Öğrenciler yola koyuldular. Kente vardıklarında, onlara bildirdiği gibi her şeyi yerli yerinde buldular ve Fısıh yemeğini hazırladılar.

¹⁷Akşam olunca İsa Onikiler'le birlikte geldi.

¹⁸Hep bir arada oturup yemek yerlerken İsa, “Doğrusu size derim ki, içinizden biri beni ele verecek” dedi, “Benimle birlikte yemek yiyen biri.”

¹⁹Öğrenciler üzüldüler. Birbiri ardından İsa'ya soruyorlardı: “Yoksa ben miyim?”

²⁰İsa, “Onikiler'den biri” dedi, “Benimle birlikte ekmeğini sahana banan.

²¹İnsanoğlu kararlaştırılan yolda gidiyor; tıpkı kendisine ilişkin yazılmış olduğu gibi. Ama İnsanoğlu'nu ele verenin vay başına! O kişi hiç doğmasaydı kendisi için daha iyi olurdu.”

²²Onlar yemek yerken İsa ekmeği alıp kutsadı. Sonra bölüp öğrencilerine verdi. “Alın, bu bedenimdir” dedi.

²³Ardından bir kâse aldı, teşekkür sunduktan sonra onlara verdi. Hepsi içtiler.

²⁴İsa, “Bu birçokları için akıtılan antlaşma kanımdır” dedi,

²⁵“İşte size söylüyorum: Bundan böyle Tanrı'nın Hükümranlığı'nda tazesinden içeceğim güne dek bağın bu ürününden içmeyeceğim.”

²⁶Bir ilahi söyledikten sonra Zeytinlik Dağı'na çıktılar.

²⁷Sonra İsa onlara, “Tümünüz çelişkiye düşeceksiniz” dedi, “Çünkü şöyle yazılıdır: “ ‘Çoban'ı vuracağım, Koyunlar darmadağın olacak.’

²⁸“Ama ölümden dirildikten sonra, ben sizlerden önce Galile'de olacağım.”

²⁹Petrus O'nu yanıtladı: “Hepsi çelişkiye düşse bile, ben hiçbir zaman düşmeyeceğim.”

³⁰İsa ona, “Doğrusu sana derim ki” dedi, “Bugün, bu gece horoz ötmeden önce, beni üç kez yadsıyacaksın.”

³¹Ama Petrus daha da ateşli bir biçimde sözünü sürdürdü: “Seninle birlikte ölmem gerekse bile, seni hiçbir zaman yadsımayacağım!” Öbür öğrenciler de aynı şekilde konuştular.

³²Sonra Getsemane denen yere gittiler. İsa öğrencilerine, “Ben dua ederken siz burada oturun” dedi.

³³Petrus'u, Yakup'u ve Yuhanna'yı yanına aldı. Derinden bunalmaya, sıkıntı duymaya başladı.

³⁴Bunun üzerine, “Canım ölesiye sıkılıyor” dedi, “Burada bekleyin ve uyanık durun.”

³⁵Biraz ileriye giderek yüzüstü yere kapandı. Eğer olanak varsa bu zamanın kendisinden uzaklaştırılması için dua etti:

³⁶“Abba[14] Baba! Senin için her şey olanaklıdır. Bu kâseyi benden uzaklaştır! Ama benim istemim değil, senin istemin olsun.”

³⁷Öğrencilerin yanına döndüğünde onları uykuda buldu. Petrus'a, “Ey Simun” dedi, “Uyuyor musun? Bir saat olsun uyanık duramadın mı?

³⁸Uyanık durun ve dua edin ki, denenmeye düşmeyesiniz. Ruh istekli, ama beden güçsüzdür.”

³⁹Yeniden, ikinci kez yanlarından ayrılıp aynı sözlerle dua etti.

⁴⁰Geri geldiğinde onları yine uykuda buldu. Çünkü uyku gözlerinden akıyordu. O'na ne diyeceklerini bilmiyorlardı.

⁴¹Üçüncü kez geri gelip onlara, “Hâlâ uykuda mısınız, hâlâ dinleniyor musunuz?” dedi, “Bu kadar yeter. İşte saat geldi. İnsanoğlu günahlıların eline veriliyor.

⁴²Kalkın gidelim. Bakın, beni ele veren yaklaştı.”

⁴³Hemen o anda, O daha sözünü bitirmeden, Onikiler'den biri olan Yahuda oraya geldi. Yanında kılıçlarla, sopalarla silahlanmış bir kalabalık vardı. Bunları başkâhinler, dinsel yorumcular ve ileri gelenler göndermişti.

⁴⁴İsa'yı ele veren, onlara bir işaret vererek, “Kimi öpersem, aradığınız O'dur” dedi, “O'nu tutuklayın ve güvenlik altına alıp götürün.”

⁴⁵Yahuda oraya varır varmaz hiç duraksamadan İsa'nın yanına gitti. “Ya Rabbi!” diyerek O'nu öptü.

⁴⁶Bunun üzerine İsa'yı yakalayıp tutukladılar.

⁴⁷Orada bulunanlardan biri kılıcına davrandı, başkâhinin kölesine vurduğu gibi onun kulağını kesti.

⁴⁸İsa onlara, “Beni yakalamak için eşkıyaya karşı çıkarcasına kılıçlarla, sopalarla gelmek mi gerekirdi?” dedi,

⁴⁹“Her gün tapınakta aranızda öğretiyordum, beni tutuklamadınız. Ama bu Kutsal Yazılar yerine gelsin diye oldu.”

⁵⁰Bunun üzerine öğrencilerin tümü O'nu bırakıp kaçtılar.

⁵¹Çıplak bedenine keten bez kuşanmış bir genç O'nun ardından gidiyordu. Onu tuttular.

⁵²Ama o, keten bezi bırakıp çırılçıplak oradan kaçtı.

⁵³İsa'yı başkâhine götürdüler. Bütün başkâhinler, ileri gelenler ve dinsel yorumcular orada toplanmıştı.

⁵⁴Petrus O'nu gerilerden başkâhinin avlusunun iç bölümüne dek izledi. Görevlilerle birlikte oturup ateşin önünde ısınmaya koyuldu.

⁵⁵Başkâhinlerle Yüksek Kurul'un tümü, İsa'yı ölüm yargısına çarptırmayı amaçlayarak O'na karşı tanık arıyor, ama bulamıyorlardı.

⁵⁶Çünkü birçok kişi O'na karşı yalancı tanıklık etmesine karşın, tanıklıkları birbirini tutmuyordu.

⁵⁷Bunun üzerine, bazı kişiler ayağa kalkıp O'na karşı yalancı tanıklık ettiler:

⁵⁸“Biz O'nun, ‘Elle kurulan bu tapınağı yıkacağım ve üç günde elle kurulmamış başka bir tapınak kuracağım’ dediğini duyduk.”

⁵⁹Bütün bunlara karşın, yine de tanıklıkları birbirini tutmadı.

⁶⁰Başkâhin ayağa kalkıp ortada durdu ve İsa'ya, “Bu adamların seni suçlamasına karşı neden bir yanıt vermiyorsun?” diye sordu.

⁶¹Ama İsa tek söz söylemedi, yanıt vermedi. Başkâhin yeniden O'na sordu: “Sen Kutsal Olan'ın Oğlu Mesih misin?”

⁶²İsa, “Ben O'yum” dedi, “ ‘Siz İnsanoğlu'nu Tanrı gücünün sağında oturur Ve göğün bulutlarıyla gelirken göreceksiniz.’ ”

⁶³Bunun üzerine başkâhin kaftanını yırtarak şöyle dedi: “Bundan böyle tanıklara ne gerek var?

⁶⁴İşte sövgüyü işittiniz. Yargınız nedir?” Hepsi de O'na ölüm cezasının uygun olduğunu bildirdi.

⁶⁵Bazıları O'na tükürmeye başladı. Yüzünü örttüler, yumrukladılar ve kendisine, “Peygamberlikte bulun bakalım!” dediler. Görevliler de O'nu alıp tokatladılar.

⁶⁶Petrus aşağıda avluda bulunduğu sırada, başkâhinin hizmetçilerinden bir kız yaklaştı.

⁶⁷Petrus'u ısınmakta görünce gözlerinin içine bakarak, “Sen de Nasıralı İsa'yla birlikteydin” dedi.

⁶⁸Ama o bunu yadsıyarak, “Ne demek istediğini bilmiyorum da, anlamıyorum da” dedi. Sonra avlunun dış bölümüne çıktı [ve horoz öttü].

⁶⁹Hizmetçi kız onu görünce, orada duranlara, “Bu adam da onlardandır” diye yineledi.

⁷⁰Ama Petrus yine yadsıdı. Az sonra, orada duranlar Petrus'a, “Gerçekten sen de onlardan birisin” dediler, “Baksana, Galileli'sin.”

⁷¹Bunun üzerine Petrus, “Sözünü ettiğiniz adamı tanımıyorum” diyerek lanet etmeye, ant içmeye başladı.

⁷²Hemen o anda ikinci kez horoz öttü. Petrus İsa'nın kendisine söylediği sözü anımsadı: “Horoz iki kez ötmeden önce üç kez beni yadsıyacaksın.” Bunun üzerine ağlamaya başladı.