Read Kutsal Kitap ve Deuterokanonik Kitaplar MARKOS 9 Bible Online

MARKOS 9 - Kutsal Kitap ve Deuterokanonik Kitaplar bible

MARKOS 9

¹Sonra ekledi: “Doğrusu size derim ki, burada duranlar içinde Tanrı'nın Hükümranlığı'nın güçlü bir biçimde gelişini görmeden önce ölümü tatmayacak kişiler vardır.”

²Aradan altı gün geçince İsa Petrus'u, Yakup'u ve Yuhanna'yı yanına aldı; onları öbürlerinden ayrı olarak yüksek bir dağa çıkardı. Onların gözü önünde görünüşü değişti.

³Giysileri ışıl ışıl bembeyaz oldu. Yeryüzünde hiçbir çamaşırcının ulaşamayacağı bir beyazlıktı bu.

⁴O sırada İlyas'la Musa onlara göründü. İsa'yla konuşuyorlardı.

⁵Petrus İsa'ya, “Ya Rabbi[8]” dedi, “Burada bulunmamız ne iyi! Üç çardak kuralım: Biri sana, biri Musa'ya, biri de İlyas'a.”

⁶Ne dediğini kendi de bilmiyordu. Çünkü çok korkmuşlardı.

⁷Derken bir bulut inip onlara gölge saldı. Buluttan bir ses geldi: “Sevgili Oğlum budur, O'nu dinleyin!”

⁸Öğrenciler hemen çevreye bakındılar, ama İsa'dan başkasını göremediler.

⁹Dağdan inerlerken, İnsanoğlu ölüler arasından dirilinceye dek gördüklerini kimseye anlatmamaları için İsa onları uyardı.

¹⁰Öğrenciler bu öğüdü tuttular. Ölülerden dirilmenin ne anlama gelebileceğini aralarında tartıştılar.

¹¹İsa'ya bir soru sordular: “Dinsel yorumcular acaba neden, önce İlyas'ın gelmesi gerekir, diyorlar?”

¹²İsa, “Evet” dedi, “Önce İlyas gelir ve her şeyi düzene koyar. Ama neden İnsanoğlu'na ilişkin çok işkence çekecek ve hor görülecek diye yazılmıştır?

¹³Gerçi İlyas gelmiş bulunuyor. Ama size derim ki, kendisine ilişkin yazılmış olduğu gibi, her istediklerini ona yaptılar.”

¹⁴Öğrencilerin yanına döndüklerinde, onların çevresini büyük bir kalabalığın sardığını ve dinsel yorumcuların onlarla tartıştığını gördüler.

¹⁵Orada toplananların tümü İsa'yı görünce şaşkınlığa düştüler, koşup O'nu karşıladılar.

¹⁶İsa onlara, “Aranızda ne tartışıyorsunuz?” diye sordu.

¹⁷Kalabalığın içinden bir adam O'nu yanıtladı: “Öğretmen, içinde dilsiz bir ruh bulunan oğlumu sana getirdim.

¹⁸Onu nerede tutarsa yere atıyor. Çocuğun ağzı köpürüyor, dişlerini gıcırdatıyor, kaskatı kesiliyor. Öğrencilerinden kötü ruhu çıkarmalarını diledim, ama güçleri yetmedi.”

¹⁹İsa, “Ey imansız kuşak!” dedi, “Daha ne kadar sizlerle kalacağım? Daha ne kadar sizlere katlanacağım? Onu bana getirin.”

²⁰Çocuğu İsa'ya getirdiler. Kötü ruh O'nu görür görmez çocuğu sarstı. Çocuk yere düştü, ağzı köpürerek debelendi.

²¹İsa çocuğun babasına sordu: “Ne zamandan beri böyle?” Baba, “Çocukluğundan beri” diye yanıtladı,

²²“Kötü ruh onu yok etmek için pek çok kez ateşe de attı, suya da. Bir şey yapabilirsen, bize acı ve yardım et!”

²³İsa onu yanıtladı: “Bir şey yapabilirsen mi? İman edene her şey olanaklıdır.”

²⁴Çocuğun babası o anda bağırdı: “İman ediyorum; yetersiz imanıma yardım et!”

²⁵Halkın yanlarında toplandığını gören İsa, kötü ruhu azarladı: “Dilsiz ve sağır ruh, sana buyuruyorum: Çocuktan çık ve bir daha ona girme.”

²⁶Ruh çığlık atarak ve çocuğu sarsarak çıktı. Çocuk ölü gibi yığıldı. Çoğunluk, “Öldü” diyordu.

²⁷Ama İsa onu elinden tutup kaldırdı. Çocuk ayağa kalktı.

²⁸İsa eve girince, öğrencileri özel olarak kendisine sordular: “Biz neden onu çıkaramadık?”

²⁹İsa, “Bu tür kötü ruhlar ancak duayla ve [oruçla] çıkabilir” diye yanıtladı.

³⁰Oradan ayrılıp Galile'yi aştılar. İsa kimsenin bunu bilmesini istemiyordu.

³¹Çünkü öğrencilerine öğretmekteydi. Onlara şöyle dedi: “İnsanoğlu insanların eline teslim edilecek. O'nu öldürecekler, ama öldürüldükten üç gün sonra dirilecek.”

³²Ne var ki, bu sözü anlamadılar. O'na sormaya da çekindiler.

³³Kafernahum'a vardılar. İsa eve girince öğrencilere sordu: “Neydi yolda tartıştığınız?”

³⁴Sustular. Çünkü yolda giderken, içlerinde kimin en üstün olduğunu tartışmışlardı.

³⁵İsa oturunca Onikiler'i çağırıp, “En üstün olmak isteyen, hepinizin arasında sonuncu ve hepinizin hizmetkârı olsun” dedi.

³⁶Sonra bir çocuğu elinden tutup ortalarında durdurdu. Çocuğu kolları arasına alarak kendilerine şöyle dedi:

³⁷“Kim böyle bir çocuğu benim adıma kabul ederse, beni kabul eder. Ve kim beni kabul ederse, beni değil, beni göndereni kabul eder.”

³⁸Yuhanna İsa'ya, “Öğretmen!” dedi, “Bir adama rastladık. Adınla cinleri çıkarıyordu. Ona engel olduk. Çünkü bizimle gelmiyor.”

³⁹İsa, “Ona engel olmayın” dedi, “Çünkü hiç kimse adımla mucize yapıp da hemen ardından beni kötüleyemez.

⁴⁰Çünkü bize karşı olmayan, bizden yanadır.

⁴¹Doğrusu size derim ki, Mesih bağlısı olduğunuz için her kim benim adımla sizlere bir bardak su içirirse, karşılığını hiç yitirmeyecektir.”

⁴²“Bana iman eden şu küçüklerden birini, kim suça sürüklerse, boynuna iri bir değirmen taşı bağlanıp denize atılması kendisi için daha iyidir.

⁴³Eğer elin seni suça sürüklüyorsa, onu kes! Kolsuz olarak yaşama kavuşman, iki kol sahibi olarak cehenneme, hiç sönmeyen ateşe gitmenden daha iyidir[9].

⁴⁴

⁴⁵Eğer ayağın seni suça sürüklüyorsa, onu kes! Ayaksız olarak yaşama kavuşman, iki ayak sahibi olarak cehenneme atılmandan daha iyidir[10].

⁴⁶

⁴⁷Eğer gözün seni suça sürüklüyorsa, onu çıkar at! Tanrı'nın Hükümranlığı'na tek gözle girmen, iki göz sahibi olarak cehenneme atılmandan daha iyidir.

⁴⁸Orada ‘onları yiyen kurt ölmez ve ateş sönmez.’

⁴⁹“Çünkü herkes ateşle tuzlanacaktır.

⁵⁰Tuz iyi bir şeydir. Ama tuz tadını yitirirse, ona bir daha nasıl tuz tadı verilebilir? İçinizde tuz olsun ve birbirinizle barış içinde yaşayın.”