Read Kutsal Kitap ve Deuterokanonik Kitaplar LUKA 1 Bible Online

LUKA 1 - Kutsal Kitap ve Deuterokanonik Kitaplar bible

LUKA 1

¹Saygıdeğer Teofilos, Aramızda yaşanan olayları birçok kişi sırasıyla anlatmayı amaç edinerek derlemeye koydu.

²Başlangıçtan beri Tanrısal sözün görgü tanığı ve görevlisi olanların bize bildirdikleri gibi,

³tüm olayları baştan beri inceden inceye izleyen biri olarak, sırasıyla sana yazmayı uygun buldum.

⁴Öyle ki, sana bildirilen konularla ilgili gerçeği bilesin.

⁵Yahudiye Kralı Herodes'in günlerinde, Aviya'nın kâhinler sınıfından Zekeriya adında bir kâhin vardı. Eşi Elizabet de Harun soyundandı.

⁶Her ikisi de Tanrı önünde doğru kişilerdi. Rab'bin tüm buyrukları ve kuralları uyarınca kusursuz bir yaşam sürerlerdi.

⁷Ne var ki, çocukları olmamıştı. Çünkü Elizabet kısırdı; üstelik her ikisinin de yaşı ilerlemişti.

⁸Kendi sınıfı görev yaptığı dönemde, Zekeriya Tanrı önünde kâhinlik etmekteydi.

⁹Kâhinlik kuralları uyarınca, Rab'bin Tapınağı'na girip buhur sunma kurası ona düştü.

¹⁰Buhur yakıldığı sırada bütün halk topluluğu dışarıda dua ediyordu.

¹¹Tanrı'nın bir meleği buhur sunağının sağında durarak Zekeriya'ya göründü.

¹²Meleği görünce Zekeriya sarsıldı, korkudan içi titredi.

¹³Ama melek, “Korkma, Zekeriya” dedi, “Çünkü duan işitildi. Eşin Elizabet sana bir oğul doğuracak, adını Yahya koyacaksın.

¹⁴“Sana sevinç ve kıvanç getirecek. Onun doğumuna çok kişi sevinecek.

¹⁵Çünkü Rab'bin önünde yüce bir kişi olacak. ‘Şarap ve alkollü içki kullanmayacak.’ Daha annesinin karnındayken Kutsal Ruh'la dolacak.

¹⁶İsrailoğulları'ndan birçoğunu Tanrıları Rab'be döndürecek.

¹⁷‘Babaların yüreklerini çocuklara, söz dinlemezleri doğru kişilerin anlayışına döndürmek, Rab'be hazırlanmış bir halk yetiştirmek için O'nun önünde, ruh ve güç bakımından İlyas Peygamber gibi yürüyecek.’ ”

¹⁸Zekeriya meleğe sordu: “Bunu nasıl bileceğim? Ben yaşlı bir adamım, eşim de yaşlandı.”

¹⁹Melek, “Ben Tanrı'nın katında duran Cebrail'im” diye yanıtladı, “Sana bunu söylemeye ve Sevindirici Haber'i müjdelemeye gönderildim.

²⁰Şu anda dilin tutulacak ve bunlar oluncaya dek hiç konuşamayacaksın. Çünkü belirlenen zamanda yerine gelecek olan bu sözlerime iman etmedin.”

²¹Halk Zekeriya'yı bekliyordu. Tapınağın kutsal bölümünde neden bu denli uzun kaldığını merak ediyorlardı.

²²Zekeriya dışarıya çıkınca onlara bir şey söyleyemedi. Onun tapınağın kutsal bölümünde bir görüm görmüş olduğunu anladılar. Zekeriya onlarla işaretlerle konuştu. Dili tutuk kaldı.

²³Görev süresi son bulunca evine gitti.

²⁴Bir süre sonra eşi Elizabet gebe kaldı. Beş ay evine kapandı.

²⁵“Rab halimi gördü, insanlar arasında utancımı kaldırmak için bana bu iyiliği yaptı” diyordu.

²⁶Altıncı ay melek Cebrail Tanrı tarafından Galile'de Nasıra Kenti'ne,

²⁷Davut soyundan Yusuf adlı biriyle nişanlı erden bir kıza gönderildi. Erden kızın adı Meryem'di.

²⁸Melek ona geldi, “Selam, ey kayra[1] bulan!” dedi, “Rab seninledir.”

²⁹Bu söz üzerine Meryem şaşırdı, böyle bir selamın ne anlama gelebileceğini düşündü.

³⁰Melek, “Korkma, Meryem” dedi, “Çünkü Tanrı'nın kayrasına kavuştun.

³¹İşte gebe kalıp bir oğul doğuracak, adını İsa[2] koyacaksın.

³²“ ‘O ulu olacak ve kendisine En Yüce Olan'ın Oğlu denecek. Rab Tanrı O'na Atası Davut'un tahtını verecek.

³³Yakup'un evi[3] üzerinde sonsuza dek hükümran olacak. Hükümranlığının hiç sonu gelmeyecek.’ ”

³⁴Meryem meleğe sordu: “Bu nasıl olabilir ki? Çünkü ben erden bir kızım.”

³⁵Melek, “Kutsal Ruh üzerine gelecek, Yüce Olan'ın gücü sana gölge salacak” diye yanıtladı, “Bu nedenle, doğacak olan kutsal kişiye Tanrı Oğlu denecek.

³⁶İşte akraban Elizabet, o da yaşlıyken bir oğula gebe kaldı. Kısır diye bilinen bu kadın altıncı ayındadır.

³⁷Çünkü Tanrı katında olanaksız hiçbir şey yoktur.”

³⁸Meryem, “Ben Rab'bin kuluyum” dedi, “Benim için dediğin gibi olsun.” Bunun üzerine melek onun yanından ayrıldı.

³⁹O günlerde Meryem Yahuda'nın dağlık bölgesindeki bir kasabaya gitmek üzere aceleyle yola çıktı.

⁴⁰Zekeriya'nın evine girip Elizabet'i selamladı.

⁴¹Elizabet Meryem'in selamını duyar duymaz, rahmindeki çocuk sıçradı. Elizabet Kutsal Ruh'la doldu.

⁴²Yüksek sesle, “Sen kadınlar arasında kutsanmış birisin” dedi, “Rahminin ürünü de kutsanmıştır.

⁴³Nasıl oldu da Rabbim'in annesi bana geldi!

⁴⁴İşte selamını duyar duymaz, rahmimdeki çocuk sevinçle sıçradı.

⁴⁵Rab'bin kendisine bildirdiği sözlerin doğru çıkacağına iman eden kadın mutludur.”

⁴⁶Meryem şöyle dedi: “Canım Rab'bi yüceltir

⁴⁷Ve ruhum Kurtarıcım Tanrı'da kıvanç bulur.

⁴⁸Çünkü O alçakgönüllü kulunun durumunu gördü. İşte bundan böyle bütün kuşaklar bana mutlu diyecekler.

⁴⁹Çünkü güçlü Tanrı benim için yüce işler yaptı. O'nun adı kutsaldır.

⁵⁰Merhameti kuşaktan kuşağa kendisinden korkanların üzerindedir.

⁵¹Bileğiyle güçlü işler yaptı. Yüreklerinde kibirli düşünceler kuranları darmadağın etti.

⁵²Güçlü kişileri tahtlarından aşağı indirdi. Küçük görülenleri yükseltti.

⁵³Açları güzel şeylerle doyurdu, varlıklıları bomboş gönderdi.

⁵⁴Merhametini anımsayarak kulu İsrail'i destekledi.

⁵⁵Atalarımıza — İbrahim'e ve soyuna — verdiği bu söz sonsuzluk boyuncadır.”

⁵⁶Meryem yaklaşık üç ay Elizabet'le kaldı, sonra evine döndü.

⁵⁷Elizabet'in doğurma zamanı gelince, dünyaya bir oğul getirdi.

⁵⁸Komşularıyla akrabaları Rab'bin ona ne denli merhamet ettiğini duyunca onunla birlikte sevindiler.

⁵⁹Sekizinci gün çocuğu sünnet etmeye geldiler. Ona babası Zekeriya'nın adını koymak istediler.

⁶⁰Ama annesi, “Hayır, adı Yahya olacak” dedi.

⁶¹Onlar, “Akrabaların içinde bu adı taşıyan kimse yok!” dediler.

⁶²Bunun üzerine çocuğa hangi adı koymak istediğini işaretle babasına sordular.

⁶³Zekeriya bir taş levha istedi ve, “Adı Yahya'dır” diye yazdı. Herkes şaşıp kaldı.

⁶⁴O anda Zekeriya'nın ağzı açıldı, dili çözüldü. Tanrı'yı yücelten sözler söyledi.

⁶⁵Komşuların hepsini korku sardı. Bütün bunlar Yahudiye'nin tüm dağlık bölgesinde konuşulmaya başlandı.

⁶⁶Olayı duyanların hepsi, “Nasıl bir çocuk olacak bu” diye düşünüyorlardı. Çünkü Rab'bin eli Yahya ileydi.

⁶⁷Yahya'nın babası Zekeriya Kutsal Ruh'la doldu ve şöyle peygamberlik etti:

⁶⁸“İsrail'in Tanrısı Rab'be övgüler olsun. Çünkü halkının yardımına gelip onları kurtardı.

⁶⁹Kulu Davut'un evinden bizlere güçlü bir kurtarıcı çıkardı.

⁷⁰Çok öncelerden kutsal peygamberlerinin ağzından,

⁷¹Düşmanlarımızdan ve bize kin besleyenlerin tümünün elinden bizi kurtaracağını,

⁷²Atalarımıza merhamet ederek kutsal antlaşmasını anımsayacağını bildirdi.

⁷³Atamız İbrahim'e bize neler sağlayacağına ilişkin ant içti.

⁷⁴Düşmanlarımızın elinden kurtulup korkusuzca kendisine tapınmamızı,

⁷⁵O'nun önünde yaşamımızın tüm günlerinde kutsal ve doğru olmamızı sağlayacağına ant içti.

⁷⁶Sen de, ey çocuk, Yüce Olan'ın peygamberi diye çağrılacaksın. Çünkü Rab'bin önünden O'nun yollarını hazırlamaya,

⁷⁷O'nun halkına, günahlarının bağışlanması için kurtuluş haberi vermeye gideceksin…

⁷⁸Tanrımız'ın sınırsız merhametiyle yücelerden üzerimize güneş doğacak,

⁷⁹Karanlıkta ve ölümün gölgesinde oturanlara parlayacak, Ayaklarımızı esenlik yoluna yöneltecek.”

⁸⁰Yahya gelişiyor, ruhça güçleniyordu. İsrail'e görüneceği güne dek çöllerde kaldı.