Read Kutsal Kitap ve Deuterokanonik Kitaplar LUKA 15 Bible Online

LUKA 15 - Kutsal Kitap ve Deuterokanonik Kitaplar bible

LUKA 15

¹Gümrük parası toplayanlarla günahlıların tümü O'nu dinlemek için yaklaşıyorlardı.

²Ferisiler'le dinsel yorumcular ise, “Bu adam günahlıları yanına alıyor, onlarla birlikte yemek yiyor” diye söyleniyorlardı.

³İsa şu simgesel öyküyü anlatarak onları yanıtladı:

⁴“İçinizden hanginizin yüz koyunu olur da, bunlardan bir tekini kaybedince doksan dokuzunu bozkırda bırakıp buluncaya dek kaybolanın ardından gitmez?

⁵Koyunu bulunca da onu omzuna alıp sevinç içinde

⁶evine döner. Arkadaşlarını, komşularını çağırarak, ‘Gelin, sevincime katılın’ der, ‘Çünkü kaybolan koyunumu buldum!’

⁷Size derim ki, işte bunun gibi gökte, tövbe eden bir tek günahlı için, tövbe etmeye gereksinmesi olmayan doksan dokuz doğru kişi için duyulduğundan daha çok sevinç duyulur.”

⁸“Ya da hangi kadının on gümüş parası olur da birini kaybedince bir lamba yakıp evini süpürmez, onu buluncaya dek aramaz?

⁹Parayı bulunca da arkadaşlarını, komşularını çağırıp şöyle der: ‘Gelin, sevincime katılın. Çünkü kaybettiğim gümüş parayı buldum.’

¹⁰Size derim ki, bunun gibi, tövbe eden bir tek günahlı için Tanrı'nın melekleri önünde sevinç duyulur.”

¹¹İsa konuşmasını şöyle sürdürdü: “Bir adamın iki oğlu vardı.

¹²Bunlardan küçüğü babasına, ‘Baba, varlığından payıma düşeni bana ver’ dedi. O da varlığını onların arasında paylaştırdı.

¹³“Aradan çok geçmeden, küçük oğul her şeyini toplayıp uzak bir ülkeye göç etti; orada uçarılıkla dolu bir yaşam sürerek neyi varsa saçtı savurdu.

¹⁴Elindeki her şeyi harcadıktan sonra, ülkeye büyük bir kıtlık geldi. O da yoksunluk çekmeye başladı.

¹⁵Gitti, ülkenin yurttaşlarından birine hizmetkâr oldu. Adam da onu çiftliklerindeki domuzları gütmeye yolladı.

¹⁶Delikanlı domuzların yediği keçiboynuzlarıyla karnını doyurmak istediyse de kimse ona bir şey vermedi.

¹⁷“Aklı başına gelince, kendi kendine, ‘Babamın bir sürü işçisinin iyice yiyip doyduktan sonra bile artakalan ekmeği var’ dedi, ‘Oysa ben burada kıtlıktan kırılıyorum.

¹⁸Kalkıp babama gideyim, göğe ve sana karşı günah işledim, baba, diyeyim.

¹⁹Bundan böyle oğlun olmaya yaraşır biri değilim. Bana işçilerinden biri gibi davran!’

²⁰“Kalkıp babasının yanına vardı. O daha çok uzaktayken, babası onu görüp acıdı. Koşup boynuna sarıldı, derin özlemle onu öptü.

²¹Oğul da ona, ‘Göğe ve sana karşı günah işledim, baba’ dedi, ‘Bundan böyle oğlun olmaya layık değilim.’

²²“Ama baba hizmetkârlarına şöyle buyruk verdi: ‘Çabuk olun. En seçkin giysiyi getirip ona giydirin. Parmağına yüzük takın. Ayaklarına ayakkabı giydirin.

²³Besili danayı buraya getirip boğazlayın. Yiyelim, eğlenelim.

²⁴Çünkü bu oğlum ölüydü, şimdi yaşıyor; kaybolmuştu ama bulundu.’ Ardından eğlenmeye başladılar.

²⁵“Bu arada adamın büyük oğlu çiftlikteydi. Dönerken evine yaklaşınca çalgı ve dans sesleri duydu.

²⁶Hizmetkârlardan birini çağırıp bunların ne demek olduğunu sordu.

²⁷O da, ‘Kardeşin geldi’ diye yanıtladı, ‘Baban besili danayı boğazladı. Çünkü sağ salim ona kavuştu.’

²⁸“Genç adam öfkelendi. İçeri bile girmek istemedi. Bunun üzerine, babası dışarı çıkıp ona yalvardı.

²⁹Ama o, ‘Bak bunca yıldır yanında çalışıyorum’ diye karşılık verdi, ‘Buyruğunu hiç dinlememezlik etmedim. Ama bir kez bile bana bir oğlak vermedin ki, ben de arkadaşlarımla birlikte eğleneyim.

³⁰Oysa senin malını kötü kadınlarla yiyip tüketen şu oğlun eve gelince, onun için besili danayı boğazladın!’

³¹“Baba, ‘Oğlum, sen hep yanımdasın’ dedi, ‘Her şeyim senindir.

³²Eğlenip sevinmek yerindedir. Çünkü bu kardeşin ölüydü, şimdi yaşıyor; kaybolmuştu ama bulundu.’ ”