Read Kutsal Kitap ve Deuterokanonik Kitaplar LUKA 18 Bible Online

LUKA 18 - Kutsal Kitap ve Deuterokanonik Kitaplar bible

LUKA 18

¹İsa her zaman dua etmeleri ve hiç vazgeçmemeleri gerektiğini belirten bir simgesel öykü anlattı onlara:

²“Bir kentte Tanrı korkusu bilmeyen, insana saygı göstermeyen bir yargıç vardı.

³Aynı kentte bir de dul kadın vardı. İkide bir yargıca gelir, ‘Davalımdan hakkımı ara’ derdi.

⁴Yargıç uzun süre aldırış etmedi. Ama sonunda kendi kendine, ‘Her ne kadar Tanrı korkusu bilmeyen, insana saygı göstermeyen biriysem de,

⁵beni sürekli tedirgin etmemesi için bu dul kadının hakkını arayacağım’ dedi, ‘Yoksa sürekli gelip beni canımdan bezdirecek.’ ”

⁶Rab, “Adaletsiz yargıcın ne dediğini duydunuz” diye ekledi,

⁷“Ya Tanrı? Kendisine gece gündüz seslenen seçilmişlerinin hakkını almayacak mı? Sabrı ne zamana dek sürecek?

⁸Size derim ki, onların hakkını çabucak alacak. Yine de, İnsanoğlu geldiğinde şu dünyada acaba iman bulacak mı?”

⁹Kendilerinin doğru olduğuna inanıp geriye kalanları hor gören kimilerine de İsa şu simgesel öyküyü anlattı:

¹⁰“İki adam dua etmek için tapınağa gitti. Biri Ferisi'ydi, öbürü ise gümrük vergisi topluyordu.

¹¹Ferisi ayağa kalkıp kendi kendine şöyle dua etti: ‘Ey Tanrı, öbür insanlara — kapkaççılara, aldatıcılara, zina işleyenlere, ya da gümrük vergisi toplayan şu adama — benzemediğim için sana teşekkür ederim.

¹²Haftada iki kez oruç tutarım. Tüm kazancımın yüzde onunu veririm.’

¹³“Vergi toplayan adam ise uzakta durup gözlerini göğe kaldırmak bile istemedi. Yalnız göğsünü dövüyor, ‘Ey Tanrı, ben günahlıya acı!’ diyordu.

¹⁴Size derim ki, ilki değil, ama bu adam evine doğrulukla donatılmış biri olarak döndü. Çünkü kendisini yükselten alçaltılacak, kendisini alçaltansa yükseltilecektir.”

¹⁵İsa'nın yanına, dokunsun diye ufacık çocuklar getirdiler. Öğrenciler bunu görünce çocukları getirenleri payladılar.

¹⁶İsa onları çağırıp, “Çocukları bırakın, bana gelsinler!” dedi, “Onlara engel olmayın! Çünkü Tanrı'nın Hükümranlığı böylelerinindir.

¹⁷Doğrusu size derim ki, Tanrı'nın Hükümranlığı'nı bir çocuk gibi kabul etmeyen, ona hiç giremez.”

¹⁸Bir başkan İsa'ya, “İyi Öğretmen, sonsuz yaşamı miras almak için ne yapmalıyım?” diye sordu.

¹⁹İsa ona, “Neden bana iyi diyorsun?” dedi, “Tanrı'dan başka kimse iyi değildir.

²⁰Buyrukları bilirsin: “ ‘Zina etmeyeceksin, Adam öldürmeyeceksin, Çalmayacaksın, Yalan yere tanıklık etmeyeceksin, Annene babana saygı göstereceksin.’ ”

²¹Adam, “Bunların tümünü gençliğimden bu yana tuttum” diye yanıtladı.

²²İsa bunu duyunca, “Bir eksiğin var” dedi, “Varını yoğunu sat, yoksullara dağıt. Böylelikle göklerde hazinen olacaktır. Sonra da ardımdan gel!”

²³Adam bunu duyunca yüreği hüzünle doldu. Çünkü fazlasıyla zengindi.

²⁴İsa onun tepkisini görünce, “Parası bol kişilerin Tanrı'nın Hükümranlığı'na girmeleri ne denli güçtür!” dedi,

²⁵“Devenin iğne deliğinden geçmesi, zengin birinin Tanrı'nın Hükümranlığı'na girmesinden daha kolaydır.”

²⁶Bunu duyanlar, “Öyleyse kim kurtulabilir?” diye sordular.

²⁷İsa, “İnsanlar için olanaksız olan Tanrı için olanaklıdır” diye yanıtladı.

²⁸Petrus, “İşte biz her şeyi bırakıp ardından geldik” dedi.

²⁹İsa, “Doğrusu size derim ki” dedi, “Tanrı'nın Hükümranlığı için evini, eşini, kardeşlerini, ana-babasını, çocuklarını bırakan hiç kimse yoktur ki,

³⁰şimdiki dönemde bunları kat kat almasın. Gelecek çağda da sonsuz yaşamı alacaktır.”

³¹İsa on iki öğrenciyi bir yana çekip onlara, “Bakın” dedi, “Yeruşalim'e çıkıyoruz. İnsanoğlu için peygamberlerce yazılmış olanların tümü yerine gelecektir.

³²Ulusların eline verilecek, O'nunla alay edecekler, aşağılayacaklar, yüzüne tükürecekler.

³³Kamçıladıktan sonra O'nu öldürecekler. Üçüncü gün dirilecek.”

³⁴Ama öğrenciler bu sözlerin tekini bile anlamadılar. Anlamı onlardan gizlendiği için söylenenleri kavrayamadılar.

³⁵İsa Eriha Kenti'ne yaklaşırken, kör bir adam yol kenarında oturmuş dileniyordu.

³⁶Bir kalabalığın yakınından geçtiğini duyunca, “Ne oluyor?” diye sordu.

³⁷“Nasıralı İsa buradan geçiyor” diye yanıtladılar.

³⁸Adam yüksek sesle, “Ey İsa, Davut Oğlu, bana acı!” diye bağırdı.

³⁹Öndekiler onu azarlayarak susmasını söylediler. Ama o sesini daha da yükseltti: “Ey Davut Oğlu, bana acı!”

⁴⁰İsa duraklayıp adamı kendisine getirmelerini buyurdu, adam yaklaşınca sordu:

⁴¹“Sana ne yapmamı istiyorsun?” O da, “Ya Rab, yeniden göreyim!” dedi.

⁴²İsa ona, “Gözlerin açılsın!” dedi, “İmanın seni kurtardı.”

⁴³O anda adam görmeye başladı ve Tanrı'yı yücelterek İsa'nın ardından gitti. Olayı gören tüm halk Tanrı'ya övgüler sundu.