Read Kutsal Kitap ve Deuterokanonik Kitaplar LUKA 22 Bible Online

LUKA 22 - Kutsal Kitap ve Deuterokanonik Kitaplar bible

LUKA 22

¹Fısıh Bayramı diye bilinen Mayasız Ekmek Bayramı yaklaşıyordu.

²Başkâhinlerle dinsel yorumcular İsa'yı nasıl öldüreceklerini araştırıyorlardı. Çünkü halktan korkuyorlardı.

³Şeytan Onikiler'den biri olan İşkariyot adlı Yahuda'ya girdi.

⁴Yahuda gitti, başkâhinlerle ve tapınak görevlileriyle İsa'yı nasıl onların eline vereceğini görüştü.

⁵Onlar da sevinerek, kendisine para vermek için anlaştılar.

⁶Yahuda kabul etti. Halkın ortalıkta olmadığı bir sırada İsa'yı ele vermek için uygun ortamı kollamaya başladı.

⁷Fısıh kurbanının kesilmesi gereken mayasız ekmek günü geldi.

⁸İsa Petrus'la Yuhanna'ya buyruk vererek onları gönderdi: “Gidin, bizim için Fısıh'ı hazırlayın ki, birlikte yiyelim.”

⁹Onlar, “Nerede hazırlık yapmamızı istiyorsun?” diye sordular.

¹⁰İsa, “Kente girdiğinizde, sizi testiyle su taşıyan bir adam karşılayacak” dedi, “Kendisini izleyin. Hangi eve girerse

¹¹o evin sahibine, ‘Öğretmen, öğrencilerimle birlikte Fısıh yemeğini yiyeceğim oda nerede diye soruyor’ deyin.

¹²O size üst katta düzenlenmiş geniş bir oda gösterecek. İşte orada yemeği hazırlayın.”

¹³Gittiler, her şeyi O'nun bildirdiği gibi buldular ve Fısıh yemeğini hazırladılar.

¹⁴Yemek zamanı gelince İsa sofraya oturdu. Haberciler de O'nunla birlikte oturdular.

¹⁵İsa onlara şöyle dedi: “İşkence çekmeden önce, bu Fısıh yemeğini sizlerle birlikte yemek için dayanılmaz bir istek duydum.

¹⁶Çünkü size derim ki, Tanrı'nın Hükümranlığı'nda anlamı tamamlanıncaya dek, bir daha böyle bir yemeğe oturmayacağım.”

¹⁷Sonra bir kâse aldı. Teşekkür sunarak, “Bunu alın ve aranızda paylaşın” dedi,

¹⁸“Size derim ki, Tanrı'nın Hükümranlığı gelinceye dek, bundan böyle bağın bu ürününden içmeyeceğim.”

¹⁹Sonra ekmeği aldı. Teşekkür sunarak böldü, onlara verdi. “Bu sizler için verilen bedenimdir” dedi, “Beni anmak için böyle yapın.”

²⁰Yemekten sonra onlara kâseyi de verdi. “Bu kâse sizler için akıtılan kanımla olan yeni antlaşmadır” dedi,

²¹“Ancak, beni ele verenin eli işte benimle birlikte sofradadır.

²²Çünkü İnsanoğlu kararlaştırıldığı gibi gidiyor. Ama O'nu ele verenin vay başına!”

²³Bunun üzerine öğrenciler aralarında bu işi yapacak adamın kim olabileceğini tartışmaya başladılar.

²⁴İçlerinden kimin daha üstün olduğu üzerinde de aralarında bir sürtüşme oldu.

²⁵İsa, “Ulusların kralları onlar üzerinde egemen kesilirler” dedi, “Onları yönetenler yaptıkları iyiliklerle tanınırlar.

²⁶Ama sizin durumunuz böyle olmayacak. Tam tersine, en üstününüz en küçük, yöneteniniz ise hizmetkâr sayılsın.

²⁷Kimdir üstün olan? Sofrada oturan mı, yoksa hizmet sunan mı? Sofrada oturan, değil mi? Ama ben sizin aranızda hizmet sunan gibiyim.

²⁸Sizler denendiğimde benimle birlikte duranlarsınız.

²⁹Ben de size bir hükümranlık veriyorum; tıpkı Babam'ın bana verdiği gibi.

³⁰Öyle ki, hükümranlığımda soframda oturup yiyip içesiniz ve tahtlara oturup İsrail'in On İki Soyu'nu yargılayasınız.”

³¹“Simun, Simun! İşte şeytan buğdayı samandan ayırır gibi sizi elemek için izin istedi.

³²Ama imanın sarsılmasın diye senin için dua ettim. Sen de geri döndüğünde kardeşlerini destekle.”

³³Petrus, “Efendim” dedi, “Seninle birlikte cezaevine de, ölüme de gitmeye hazırım!”

³⁴İsa, “Sana derim ki, Petrus” dedi, “Bugün horoz ötmeden önce, üç kez beni tanıdığını yadsıyacaksın.”

³⁵İsa sözünü sürdürdü: “Ben sizi para kesesiz, torbasız, ayakkabısız gönderdiğimde[21] hiç eksiklik çektiniz mi?” Onlar, “Hiç çekmedik” diye yanıtladılar.

³⁶İsa, “Ama şimdi para kesesi olan da, torbası olan da yanına alsın” dedi, “Kılıcı olmayan giysisini satsın, bir kılıç satın alsın.

³⁷Çünkü size derim ki, bana ilişkin şu Yazı yerine gelmeli: ‘O suçlularla bir sayıldı.’ “Çünkü benim için yazılanlar yerine gelecektir.”

³⁸Onlar, “Efendimiz, işte burada iki kılıç duruyor” dediler. İsa, “Yeter artık!” diye yanıtladı.

³⁹İsa kentten ayrıldı, alıştığı üzere Zeytinlik Dağı'na çıktı. Öğrenciler de O'nu izlediler.

⁴⁰Oraya varınca onlara, “Dua edin ki denenmeyesiniz” dedi.

⁴¹Onlardan ayrılıp bir taş atımı uzağa gitti, diz çöküp dua etmeye koyuldu:

⁴²“Baba! Eğer istersen bu kâseyi benden uzaklaştır. Ama benim istemim değil, senin istemin olsun.”

⁴³Gökten bir melek belirip O'nu güçlendirdi.

⁴⁴Derin acı duyarak daha içtenlikle duaya koyuldu. Teri iri kan damlaları gibi toprağa dökülüyordu.

⁴⁵Duadan kalkıp öğrencilerinin yanına geldiğinde, onları üzüntüden uyur durumda buldu.

⁴⁶“Neden uyuyorsunuz?” dedi, “Kalkın dua edin ki, denenmeyesiniz.”

⁴⁷O daha sözünü bitirmeden bir kalabalık belirdi. Kalabalığın önünde Onikiler'den biri, Yahuda adındaki adam yürüyordu. Yahuda öpmek için İsa'ya yaklaştı.

⁴⁸Ama İsa ona, “İnsanoğlu'nu bir öpüşle mi ele veriyorsun, Yahuda?” dedi.

⁴⁹İsa'nın yanındakiler olacakları görünce, “Kılıçla vuralım mı, Efendimiz?” dediler.

⁵⁰İçlerinden biri, başkâhinin kölesine kılıçla vurduğu gibi onun sağ kulağını kesti.

⁵¹Ama İsa, “Yeter, bırak!” dedi. Sonra kölenin kulağına dokunup onu iyi etti.

⁵²İsa kendisini yakalamaya gelen başkâhinlere, tapınak görevlilerine ve ileri gelenlere, “Eşkiyaya karşı çıkarcasına kılıçlarla, sopalarla gelmek mi gerekirdi?” dedi,

⁵³“Her gün tapınakta sizin aranızdaydım, bana el sürmediniz. Ama şu an sizin saatinizdir; karanlığın egemen kesildiği saat!”

⁵⁴İsa'yı yakalayıp başkâhinin evine getirdiler. Petrus gerilerden O'nu izledi.

⁵⁵Avlunun orta yerinde ateş yakıp çevresine oturdular. Petrus da aralarında oturuyordu.

⁵⁶Ateşin aydınlığında oturduğunu gören bir hizmetçi kız, gözlerini ona dikerek, “Hey, bu adam da O'nunla birlikteydi!” dedi.

⁵⁷Ama Petrus yadsıyarak, “Kadın, ben O'nu tanımıyorum!” dedi.

⁵⁸Biraz sonra başka birinin gözü Petrus'a ilişti. “Sen de onlardansın” dedi. Ama Petrus, “Değilim, arkadaş!” diye karşılık verdi.

⁵⁹Yaklaşık bir saat kadar sonra başka biri üsteledi: “Gerçekten, bu da O'nunla birlikteydi. Baksana, adam Galileli!”

⁶⁰Ama Petrus, “Ne demek istediğini bilmiyorum, arkadaş!” dedi. O daha bunu söylerken, ansızın horoz öttü.

⁶¹Rab döndü, Petrus'a baktı. Petrus Rab'bin kendisine söylediklerini anımsadı: “Bugün horoz ötmeden önce, üç kez beni yadsıyacaksın.”

⁶²Ve dışarı çıkıp acı acı ağladı.

⁶³İsa'yı kıskıvrak tutan adamlar O'nu alaya aldılar, dövdüler.

⁶⁴Gözlerini bağlayıp, “Peygamberlikte bulun bakalım!” dediler, “Kimdir sana vuran?”

⁶⁵O'na daha bir sürü aşağılayıcı söz söylediler.

⁶⁶Gün ağarınca, halkın ileri gelenleri — başkâhinlerle dinsel yorumcular — toplandılar. İsa'yı Yüksek Kurul'a götürdüler.

⁶⁷“Söyle bize, sen Mesih misin?” diye sordular. İsa onlara, “Söylesem de iman etmeyeceksiniz” dedi,

⁶⁸“Ve soru sorarsam yanıtlamayacaksınız.

⁶⁹Ama bundan böyle, ‘İnsanoğlu Tanrı gücünün sağında oturacaktır.’ ”

⁷⁰Tümü birden, “Öyleyse sen Tanrı'nın Oğlu musun?” diye sordular. İsa, “Öyle olduğumu kendiniz söylüyorsunuz” diye yanıtladı.

⁷¹Bunun üzerine, “Bundan böyle tanığa ne gerek var?” dediler, “İşte kendi ağzından duyduk.”