Read Kutsal Kitap ve Deuterokanonik Kitaplar LUKA 24 Bible Online

LUKA 24 - Kutsal Kitap ve Deuterokanonik Kitaplar bible

LUKA 24

¹Haftanın ilk günü, sabah erkenden kadınlar hazırladıkları kokuları yanlarına alıp mezara geldiler.

²Taşı mezardan yuvarlanmış buldular.

³İçeri girince Rab İsa'nın cesedini bulamadılar.

⁴Onlar bu işe şaşıp dururken, ansızın yanlarında göz kamaştırıcı parlaklıkta giysiler kuşanmış iki adam durdu.

⁵Kadınlar korkuyla yüzlerini yere eğerken, adamlar, “Diri olanı neden ölüler arasında arıyorsunuz?” dediler,

⁶“O burada değil, çünkü dirilmiştir. Daha Galile'deyken size söylediğini anımsayın.

⁷‘İnsanoğlu'nun günahlı insanlar eline verilmesi, çarmıha gerilmesi ve üçüncü gün dirilmesi gerektir’ demişti.”

⁸Kadınlar İsa'nın bu sözlerini anımsadılar.

⁹Mezardan geri dönüp olup bitenleri on bir öğrenciye ve geriye kalan herkese anlattılar.

¹⁰Olayı habercilere anlatanlar Magdalalı Meryem, Yoanna, Yakup'un annesi Meryem ve beraberinde gelen başka kadınlardı.

¹¹Ne var ki, bu sözler habercilere saçma geldi, kadınlara inanmadılar.

¹²Ama Petrus kalkıp mezara koştu. İçeriye eğildiğinde, sadece keten bezleri gördü. Olanlara şaşarak evine gitti.

¹³O gün onlardan ikisi Yeruşalim'den yaklaşık on bir kilometre uzaklıkta Emmaos denen bir kasabaya gidiyordu.

¹⁴Olup bitenleri birbirleriyle konuşuyorlardı.

¹⁵Onlar konuşup tartışırken İsa yaklaştı, onlarla birlikte yürüdü.

¹⁶Ne var ki, gözleri İsa'yı tanımaktan alıkondu.

¹⁷İsa, “Yolda yürürken birbirinizle konuşup durduğunuz nedir?” diye sordu. Duraksadılar. Üzüntü içindeydiler.

¹⁸Bunlardan adı Kleopas olan İsa'yı yanıtladı: “Bu günlerde Yeruşalim'de olup da orada geçen olaylardan hiç haberi olmayan tek kişi sen misin?”

¹⁹İsa, “Hangi olaylar?” diye sordu. “Nasıralı İsa'ya ilişkin olaylar” dediler, “Tanrı'nın önünde de, tüm halkın önünde de işleri ve sözleriyle güçlü bir peygamber olan İsa'ya.

²⁰“Başkâhinlerimiz ve yöneticilerimiz O'nu ölümle yargılanması için valiye verdiler; sonra O'nu çarmıha gerdiler.

²¹Oysa biz İsrail'i kurtaracak kişinin O olacağını umuyorduk. Üstelik bütün bunlar olduktan üç gün sonra,

²²aramızdan bazı kadınlar bizi şaşkına çevirdiler. Sabahın çok erken saatinde mezara uğradılar.

²³Ama O'nun cesedini bulamadılar. Gelip bize, bir görüm gördüklerini, meleklerin O'nun yaşadığını bildirdiğini söylediler.

²⁴Bizimle birlikte olanlardan bazıları mezara gittiler; her şeyin kadınların anlattığı gibi olduğunu gördüler. Ama O'nu görmediler.”

²⁵İsa, “Ey akılsız insanlar!” dedi, “Peygamberlerin söylediği bunca şeye inanmakta yüreği ağır davrananlar!

²⁶Mesih'in bunları çekmesi ve yüceliğine girmesi gerekli değil miydi?”

²⁷Musa'dan ve bütün peygamberlerden başlayarak, Kutsal Yazılar'ın tümünde kendisine ilişkin gerçekleri onlara anlattı.

²⁸Gitmekte oldukları kasabaya yaklaştıklarında İsa daha ileriye gidecekmiş gibi davrandı.

²⁹Ama O'nu zorlayarak, “Bizimle kal” dediler, “Çünkü akşam bastırıyor ve gün sona eriyor.” İsa onlarla kalmak üzere içeri girdi.

³⁰Kendileriyle birlikte sofraya oturdu. Ekmeği aldı, şükür sunduktan sonra bölüp onlara verdi.

³¹İşte o zaman gözleri açıldı ve O'nu tanıdılar. Sonra İsa görünmez oldu.

³²Birbirlerine, “Yolda O bizimle konuşur, Kutsal Yazılar'ı açıklarken, içimizde yüreklerimiz yanıp tutuşmuyor muydu?” dediler.

³³Hemen o saatte kalkıp Yeruşalim'e geri döndüler. Onbirler'i ve onlarla birliktekileri toplanmış buldular.

³⁴“Rab gerçekten dirildi ve Simun'a göründü” diyorlardı.

³⁵Onlar da yolda geçen olayları ve İsa'yı ekmek bölerken nasıl tanıdıklarını anlattılar.

³⁶Onlar böyle konuşurken, İsa aralarında durdu (ve, “Üzerinize esenlik olsun!” dedi).

³⁷Ama onlar korkuyla sarsılıp ürktüler. Bir ruh gördüklerini sandılar.

³⁸İsa onlara, “Neden sarsılıyorsunuz?” dedi, “Yüreğinizde neden kuşkular doğuyor?

³⁹İşte ellerime, ayaklarıma bakın. Ben O'yum. Bana ellerinizle dokunun da görün. Çünkü ruhun bedeni de, kemiği de yoktur. Oysa gördüğünüz gibi, benim var.”

⁴⁰(Bunu söyledikten sonra onlara ellerini, ayaklarını gösterdi.)

⁴¹Sevinçten, şaşkınlıktan bir türlü inanamıyorlardı. İsa, “Burada yiyecek bir şeyiniz var mı?” diye sordu.

⁴²Onlar da kendisine bir parça ızgara balık verdiler.

⁴³Bunu alıp gözleri önünde yedi.

⁴⁴Sonra onlara, “Daha sizinle beraberken söylemiştim” dedi, “Musa'nın yasasında, peygamberlerde ve Mezmurlar'da benim için yazılmış olan her şeyin yerine gelmesi gerektir.”

⁴⁵Bunun üzerine, Kutsal Yazılar'ı kavramaları için onlara anlayış verdi.

⁴⁶“Şöyle yazılmıştır” dedi: “Mesih'in işkence çekmesi ve üçüncü gün ölüler arasından dirilmesi;

⁴⁷O'nun adıyla günahların bağışlanmasını sağlayan tövbe bildirisinin Yeruşalim'den başlayarak tüm uluslara yayılması gerekir.

⁴⁸Siz bunlara tanıksınız.

⁴⁹İşte üzerinize Baba'nın vaadini gönderiyorum. Ama yücelerden gelecek güçle kuşatılıncaya dek kentte kalın.”

⁵⁰Öğrencilerini Beytanya'ya kadar götürdü. Ellerini kaldırıp onları kutsadı.

⁵¹Onları kutsarken aralarından ayrıldı (ve göğe alındı).

⁵²Onlar da (kendisine tapınıp) büyük sevinç içinde Yeruşalim'e döndüler

⁵³ve sürekli olarak tapınakta Tanrı'yı yücelttiler.