Read Kutsal Kitap ve Deuterokanonik Kitaplar YUHANNA 4 Bible Online

YUHANNA 4 - Kutsal Kitap ve Deuterokanonik Kitaplar bible

YUHANNA 4

¹Ferisiler İsa'nın Yahya'dan daha çok öğrenci topladığını ve vaftiz ettiğini duymuştu.

²Oysa İsa'nın kendisi değil, sadece öğrencileri vaftiz ediyordu.

³İsa bunu öğrenince Yahudiye'den ayrılıp yeniden Galile'ye gitti.

⁴Yolculuk ederken Samiriye'den geçmesi gerekiyordu.

⁵Samiriye'nin Sihar denilen kasabasına geldi. Burası Yakup'un oğlu Yusuf'a verdiği toprağa yakındı.

⁶Yakup'un kuyusu buradaydı. Yolculuktan yorulmuş olan İsa kuyunun yanına oturdu. Saat öğleyin on iki sularıydı.

⁷Samiriyeli bir kadın su çekmeye geldi. İsa ona, “Bana da ver, içeyim” dedi.

⁸Öğrencileri kasabaya yiyecek almaya gitmişlerdi.

⁹Samiriyeli kadın, “Sen Yahudi'sin, bense Samiriyeli bir kadınım” dedi, “Nasıl olur da benden içecek su istersin?” Çünkü Yahudiler'in Samiriyeliler'le hiç ilişkisi yoktu.

¹⁰İsa şöyle yanıtladı: “Eğer Tanrı'nın armağanını ve sana, ‘Bana su ver, içeyim’ diyenin kim olduğunu bilseydin, sen O'ndan isteyecektin, O da sana yaşam suyunu verecekti.”

¹¹Kadın, “Efendim” dedi, “Su çekecek bir şeyin yok, kuyu da derin! Yaşam suyunu nereden bulacaksın?

¹²Bu kuyuyu bize veren atamız Yakup'tur. Kendisi de, davarları da oradan içmiştir. Yoksa sen ondan da üstün biri misin[6]?”

¹³İsa ona şöyle dedi: “Bu sudan içen herkes yeniden susayacaktır.

¹⁴Oysa benim vereceğim sudan her kim içerse sonsuza dek susamayacaktır. Vereceğim su sonsuz yaşam sağlamak için onun iç varlığında kaynaklanan bir pınar olacaktır.”

¹⁵Kadın, “Efendim” dedi, “Bu suyu bana ver. Ne susayayım, ne de su çekmek için buraya dek geleyim!”

¹⁶İsa, “Git, kocanı çağır, sonra buraya dön” dedi.

¹⁷Kadın, “Kocam yok” diye yanıtlayınca İsa, “Kocam yok demekle doğru söyledin” dedi,

¹⁸“Çünkü beş kocaya vardın ve şu anda birlikte yaşadığın kişi kocan değil. Bu konuda doğru konuştun.”

¹⁹Kadın, “Efendim” dedi, “Görüyorum ki sen bir peygambersin.

²⁰Bizim atalarımız[7] şu dağda tapındılar, ama sizler tapınılması gereken yer Yeruşalim'dedir dersiniz.”

²¹İsa, “Bana inan, ey kadın” dedi, “Zaman geliyor. O zaman Baba'ya ne bu dağda, ne de Yeruşalim'de tapınacaksınız.

²²Siz bilmediğinize tapınıyorsunuz; bizse bildiğimize tapınıyoruz. Çünkü kurtuluş Yahudiler'den gelir.

²³Ama gerçekten tapınanların Baba'ya ruhta ve gerçekte tapınacakları saat geliyor ve işte o saat şimdidir. Çünkü Baba kendisine böyle tapınanları arıyor.

²⁴Tanrı Ruh'tur[8] ve O'na tapınanların ruhta ve gerçekte tapınmaları gerekir.”

²⁵Kadın, “Biliyorum ki, Hristos denilen Mesih gelecektir” dedi, “O gelince, bize her şeyi bildirecek.”

²⁶İsa, “Seninle konuşan ben, O Kişi'yim[9]” dedi.

²⁷Bu sırada İsa'nın öğrencileri geldiler. O'nun bir kadınla konuşmasına şaştılar. Buna karşın hiçbiri kadına, “Sen ne arıyorsun?” ya da İsa'ya, “Neden bu kadınla konuşuyorsun?” diye sormadı.

²⁸Kadın su testisini bıraktı, kasabaya gidip halka dedi ki,

²⁹“Gelin, tüm yaptıklarımı bana söyleyen adamı görün. Acaba Mesih bu mu?”

³⁰Halk kasabadan çıkmış, İsa'ya geliyordu.

³¹Bu arada öğrencileri O'na, “Rabbi, bir şey ye!” diyorlardı.

³²Ama İsa, “Sizin bilmediğiniz bir yiyeceğim var” dedi.

³³Öğrenciler birbirlerine, “Acaba biri O'na yiyecek mi getirdi?” diye sordular.

³⁴İsa, “Benim yiyeceğim, beni gönderenin isteğini yapmak ve işini tamamlamaktır” dedi,

³⁵“Sizler ürünün biçilmesine daha dört ay var demiyor musunuz? Ben de size diyorum ki, gözlerinizi kaldırın da ürünü biçilmeye hazır, ağarmış tarlalara bakın.

³⁶“Eken de, biçen de birlikte sevinsinler diye, biçen karşılığını alıyor, sonsuz yaşam için ürün topluyor.

³⁷Çünkü burada, ‘Biri eker, öbürü biçer’ sözü doğrudur.

³⁸Sizi emek vermediğiniz ekini biçmeye gönderdim. Başkaları emek verdiler, sizse onların emeğine kondunuz.”

³⁹“Tüm yaptıklarımı bana söyledi” diye tanıklık eden kadının sözü üzerine, o kasabadaki Samiriyeliler'in birçoğu İsa'ya iman ettiler.

⁴⁰O'na geldiklerinde de yanlarında kalması için yalvardılar. O da iki gün orada kaldı.

⁴¹İsa'nın sözü üzerine daha birçok kişi iman etti.

⁴²Kadına da, “Bundan böyle iman etmemiz senin söylemenle değil” dediler, “Biz kendimiz O'nu duyduk ve gerçekten dünyanın kurtarıcısı olduğunu biliyoruz.”

⁴³İsa iki gün sonra oradan ayrılıp Galile'ye gitti.

⁴⁴Daha önce bir peygamberin kendi ülkesinde değeri olmadığına tanıklık etmişti.

⁴⁵Bu kez Galile'ye geldiğinde Galileliler O'nu candan kabul ettiler. Çünkü onlar da Fısıh Bayramı'na katılmışlar ve bayram süresince Yeruşalim'de yaptığı işlerin tümünü görmüşlerdi.

⁴⁶Bunun üzerine İsa suyu şarap yaptığı Galile'nin Kana Kenti'ne yeniden geldi. Orada bir saray görevlisi vardı, oğlu Kafernahum'da hastaydı.

⁴⁷İsa'nın Yahudiye'den Galile'ye geldiğini duyunca yanına vardı ve yetişip oğlunu iyi etmesi için O'na yalvardı. Çünkü oğlu ölümün eşiğindeydi.

⁴⁸İsa ona, “Mucizeler ve harikalar görmedikçe hiçbir zaman iman etmeyeceksiniz” dedi.

⁴⁹Saray görevlisi, “Efendim, çocuğum ölmeden önce yetiş!” dedi.

⁵⁰İsa, “Git, oğlun yaşıyor” diye yanıtladı. Adam İsa'nın dediğine iman edip gitti.

⁵¹Daha aşağıya inerken köleleri onu karşılayıp oğlunun yaşadığını bildirdiler.

⁵²Saray görevlisi oğlunun iyileşmeye yüz tuttuğu saati kölelere sordu. “Dün öğle üstü saat birde ateşi düştü” dediler.

⁵³O zaman baba, İsa'nın, “Oğlun yaşıyor” dediği anda çocuğunun iyileştiğini anladı. Hem kendisi, hem de ev halkının tümü iman etti.

⁵⁴Bu, İsa'nın Yahudiye'den Galile'ye gelişinde yaptığı ikinci mucizeydi.