Read Kutsal Kitap ve Deuterokanonik Kitaplar YUHANNA 6 Bible Online

YUHANNA 6 - Kutsal Kitap ve Deuterokanonik Kitaplar bible

YUHANNA 6

¹Bu olaylardan sonra, İsa Taberiye diye tanınan Galile Denizi'nin karşı yakasına gitti.

²Büyük bir kalabalık O'nu izliyordu; çünkü hastalar üzerinde gösterdiği mucizeleri görmüşlerdi.

³İsa dağ yamacına çıkıp orada öğrencileriyle birlikte oturdu.

⁵İsa gözlerini kaldırdığında büyük bir kalabalığın kendisine doğru geldiğini gördü. Filipus'a, “Bunların yemesi için nereden ekmek alalım?” diye sordu.

⁶Bu sözü onu denemek için söylemişti; çünkü kendisi ne yapacağını biliyordu.

⁷Filipus yanıtladı: “Her birinin ağzına bir lokma yiyecek koyabilmesi için iki yüz dinarlık[10] ekmek bile yetmez!”

⁸Öğrencilerinden biri, Simun Petrus'un kardeşi Andreas,

⁹“Burada beş arpa ekmeğiyle iki balığı olan bir çocuk var” dedi, “Ama bu koca kalabalık için bu nedir ki!”

¹⁰İsa, “Halkı yere oturtun” dedi. Sık bir çayırlıktaydılar. Böylece, sayısı yaklaşık beş bini bulan erkek yere oturdu.

¹¹Bunun üzerine İsa ekmekleri aldı, teşekkür sunduktan sonra oturanlara dağıttı. Bunun gibi, balıklardan da istedikleri kadar verdi.

¹²Herkes iyice doyduktan sonra İsa öğrencilerine, “Artakalan parçaları toplayın” dedi, “Hiçbir şey atılmasın.”

¹³Onlar da topladılar. Beş arpa ekmeğinden artakalan parçalarla on iki küfe doldurdular.

¹⁴İsa'nın gerçekleştirdiği bu mucizeyi görenler, “Gerçekten, dünyaya gelmesi beklenen peygamber budur” dediler.

¹⁵İsa da onların gelip kendisini kral yapmak için zorla götüreceklerini bildiğinden, yalnız başına yeniden dağa çekildi.

¹⁶Akşam olunca İsa'nın öğrencileri aşağıya, denize indiler.

¹⁷Bir tekneye binip karşı kıyıdaki Kafernahum'a doğru yol almaya başladılar. Karanlık basmıştı. İsa daha yanlarına gelmemişti.

¹⁸Deniz esen güçlü rüzgarın etkisiyle kabarıyordu.

¹⁹Bu durumda yaklaşık üç dört mil kürek çektikten sonra, İsa'nın deniz üstünde yürüyerek tekneye yaklaştığını gördüler. Korkuya kapıldılar.

²⁰İsa, “Korkmayın, benim” dedi.

²¹Bunun üzerine, O'nu tekneye almak istediler. Tekne hemen gidecekleri kıyıya ulaştı.

²²Ertesi gün, denizin öbür kıyısında duran halk, orada İsa'nın öğrencilerinin bindiği tek bir tekneden başka tekne bulunmadığını gördü. İsa'nın öğrencileriyle birlikte o tekneye binmediğini, öğrencilerin yalnız gittiğini anladılar.

²³Öte yandan, Taberiye'den gelen tekneler Rab teşekkür sunduktan sonra halkın yemek yediği yerin yakınına varmıştı.

²⁴Halk ne İsa'nın, ne de öğrencilerin orada olmadığını görünce, teknelere binip İsa'yı aramak için Kafernahum'a gitti.

²⁵İsa'yı denizin karşı kıyısında bulunca, “Rabbi” dediler, “Buraya ne zaman geldin?”

²⁶İsa, “Size doğrusunu söyleyeyim: Beni mucizeler gördüğünüz için değil, ekmeklerden yiyerek doyduğunuz için arıyorsunuz” diye yanıtladı,

²⁷“Gelip geçici yiyecek için değil, sonsuz yaşam boyunca kalıcı yiyecek için çalışın. Bunu size İnsanoğlu verecektir. Baba Tanrı O'na mührünü basmıştır.”

²⁸“Tanrı tarafından onaylanan işleri yerine getirmek için ne yapmamız gerekir?” diye sordular.

²⁹İsa, “Tanrı tarafından onaylanan iş O'nun gönderdiği kişiye iman etmenizdir” diye karşılık verdi.

³⁰Bunun üzerine, “Öyleyse ne belirti göstereceksin ki, görüp sana iman edelim?” dediler, “Ne yapacaksın?

³¹Atalarımız çölde man yediler. Yazılı olduğu gibi, “ ‘Yemeleri için onlara gökten ekmek verdi.’ ”

³²İsa, “Size doğrusunu söyleyeyim” dedi, “Gökten ekmeği Musa vermedi. Size gökten gerçek ekmeği veren Babam'dır.

³³Çünkü Tanrı'nın ekmeği, gökten inen ve dünyaya yaşam verendir.”

³⁴Onlar da İsa'ya, “Ya Rab” dediler, “Bize bu ekmeği her zaman ver.”

³⁵İsa, “Yaşam ekmeği Ben'im” dedi, “Bana gelen acıkmayacaktır. Bana iman eden hiçbir zaman susamayacaktır.

³⁶Ama size daha önce de belirttiğim gibi, beni görmenize karşın yine de iman etmiyorsunuz.

³⁷Baba'nın bana verdiklerinin hepsi bana gelecektir. Bana geleni hiçbir zaman geri çevirmem.

³⁸Çünkü kendi isteğimi değil, beni gönderenin isteğini uygulamak için gökten indim.

³⁹Beni gönderenin isteği, bana verdiklerinin hiçbirini yitirmemem, onları son gün diriltmemdir.

⁴⁰Çünkü Babam'ın isteği, Oğul'u görüp O'na iman eden herkesin sonsuz yaşamı olmasıdır. Son gün onları ben dirilteceğim.”

⁴¹Bunun üzerine, “Gökten inen ekmek Ben'im” dediği için Yahudiler söylenmeye başladılar.

⁴²“Anasını babasını tanıdığımız Yusuf oğlu İsa değil mi bu?” diyorlardı, “Nasıl oluyor da şimdi, ‘Ben gökten indim’ diyor?”

⁴³İsa onlara, “Aranızda söylenip durmayın” dedi,

⁴⁴“Beni gönderen Baba onu bana doğru çekmedikçe, kimse bana gelemez. Son gün onu ben dirilteceğim.

⁴⁵Peygamberlerde yazılıdır: “ ‘Tümü Tanrı tarafından eğitilmiş olacak.’ “Baba'dan işitip öğrenen herkes bana gelir.

⁴⁶Bu, kimsenin Baba'yı gördüğü anlamına gelmez. Ancak Tanrı'dan olan Baba'yı görmüştür.

⁴⁷Size doğrusunu söyleyeyim: İman edenin sonsuz yaşamı vardır.

⁴⁸Yaşam ekmeği Ben'im.

⁴⁹Atalarınız çölde man yediler ama öldüler.

⁵⁰Oysa gökten inen ekmek budur; öyle ki, isteyen ondan yesin ve ölmesin.

⁵¹Gökten inen diri ekmek Ben'im. Bu ekmekten yiyen sonsuza dek yaşayacaktır. Dünyanın yaşamı için vereceğim ekmek öz bedenimdir.”

⁵²Bunun üzerine Yahudiler aralarında çekişmeye başladılar. “Bu adam yiyelim diye öz bedenini nasıl bize verebilir?” diyorlardı.

⁵³İsa onlara, “Size doğrusunu söyleyeyim” dedi, “İnsanoğlu'nun bedenini yiyip kanını içmedikçe sizde yaşam olmayacak.

⁵⁴Bedenimi yiyip kanımı içenin sonsuz yaşamı vardır. Son gün onu ben dirilteceğim.

⁵⁵Çünkü bedenim gerçek yiyecek, kanım da gerçek içecektir.

⁵⁶Bedenimi yiyip kanımı içen bende kalır, ben de onda kalırım.

⁵⁷Beni yaşayan Baba gönderdiği, benim O'nun aracılığıyla yaşadığım gibi, beni yiyen de benim aracılığımla yaşayacaktır.

⁵⁸Gökten inen ekmek budur. Ataların yiyip öldükleri mana benzemez. Bu ekmeği yiyen sonsuza dek yaşar.”

⁵⁹Bu sözleri Kafernahum'da öğretmekteyken, sinagogta[11] söyledi.

⁶⁰Öğrencilerinden birçoğu bunu duyunca, “Bu söz çok çetin” dediler, “Bunu dinlemeye kimin gücü yeter?”

⁶¹İsa onların bu konuda söylendiklerini bildiğinden, “Bu sizin sürçmenize mi neden oluyor?” dedi,

⁶²“Ya İnsanoğlu'nun önceden bulunduğu yere çıktığını görseydiniz ne olacaktı?

⁶³Yaşam sağlayan Ruh'tur. Beden hiçbir şeye yaramaz. Size söylediğim sözler Ruh'tur, Yaşam'dır.

⁶⁴Ama aranızda iman etmeyen bazı kişiler var.” Çünkü İsa iman etmeyenlerin de, kendisini ele verecek olanın da kim olduğunu başlangıçtan beri biliyordu.

⁶⁵Sözlerine şunu ekledi: “Bu nedenle size, ‘Kendisine Baba'dan verilmedikçe, kimse bana gelemez’ dedim.”

⁶⁶Bunun üzerine, öğrencilerinden birçoğu geri döndüler ve artık O'nunla yürümediler.

⁶⁷İsa Onikiler'e, “Yoksa siz de mi gitmek istiyorsunuz?” diye sordu.

⁶⁸Simun Petrus, “Ya Rab” dedi, “Kime gideceğiz ki? Sonsuz yaşamın sözleri sendedir.

⁶⁹Biz de iman ettik ve biliyoruz ki Tanrı'nın Kutsalı sensin.”

⁷⁰İsa, “Siz Onikiler'i ben seçmedim mi?” diye yanıtladı, “Üstelik içinizden biri iblisin tekidir.”

⁷¹İşkariyotlu Simun'un oğlu Yahuda'dan söz ediyordu. Çünkü Onikiler'den biri olup İsa'yı ele verecek adam oydu.