Read Kutsal Kitap ve Deuterokanonik Kitaplar YUHANNA 8 Bible Online

YUHANNA 8 - Kutsal Kitap ve Deuterokanonik Kitaplar bible

YUHANNA 8

¹7:53 [Ve herkes evine gitti. İsa da Zeytinlik Dağı'na gitti.

²Sabahın çok erken saatinde yine tapınağa döndü. Bütün halk O'nun yanına geldi. İsa oturup onlara öğretmeye başladı.

³Dinsel yorumcularla Ferisiler, zina ederken yakalanmış bir kadın getirip ortaya çıkardılar.

⁴İsa'ya, “Öğretmen” dediler, “Bu kadın zina işlerken suçüstü yakalandı.

⁵Musa Kutsal Yasa'da bu gibilerin taşlanmasını bize buyurmuştur. Sen bu işe ne dersin?”

⁶Bunu İsa'yı denemek için söylüyorlardı. Öyle ki, O'nu suçlu çıkarabilsinler. İsa yere eğilmiş, parmağıyla toprağa yazı yazıyordu.

⁷Kendisine soru sormakta diretmeleri üzerine doğruldu. “Aranızda kim günahsızsa, kadına ilk taşı o atsın!” dedi.

⁸Yeniden yere eğilip parmağıyla toprağa yazmaya başladı.

⁹Bunu işitince, yaşlılarından başlayarak, teker teker sonuncusuna varıncaya dek çekilip gittiler. İsa tek başına kaldı. Kadın da orta yerde duruyordu.

¹⁰İsa doğrulup ona, “Ey kadın, seni yargılayanlar nerede?” dedi, “Kimse seni suçlu çıkarmadı mı?”

¹¹Kadın, “Hiç kimse, ya Rab!” deyince İsa, “Ben de seni yargılamıyorum” dedi, “Git ve bundan böyle günah işleme.”]

¹²Bunun ardından, İsa yine Ferisiler'le konuştu. “Ben dünyanın Işığı'yım” dedi, “Ardımdan gelen yaşam ışığına kavuşur, hiçbir zaman karanlıkta yürümez.”

¹³Ferisiler, “Sen kendine tanıklık ediyorsun” dediler, “Tanıklığın doğru değil.”

¹⁴İsa şöyle yanıtladı: “Ben kendime tanıklık etsem bile, tanıklığım gerçektir. Çünkü nereden geldiğimi ve nereye gittiğimi biliyorum. Oysa siz nereden geldiğimi de, nereye gittiğimi de bilmiyorsunuz.

¹⁵Siz insan gözüyle yargı yürütüyorsunuz. Ben hiç kimseyi yargılamam.

¹⁶Kaldı ki, yargılasam bile yargım gerçektir. Çünkü ben tek başıma değilim. Beni gönderen Babam'la birlikteyim.

¹⁷Sizin Kutsal Yasanız'da da iki kişinin tanıklığının gerçek olduğu yazılmıştır.

¹⁸Ben kendime tanıklık ediyorum. Beni gönderen Baba da bana tanıklık ediyor.”

¹⁹Bunun üzerine, “Baban nerede?” diye sordular. İsa, “Siz ne beni tanırsınız, ne de Babam'ı” diye yanıtladı, “Beni tanımış olsaydınız, Babam'ı da tanırdınız.”

²⁰İsa bu sözleri tapınakta, para toplanan yerde söyledi ve kimse O'nu yakalamadı. Çünkü zamanı daha gelmemişti.

²¹İsa onlara yine, “Ben gidiyorum” dedi, “Beni arayacaksınız ve günahınız içinde öleceksiniz. Benim gittiğim yere siz gelemezsiniz.”

²²Bunun üzerine Yahudi yetkililer şöyle bir sonuç çıkardılar: “ ‘Benim gittiğim yere gelemezsiniz’ diyor! Yoksa kendini mi öldürecek?”

²³İsa, “Siz aşağıdansınız” dedi, “Bense yukarıdan geldim. Siz bu dünyadansınız. Ben bu dünyadan değilim.

²⁴Bu nedenle size, ‘Günahlarınız içinde öleceksiniz’ dedim. Eğer benim, ‘O Kişi'yim’ dediğime iman etmezseniz günahlarınız içinde öleceksiniz.”

²⁵Bu kez, “Sen kimsin?” diye sordular. İsa şöyle dedi: “Başlangıçtan bu yana size ne dedimse O'yum.

²⁶Sizin için söyleyecek ve yargı yürütecek çok sözüm var. Ama beni gönderen gerçektir ve ben O'ndan duyduklarımı dünyaya bildiriyorum.”

²⁷Onlara Baba'dan söz ettiğini anlamadılar.

²⁸Bunun üzerine İsa şöyle dedi: “Siz İnsanoğlu'nu yerden yukarı kaldırınca[13], benim O Kişi olduğumu ve kendiliğimden hiçbir şey yapmadığımı, ancak Baba'nın bana öğrettiklerini bildirdiğimi anlayacaksınız.

²⁹Beni gönderen benimle beraberdir. O beni kendi başıma bırakmadı. Çünkü ben her zaman O'nun beğendiği işleri yapıyorum.”

³⁰İsa bunları söylerken birçokları O'na iman etti.

³¹İsa kendisine iman etmiş olan Yahudiler'e, “Eğer sözümü tutarsanız gerçekten benim öğrencilerimsiniz” dedi,

³²“Gerçeği bileceksiniz ve gerçek sizi özgür kılacaktır.”

³³Kimileri, “Ama biz İbrahim'in soyuyuz” diye karşılık verdiler, “Hiçbir zaman, hiç kimseye köle olmadık. Sen nasıl olur da, ‘Özgür olacaksınız’ diyorsun?”

³⁴İsa şöyle yanıtladı: “Size doğrusunu söyleyeyim, günah işleyen herkes günahın kölesidir.

³⁵Köle evde sonsuza dek kalmaz. Oğulsa sonsuza dek kalır.

³⁶Eğer Oğul sizi özgür kılarsa gerçekten özgür olacaksınız.

³⁷İbrahim'in soyundan olduğunuzu biliyorum. Buna karşın, beni öldürmek için fırsat kolluyorsunuz. Çünkü sözüme yüreğinizde yer vermiyorsunuz.

³⁸Ben Baba'nın yanında gördüklerimi bildiriyorum, sizse kendi babanızdan işittiklerinizi yapıyorsunuz.”

³⁹“Babamız İbrahim'dir” diye yanıtladılar. İsa, “İbrahim'in çocukları olsaydınız, İbrahim'in yaptıklarını yapardınız” dedi,

⁴⁰“Ama şu anda beni — Tanrı'dan işittiği gerçeği size bildiren insanı — öldürmek için fırsat kolluyorsunuz. İbrahim bunu yapmadı.

⁴¹Siz kendi babanızın yaptığını yapıyorsunuz.” “Biz zina çocukları değiliz” diye karşılık verdiler, “Tek Babamız Tanrı'dır.”

⁴²İsa, “Tanrı Babanız olsaydı, beni severdiniz” dedi, “Çünkü ben Tanrı'dan çıkıp geldim. Kendiliğimden gelmedim. Beni O gönderdi.

⁴³Ne dediğimi niçin anlamıyorsunuz? Çünkü sözümü dinlemeye dayanamıyorsunuz.”

⁴⁴“Siz babanız iblistensiniz ve babanızın isteklerini yerine getirmek istiyorsunuz. O, başlangıçtan beri katildir, hiçbir zaman gerçekten yana olmadı; çünkü onda gerçek yoktur. Yalan söylerken içinde bulunanı söyler. Çünkü yalancıdır ve yalanın babasıdır.

⁴⁵“Ama ben gerçeği söylediğimden bana iman etmiyorsunuz.

⁴⁶Bende günah olduğunu içinizden kim kanıtlayabilir? Madem gerçeği söylüyorum, neden bana iman etmiyorsunuz?

⁴⁷Tanrı'dan olan Tanrı'nın sözlerini dinler. Ama siz Tanrı'dan değilsiniz, onun için dinlemiyorsunuz.”

⁴⁸Yahudi yetkililer karşılık verdiler: “Sen Samiriyeli'sin ve cine tutulmuşsun demekte haklı değil miymişiz?”

⁴⁹İsa, “Cinli değilim” dedi, “Babam'a saygı gösteriyorum, ama siz beni yeriyorsunuz.

⁵⁰Ben kendi yüceliğimi aramıyorum. Ama onu arayan ve yargılayan biri vardır.

⁵¹Size doğrusunu söyleyeyim: Sözümü kim tutarsa sonsuza dek ölüm görmeyecektir.”

⁵²Yahudiler, “Şimdi anlıyoruz ki, seni cin tutmuş” dediler, “İbrahim de öldü, peygamberler de. Ve sen diyorsun ki, sözümü kim tutarsa sonsuza dek ölümü tatmayacaktır.

⁵³Yoksa sen atamız İbrahim'den üstün müsün? O öldü. Peygamberler de öldüler. Kendini kim sanıyorsun?”

⁵⁴İsa şu yanıtı verdi: “Eğer kendimi yüceltirsem yüceliğim hiçtir. Beni yücelten Babam'dır, ki siz O'na ‘Tanrımız’ dersiniz.

⁵⁵Siz O'nu tanımıyorsunuz, ama ben O'nu tanıyorum. Eğer O'nu tanımıyorum dersem, sizin gibi ben de yalancı olurum. Ama O'nu tanıyorum ve sözünü tutuyorum.

⁵⁶Babanız İbrahim günümü görmenin umuduyla sevinçle doldu ve görüp sevindi.”

⁵⁷Yahudiler, “Daha elli yaşında bile değilsin” dediler, “Üstelik İbrahim'i de mi gördün?”

⁵⁸İsa, “Size doğrusunu söyleyeyim” dedi, “İbrahim doğmadan önce BEN VARIM[14].”

⁵⁹O'na atmak için taş topladılar. Ama İsa kendini gizledi ve tapınaktan ayrıldı.