Read Kutsal Kitap ve Deuterokanonik Kitaplar HABERCİLERİN İŞLERİ 11 Bible Online

HABERCİLERİN İŞLERİ 11 - Kutsal Kitap ve Deuterokanonik Kitaplar bible

HABERCİLERİN İŞLERİ 11

¹Yahudiye'de bulunan haberciler ve kardeşler ulusların da Tanrı'nın sözünü kabul ettiklerini duydular.

²Petrus Yeruşalim'e çıktığında sünnet yanlısı olanlar kendisini eleştirdi.

³Ona, “Sen sünnete önem vermeyen insanlarla içlidışlı oldun” dediler, “Onlarla birlikte yemek yedin.”

⁴Petrus onlara olayın nasıl geliştiğini anlattı:

⁵“Yafa Kenti'ndeydim. Dua ediyordum. Kendimden geçtim ve bir görüm gördüm: Çarşafa benzer kocaman bir nesne iniyordu. Dört köşesinden gökten sarkıtılmıştı. Benim yanıma kadar geldi.

⁶Dikkatle gözlerimi çevirip baktığımda, yeryüzünün dört ayaklı yaratıklarıyla yabanıl hayvanlarını, sürüngenlerini ve gökyüzünün kuşlarını gördüm.

⁷Bunun ardından bir sesin bana şöyle dediğini duydum: ‘Kalk, Petrus, kes ve ye!’

⁸Ben, ‘Hayır, ya Rab’ dedim, ‘Çünkü ağzıma hiçbir zaman sıradan ya da kirli sayılan bir şey girmemiştir.’

⁹Ama o ses bir kez daha gökten yanıt verdi: ‘Tanrı'nın temiz kıldığı şeyleri sen sıradan sayma.’

¹⁰Bu olay üç kez yinelendi, sonra her şey yeniden göğe çekildi.

¹¹“O anda, kaldığımız evin önünde üç adam belirdi. Bunlar Sezariye'den benim yanıma gönderilmişti.

¹²Ruh bana, hiç kuşku duymadan onlarla birlikte gitmemi söyledi. İşte bu altı kardeş de benim yanım sıra geldi. O adamın evine girdik.

¹³“O bize, evinde durup kendisiyle konuşan meleği nasıl gördüğünü ve meleğin kendisine neler söylediğini anlattı: ‘Yafa'ya adamlar gönder, öbür adı Petrus olan Simun'u buraya çağır.

¹⁴Kendisi sana senin ve aile üyelerinin kurtuluşunu sağlayacak sözler bildirecek.’

¹⁵“Ben konuşmaya başlayınca, Kutsal Ruh başlangıçta bizlere geldiği gibi onların da üzerine geldi.

¹⁶Rab'bin sözünü anımsadım. Şöyle demişti: ‘Bildiğiniz gibi Yahya su ile vaftiz etti, ama siz Kutsal Ruh'la vaftiz edileceksiniz.’

¹⁷Bizler Rab İsa Mesih'e iman ettiğimizde bize verdiği aynı armağanı Tanrı onlara da verdiyse, ben kim oluyorum ki, Tanrı'ya karşı çıkayım?”

¹⁸Bu sözleri duyunca yatıştılar ve Tanrı'yı yücelttiler. “Demek ki, Tanrı uluslara da günahlardan dönerek yaşama kavuşmayı sağladı” dediler.

¹⁹İstefanos'tan dolayı yapılan baskılar sonucunda dağılanlar Finike'ye, Kıbrıs'a ve Antakya'ya kadar gittiler. Tanrı'nın sözünü Yahudiler'den başka hiç kimseye bildirmiyorlardı.

²⁰Ama onlardan Kıbrıslı ve Kirineli bazı kişiler Antakya'ya gelip Yunanlılar'a da Rab İsa'nın Sevindirici Haberi'ni bildirdiler.

²¹Rab'bin eli onları destekliyordu. Çok sayıda insan iman ederek Rab'be döndü.

²²Bu olaylara ilişkin haber Yeruşalim'deki kilisenin kulağına gitti. Barnabas'ı Antakya'ya gönderdiler.

²³O gidip Rab'bin kayrasını görünce sevinç duydu, hepsine yürekten Rab'be bağlı kalmaları için öğüt verdi.

²⁴Çünkü kendisi iyi bir insandı. Kutsal Ruh'la ve imanla dolu biriydi. Böylece büyük bir kalabalık Rab'be katıldı.

²⁵Barnabas Saul'u aramak için Tarsus'a gitti.

²⁶Onu bulunca Antakya'ya getirdi. İkisi bir yıl süreyle kilisede bir araya gelerek o büyük topluluğa öğrettiler. Öğrencilere ilk kez Antakya'da Hıristiyan[15] adı verildi.

²⁷O günlerde Yeruşalim'den Antakya'ya peygamberler geldi.

²⁸Bunların arasında Agabos adında biri ayağa kalkarak, tüm dünyada büyük bir kıtlık olacağını Ruh aracılığıyla bildirdi. (Bu kıtlık Klavdius'un günlerinde oldu.)

²⁹Öğrenciler — her biri kendi gücü oranında — Yahudiye'de yaşayan kardeşlere yardım göndererek hizmette bulunmak üzere anlaştılar.

³⁰Tasarladıkları işi uyguladılar. Barnabas ve Saul'un eliyle İhtiyarlar'a bu yardımı gönderdiler.