Read Ыдыктыг Библия, 2011 4. Царств 4 Bible Online

4. Царств 4 - Ыдыктыг Библия, 2011 bible

4. Царств 4

¹Бурганның бир медээчизиниң кадайы ыглап-сыктап, Элисейден дуза дилээн: «Силерниң чалчаңар, мээң ашаам, өлүп калды. Силер билир-ле болгай силер: ол хөөкүй Дээрги-Чаяакчыдан коргар чораан кижи. А ам аңаа акша чегдирген кижи келгеш, мээң ийи оглумну кулданып аар деп тур».

²Элисей аңаа: «Сеңээ кандыг дуза көргүзейн? Бажыңыңда чүү барын чугаалап көрем» — дээн. «Силерниң чалчаңар мээң бажыңымда чүү-даа чок — деп, херээжен харыылаан. — Чүгле доңгада бичии олива үзү бар».

³Элисей аңаа: «Бүгү кожаларыңның куруг саваларын барып дилеп эккел, көвүдедир чыып ал.

⁴Ооң соонда бажыңыңче киргеш, эжииң хаап ал, чүгле бодуң база оолдарың турар силер. Оон шупту саваларже доңгаңда үстен кудар сен. Бирээзин долдургаш-ла, ыңай тургузуп каап турар сен» — дээн.

⁵Ол херээжен чоруткаш, эжиин хаап алган, бажыңга чүгле боду база оолдары турганнар. Оолдары саваларны ап бээрге-ле, авазы долдуруп турган.

⁶Кажан савалар шупту долдуртуна бээрге, херээжен кижи бир оглунга: «Ам бир савадан ап бер» — дээн. А оглу: «Ам чаңгыс-даа сава артпаан-дыр» — деп харыылаан. Үс ынчан төгүлбестей берген.

⁷Дулгуяк херээжен ол дугайында Бурганның кижизинге барып чугаалаарга, демгизи: «Үстү барып садыпкаш, өрең төлевит, а артып калган акша оолдарың-биле кады чурттаарыңарга четчир» — дээн.

⁸Бир катап Элисей Сунем хоорайга келген. Аңаа бир бай-шыдалдыг херээжен кижи чурттап турган. Ол херээжен медээчини бодунуң бажыңынга доктаап, чемненир кылдыр дилеп алган. Элисей Сунем хоорайны таварып эрткен санында-ла, аңаа доктаагаш, чемненип ап турган.

⁹Ол херээжен ашаанга: «Үргүлчү бажыңывыс чаны-биле эртип турар кижи — Бурганның ыдыктыг кижизи деп билир мен.

¹⁰Бажың кырынга улуг эвес өрээлден кылгаш, ол кижиге орун-дөжек, стол-сандай салып, чырыткыдан тургузуп берээли. Биске кээп тура, ол аңаа доктаап турзун» — дээн.

¹¹Бир катап Элисей ынаар чедип келгеш, өрээлче үне бергеш, дыштанып чыдып алган.

¹²Оон ол бодунуң чалчазы Гиезийге: «Сунем чурттуг херээженни кыйгырывыт» — дээн. Чалча кыйгырыптарга, херээжен Элисейже чедип келген.

¹³Элисей чалчазынга: «Ол херээженге мону дамчыт: бисче сагыш салып, бодуңну бергедедип тур сен. Бис сеңээ чүнү кылып берээли? Хаан-биле азы шериг баштыңы-биле сен дээш дилег кылып, чугаалажыылы бе?» — дээн. Херээжен: «Бодумнуң чонум аразында эки чурттап чор мен, ажырбас» — деп харыылаан.

¹⁴Элисей чалчазындан: «Аңаа чүнү кылып берзе экил?» — деп айтырган. Гиезий: «Харын, оглу чок кижи бо, а ашаа кырып калган» — деп харыылаан.

¹⁵Элисей ынчан: «Ону кый девит» — дээн. Гиезий кый дептерге, демги херээжен эжик аксынга туруп алган.

¹⁶Элисей: «Келир чылын, бо-ла үеде, холуңга оглуңну көдүрүп алган турар сен» — дээн. «Чок, дээргим — деп, херээжен удурланган. — Бурганның кижизи, чалчаңар мени мегелевейн көрүңерем!»

¹⁷Элисейниң аңаа чугаалаанын ёзугаар, дараазында чылын, ол-ла үеде, ол херээжен иштели бергеш, оол уруг божуп алган.

¹⁸Оол оон өзүп келген. Бир катап ол тараа кезикчилериниң аразында турган ачазынче чорупкан.

¹⁹Оглу ачазынга: «Бажым! Бажым аарып тур!» — дээн. Ачазы чалчазынга: «Бо оолду авазынче аппар» — дээн.

²⁰Чалча оолду көдүрүп алгаш, авазынга чедире берген. Оглу авазының хойнунга дүъшке чедир олургаш, өлүп калган.

²¹Авазы тургаш, оглун Бурганның кижизиниң орунунга барып салып кааш, эжиин хаггаш, үне берген.

²²Оон ол ашаан кыйгырып алгаш: «Чалчаларың бирээзин база бир элчигенден чорудуп берип көрем, мен Бурганның кижизинге дүрген чедипкеш, ээп кээйн» — дээн.

²³«Бөгүн ынаар барган херээң чүл? — деп, ашаа айтырган. — Ай чаазының байырлалы-даа эвес-тир, амыр-дыш хүнү-даа эвес-тир». Кадайы: «Бүгү чүве эки болур» — деп харыылаан.

²⁴Оолдуң авазы элчигенни эзертеп, мунгаш, чалчага: «Чедип алгаш, чорувут. Мени камнава, чугаалаваан шаамда, доктаавас сен» — дээн.

²⁵Херээжен кижи чоруткаш, Кармил дагда Бурганның кижизинге чедип келген. Бурганның кижизи ону ырактан-на көрүп кааш, чалчазы Гиезийге: «Көр даан, Сунем чурттуг херээжен ышкажыл!

²⁶Аңаа уткуштур маңнап баргаш: „Амыр-менди-ле сен бе? Ашааң амыр-менди бе? Оглуң амыр-менди бе?“ — деп айтыр» — дээн. Ол херээжен: «Амыр-менди тур бис» — деп харыылаан.

²⁷А даг кырында Бурганның кижизинче үнүп келгеш, херээжен кижи ооң буттарындан кужактаныпкан. Гиезий ону чайладыр идиптер дээш чеде бээрге, Бурганның кижизи: «Ону дүвүретпе! Ажыг-шүжүү аажок улуг кижи-дир, а Дээрги-Чаяакчы ону менден чажырып, меңээ чугаалаваан-дыр» — дээн.

²⁸«Мен дээргим силерден оол дилээн ийик мен бе? — деп, херээжен чугаалаан. — „Идегелим хей оттурбайн көрүңерем“ [6] — дивежик мен бе?»

²⁹Элисей ынчан Гиезийге: «Куржанып алгаш, холуңга мээң даянгыыжымны тудуп алгаш, чорувут. Кандыг-бир кижи-биле ужурашсыңза, мендилешпе; сээң-биле кандыг-бир кижи мендилежир болза, харыылава. Мээң даянгыыжымны оолдуң арнынче салып каг» — дээн.

³⁰А оолдуң авазы: «Дириг Дээрги-Чаяакчының ады-биле база силерниң адыңар-биле даңгыраглап тур мен: силерни черле кагбас мен!» — дээн. Ынчан Элисей туруп келгеш, ол херээженниң соондан чорупкан.

³¹Гиезий оларны мурнап бар чыткан болгаш, даянгыышты оолдуң арнынче салып каан, ынчалза-даа кандыг-даа харыы шуут чок болган. Гиезий Элисейге уткуй үнүп келгеш: «Оол одунмады» — деп дыңнаткан.

³²Элисей бажыңче киргеш, көөрге, ооң орун-дөжээнде өлүг оол чыткан.

³³Ол өрээлче кире бергеш, ийилээ артары-биле эжикти хаап, Дээрги-Чаяакчыга мөргүп эгелээн.

³⁴Оон ол орунче үне бергеш, оолдуң кырынга чыдып ап, бодунуң аксын — ооң аксынче, карактарын — карактарынче, холдарын — холдарынче чыпшыр дегзип алган. Элисей оолдуң кырынга чаттылдыр чыдып аарга, ооң мага-боду чылый берген.

³⁵Элисей туруп келгеш, өрээлге аай-дедир кылаштапкаш, оон катап база орунче үне бергеш, оолдуң кырынга чыдып алган. Оол чеди катап азыргаш, карактарын ажыдыпкан.

³⁶Медээчи Гиезийни кый депкеш: «Сунем чурттуг херээженни кыйгырывыт» — дээрге, демгизи айбыны күүсеткен. Херээжен кижи чедип кээрге, Элисей: «Оглуңну ап ал» — дээн.

³⁷Ава чоокшулап келгеш, медээчиниң будунуң баарынче кээп дүжүп, сөгүрген. Оон оглун ап алгаш, үне берген.

³⁸Элисей Галгалче ээп келген. Ол черде аш болуп турган. Бурганның бөлүк медээчилери ооң мурнунга олурда, Элисей чалчазынга: «Улуг паштан тиккеш, бо медээчилерге быдаадан хайындырып бер» — дээн.

³⁹Медээчилерниң бирээзи шөлче ногаа чыып үне бергеш, бир черлик үнүш тып алган. Ол ооң черлик чимистерин хойнунга эңдере чыып алган ээп келгеш, оларны доорааш, быдаалыг пашче киир каапкан. Оларның кайызы-даа ол үнүштү билбес болган.

⁴⁰Быдааны улуска кудуп берген. А олар чип эгелээш-ле: «Бурганның кижизи, пашта өлүм бар-дыр!» — деп алгыржып, чемни чип шыдавайн барганнар.

⁴¹Элисей: «Далгандан эккелиңер» — дээн. Ол далганны пашче урупкаш: «Улуска кудуп бериңер, чемнензиннер» — дээн. Быдаалыг пашта хоралыг чүү-даа артпаан болган.

⁴²Ваал-Шалиша хоорайдан бир кижи келгеш, Бурганның кижизинге баштайгы дүжүттен быжырган чээрби арбай боовазы болгаш хавыы чазылбаан кызыл-тас баштары эккеп берген. Элисей: «Улуска беривит, чемнензиннер» — дээн.

⁴³Ооң чалчазы: «Чүс кижини мооң-биле канчап чемгерип шыдаар мен?» — деп айтырган. А Элисей: «Улуска беривит, чемнензиннер. Чүге дээрге Дээрги-Чаяакчы: „Олар тоттур чемненип аар, харын-даа артып каар“ — деп чугаалады» — дээн.

⁴⁴Ынчан чалча аъш-чемни медээчилерге үлеп берген. Дээрги-Чаяакчының сөзүн ёзугаар олар тоттур чемненип алган, чем харын-даа артып калган.