Read Ыдыктыг Библия, 2011 Исаия 57 Bible Online

Исаия 57 - Ыдыктыг Библия, 2011 bible

Исаия 57

¹«Чөптүг-шынныг улус өлүп каарга, оларны кым-даа херекке албас. Бурганга бердинген улус амы-тынындан чарлырга, чөптүг-шынныг кижи айыыл-халаптан адырлып турары ол дээрзин кым-даа билбес,

²ол кижи амыр-дышты чедип алыр! Дорт орук-биле бар чыткан улус хөөрже киргеш, дыштаныр.

³А силер — караң көрнүр кадайның ажы-төлү, самыыраан кижи биле самыын-садар херээженниң үре-салгалы, чоокшулап келиңер!

⁴Кымны дорамчылап тур силер, кымны аас-дыл-биле нүгүлдеп тур силер? Силер бачыттың төлдери, мегениң үре-салгалы-дыр силер!

⁵Саглагар ыяш чанынга-ла, бурганнарыңар-биле самыыраашкыныңар хайныга бээр. Шынааларга, хаялар чарыктарынга ажы-төлүңерни өргүлге салып турар силер.

⁶Израиль чон, дамырактарның хоюг даштары — сээң үлүүң; олар, ылап-ла олар, сээң шилип алган дүрзү-бурганнарың апарган. Сен оларга арага өргүлү чажып, далган-тараа өргүлү кылып турар сен. Ынчап турганың соонда, Мээң сагыжым оожургаар бе?

⁷Бедик, улуг-чаагай дагларга сен самыырап дойлаар сен, ынаар үнгеш, өргүлдериң кылып турар сен.

⁸Эжииң артында, эргин ындында дүрзү тургузуп алдың. Меңээ өскерилгеш, чанагаштанып, орун-дөжээңче үнүп, ону калбартыр дөжеп, аңаа кады чыдарынга туралыг улузуң-биле дугурушкаш, оларның алды-үстүнче харамдыгып көрүп турдуң.

⁹Молох бурганга кээп, аңаа олива үзү эккеп, чаагай чыттыг айдызаар чүүлдериң харам чокка чарыгдап келдиң. Бодуңнуң элчиннериңни ырадыр чорудуп, оларны өлүглер оранынче безин бадырып турдуң.

¹⁰Үр дилээшкиннериңден бодуң могап-шылааш-даа, „Хей чүве!“ дивээн сен, харын күзээшкиниң улам хайныгып, шыдал-күжүң немежип турду.

¹¹Сен кымдан коргуп, сүрээдей бердиң, чүге Меңээ өскерилдиң? Сен Мени сагынмадың, Мээң дугайымда бодавадың. Мен үр-ле ыыттавайн келдим, ынчангаш ам Менден кортпазың ол бе?

¹²Мен сээң чөптүг-шынныг дээр ажыл-херектериңни сойгалаар мен, олар сеңээ ажык-дуза көргүспес.

¹³Дуза дилеп кышкырарыңга, имилээн хөй дүрзүлериң-не сени камгалазын! Оларның шуптузун хат алгаш баар, салгын тарадыр шааптар. А Менден хоргадал алган улус чер-чуртту өнчү кылдыр алыр база Мээң ыдыктыг даамны ээлээр».

¹⁴Бурган: «Орукту кылып, белеткеңер, Мээң чонумнуң оруунда моондактарны ап кааптыңар!» — деп чугаалаан.

¹⁵Өндүр бедик, Дээди Өрүкү, Мөңге амыдыраан, Ады ыдыктыг Бурган мынча дээн: «Мен ыдыктыг бедикте турар мен, ындыг-даа болза, качыгдаан, сагыш-сеткили томаараан улус-биле кады мен: томаараан улустуң сагыш-сеткилин сергедир мен, качыгдааннарның чүректерин омакшыдар мен.

¹⁶Улус-биле кезээ мөңгеде чаргылдажып турбас мен, Мээң килеңим төнчү чок болбас, оон башка оларның сүлдези Мээң мурнумга харыксырап каар, Мээң чаяап кааным амылыглар харыксырап каар.

¹⁷Мен оларже бачыттыг ажык-кончаа сүргени дээш килеңнээн мен, оларны кезедип, хорадаанымдан хая көрнүп турдум, а олар боттарының оруунче катап база эглип турду.

¹⁸Мен оларның чүнү үүлгедип турарын көрүп тур мен, оларны дөмей-ле экиртир мен! Оларны Бодум эдертир мен, оларның качыгдап ыглашкан улузун аргалап,

¹⁹аксы-дылынче мактал сөзүн киирер мен. Ыракта-даа, чоокта-даа улуска — амыр-тайбың, амыр-тайбың! — деп, Дээрги-Чаяакчы чугаалаан. — Мен оларны экиртир мен!»

²⁰Ынчалза-даа бузуттуглар оожургап шыдавас, чалгыглары хайнып-мөөрээн далай дег, эрикче малгаш-довураан үндүр чалгып чыдар.

²¹Бурганым: «Бак-бузуттугларга амыр-тайбың турбас!» — деп чугаалаан.