Read Ыдыктыг Библия, 2011 Иеремия 20 Bible Online

Иеремия 20 - Ыдыктыг Библия, 2011 bible

Иеремия 20

¹Дээрги-Чаяакчының өргээзин харагалзаар албан-хүлээлгелиг бараалгакчы — Иммерниң оглу Пашхур Иеремияның ол сөстерин дыңнап каан.

²Пашхур Иеремия медээчини эттээш, ыдыктыг өргээниң соңгу чүгүнде турар Вениаминниң хааалгазының чоогунга доорбаш ыяшка хол-будун кыстыртып каан.

³Даартазында хүндүс Пашхур Иеремияны доорбаш ыяштан адырып каан. Иеремия аңаа: «Дээрги-Чаяакчы сеңээ Пашхур эвес, а „Долгандыр коргуш“ деп ат тывысты» — деп чугаалаан.

⁴Чүге дээрге Дээрги-Чаяакчы мынча дээн: «Мен сээң бодуңну болгаш сээң ынак бүгү улузуңну коргушка алзып аар кылып каар мен. Олар, сен көрүп туруңда, дайзыннарның хылыжынга шаштырып аар! Иудеяның бүгү чурттакчыларын Вавилоннуң хаанының холунга хүлээдип бээр мен, ол хаан улустуң чамдыызын Вавилонче тудуп аппаар, а чамдыызын хылыш-биле шанчып каар.

⁵Мен бо хоорайның бүгү бай-байлаан, ооң өнчү-хөреңгизин, бүгү улуг үнелиг чүүлдерин, Иудеяның хааннарының эртинелерин — шуптузун дайзыннар холунга хүлээдип бээр мен. Олар бүгү чүвени үптеп-тонааш, хунаап алгаш, Вавилонче аппаар.

⁶Пашхур, сени өг-бүлең улузу-биле кады тудуп алгаш баар. Вавилонга чеде бергеш, өлүр сен, сени аңаа ажаап каар — бодуңну, сээң ынак чораан бүгү улузуңну, сээң мегелеп медеглеп чораан улузуңну аңаа ажаап каар».

⁷Сен мени дуурайлап кааптың, Дээрги-Чаяакчы. Мен, шынап-ла, дуурайладып алдым. Меңээ күчүлел көргүскеш, мени ажып кагдың. Хүннү бадыр улус мени кочулаар-дыр, бүгү улус мени дорамчылаар-дыр.

⁸Чугаалап эгелээримге-ле, аксымдан күчүлел биле үптээшкин дугайында алгы үнер-дир; Дээрги-Чаяакчының сөзү дээш, мен хүннү бадыр куду көрүүшкүн, кочулал көөр-дүр мен.

⁹Мен ынчан: «Дээрги-Чаяакчы дугайында сагындырбаайн, Ооң өмүнээзинден моон соңгаар чүве чугаалаваайн!» — деп бодадым. Ынчалза-даа Ооң сөзү мээң чүрээмде кыпкан, мээң ишти-хөңнүмден ушта чүткээн от дег апарды, ону тудар дээш могап туруптум, тудуп шыдавайн бардым.

¹⁰Хөй-ле улустуң хоп-кочузун дыңнап келдим, долгандыр — коргуш. «Хоп медээден чедирер-дир! Ол дугайында дыңнадыылы!» — дижип турлар. Мээң-биле эп-найыралдыг чурттап чораан бүгү улус тайып ужарымны манап: «Ол дуурайладып аар чадавас, ынчан ону тиилеп, өжээнивис негеп аар бис!» — деп турар.

¹¹Ынчалза-даа Дээрги-Чаяакчы, коргунчуг дайынчы ышкаш, мээң-биле кады! Ынчангаш мени истеп-сүргеннер кошкаш кынныр, меңээ күш четпес, кончуг бак атка кирер болгаш, салган сорулгазын чедип албас. Оларның адының баксырааны кажан кезээде уттундурбас!

¹²Аг-шериглиг Дээрги-Чаяакчы чөптүг-шынныг улусту шылгаар, Ол кижиниң сеткил-чүрээ биле ишти-хөңнүн өттүр көрүп турар. Мени истеп-сүргеннерден Сээң өжээн негээриңни көрейн, чүге дээрге бодумнуң чаргы-чаалымны шиитпирлээрин Сеңээ бүзүрээн мен.

¹³Дээрги-Чаяакчыга ырлап бериңер, Ону алгап-мактаңар! Ол түремик кижиниң амы-тынын бузуттуглар холундан адырар болгай.

¹⁴Мээң төрүттүнген хүнүм каргаттырзын! Иемниң мени божаан хүнү йөрээтпезин!

¹⁵Ачамга «Оолдуг болган-дыр сен!» деп медээ эккелгеш, ону амыраткан кижи каргаттырзын!

¹⁶Шак ол кижи Дээрги-Чаяакчының кээргел чок узуткап каапкан хоорайлары дег болзун. Ол кижи эртен уё-човуур, дал дүъште — дайын-чааның алгы-кышкызы дыңназын!

¹⁷Чүге дээрге ол кижи мени хырын иштинге, ием меңээ чевег болур кылдыр, авам кезээ мөңгеде божувайн артар кылдыр, чок кылбаан-дыр.

¹⁸Чүге-ле мен хырын иштинден үнүп келгеним ол — хилинчек-човалаң, ажыг-шүжүг көөр дээш бе, назыным төнчүзүнде бодумну бужартадыр дээш бе?!