Read Uwspółcześniona Biblia Gdańska, 2018 I Kronik 16 Bible Online

I Kronik 16 - Uwspółcześniona Biblia Gdańska, 2018 bible

I Kronik 16

¹A gdy przynieśli arkę Boga i umieścili ją pośrodku namiotu wzniesionego przez Dawida, złożyli całopalenia i ofiary pojednawcze przed Bogiem.

²A gdy Dawid skończył składanie całopaleń i ofiar pojednawczych, błogosławił lud w imię PANA.

³I rozdał wszystkim Izraelitom, tak mężczyźnie, jak i kobiecie, po bochenku chleba i po kawałku mięsa oraz po bukłaku wina.

⁴Ustanowił też niektórych Lewitów sługami przed arką PANA, aby wspominali i chwalili go, i dziękowali PANU, Bogu Izraela:

⁵Asafa, naczelnika, a po nim Zachariasza, Jejela, Szemiramota, Jechiela, Mattitiasza, Eliaba, Benajasza i Obed-Edoma: Jejela do gry na instrumentach: cytrach i harfach, a Asafa — na cymbałach;

⁶A kapłanów Benajasza i Jachaziela, aby stali nieustannie z trąbami przed arką przymierza Boga.

⁷Wtedy w tym dniu Dawid postanowił po raz pierwszy, aby Asaf i jego bracia chwalili PANA tym psalmem:

⁸Wysławiajcie PANA, wzywajcie jego imienia, opowiadajcie między narodami sprawy jego.

⁹Śpiewajcie mu, śpiewajcie mu psalmy, rozmawiajcie o wszystkich jego cudach.

¹⁰Chlubcie się jego świętym imieniem, niech się raduje serce szukających PANA.

¹¹Szukajcie PANA i jego mocy, szukajcie zawsze jego oblicza.

¹²Przypominajcie sobie dzieła, które czynił, jego cuda i wyroki jego ust.

¹³Wy, potomkowie Izraela, jego sługi; wy, synowie Jakuba, jego wybrańcy!

¹⁴On jest PANEM, naszym Bogiem, jego sądy na całej ziemi.

¹⁵Pamiętajcie zawsze o jego przymierzu, o słowie, które nakazał po tysiąc pokoleń;

¹⁶O przymierzu, które zawarł z Abrahamem, i o przysiędze złożonej Izaakowi.

¹⁷Ustanowił je jako prawo dla Jakuba, jako wieczne przymierze dla Izraela;

¹⁸Mówiąc: Tobie dam ziemię Kanaan jako dział waszego dziedzictwa;

¹⁹Kiedy było was niewielu, byliście nieliczni i obcy w niej.

²⁰I wędrowali od narodu do narodu, z jednego królestwa do innego ludu;

²¹Nikomu nie pozwolił ich krzywdzić, nawet karcił królów z ich powodu, mówiąc;

²²Nie dotykajcie moich pomazańców, a moim prorokom nie czyńcie nic złego.

²³Śpiewaj PANU, cała ziemio, opowiadajcie dzień po dniu o jego zbawieniu.

²⁴Głoście wśród narodów jego chwałę, pośród wszystkich ludów — jego cudowne dzieła;

²⁵Wielki bowiem jest PAN i godny wszelkiej chwały, straszliwszy nad wszystkich bogów;

²⁶Gdyż wszyscy bogowie narodów są bożkami, a PAN uczynił niebiosa.

²⁷Chwała i cześć przed nim, moc i radość w jego przybytku.

²⁸Oddajcie PANU, rodziny narodów, oddajcie PANU chwałę i moc.

²⁹Oddajcie PANU chwałę jego imienia. Przynoście dary i przychodźcie przed jego oblicze. Oddajcie PANU pokłon w ozdobie świętości.

³⁰Zadrżyj przed nim, cała ziemio. Świat będzie utwierdzony, aby się nie poruszył.

³¹Niech się weselą niebiosa i niech się raduje ziemia, niech mówią wśród narodów: PAN króluje!

³²Niech zaszumi morze i to, co je napełnia, niech radują się pola i wszystko, co jest na nich.

³³Wtedy radośnie wykrzykną leśne drzewa przed PANEM, bo idzie, aby sądzić ziemię.

³⁴Wysławiajcie PANA, bo jest dobry, bo jego miłosierdzie trwa na wieki.

³⁵I mówcie: Zbaw nas, BOŻE naszego zbawienia, i zgromadź nas, i wybaw nas od pogan, abyśmy wielbili twoje święte imię i chlubili się twoją chwałą.

³⁶Błogosławiony PAN, Bóg Izraela, na wieki wieków. I cały lud powiedział: Amen i chwalił PANA.

³⁷I Dawid zostawił tam przed arką przymierza PANA Asafa i jego braci, aby nieustannie pełnili służbę przed arką, według potrzeby każdego dnia;

³⁸Także Obed-Edoma i ich braci, sześćdziesięciu ośmiu; a Obed-Edoma, syna Jedutuna, i Chosę uczynił odźwiernymi.

³⁹Kapłana Sadoka i jego braci kapłanów pozostawił przed przybytkiem PANA na wyżynie w Gibeonie;

⁴⁰Aby składali PANU nieustannie, rano i wieczorem, całopalenia na ołtarzu całopaleń, zgodnie ze wszystkim, co jest napisane w Prawie PANA, które nadał on Izraelowi;

⁴¹A z nimi pozostawił Hemana i Jedutuna oraz resztę wybranych, imiennie wyznaczonych, aby chwalili PANA, bo jego miłosierdzie trwa na wieki.

⁴²I u nich, u Hemana i Jedutuna, pozostawił trąby i cymbały dla grających na tych i na innych instrumentach muzycznych dla Boga. Synowie zaś Jedutuna byli odźwiernymi.

⁴³Potem cały lud się rozszedł, każdy do swego domu. Dawid też wrócił, aby błogosławić swojemu domowi.