Read Uwspółcześniona Biblia Gdańska, 2018 Hioba 29 Bible Online

Hioba 29 - Uwspółcześniona Biblia Gdańska, 2018 bible

Hioba 29

¹Hiob ciągnął swoją przypowieść i mówił:

²Obym był taki jak za dawnych miesięcy, za tych dni, w których Bóg mnie strzegł;

³Gdy jego pochodnia świeciła nad moją głową, a przy jego świetle przechodziłem w ciemności;

⁴Taki, jaki byłem za dni swojej młodości, gdy tajemnica Boga pozostawała nad moim namiotem;

⁵Gdy Wszechmocny był jeszcze ze mną i otaczały mnie moje dzieci;

⁶Gdy moje ścieżki opływały w masło, a opoka wylewała mi źródła oliwy;

⁷Gdy wychodziłem do bramy przez miasto i na rynku przygotowałem sobie miejsce.

⁸Widząc mnie, młodzi ukrywali się, a starcy podnosili się i stali.

⁹Książęta przestawali mówić i kładli rękę na swoich ustach.

¹⁰Głos dostojników cichł, a ich język przylegał im do podniebienia.

¹¹Ucho, które mnie słyszało, błogosławiło mnie, a oko, które mnie widziało, dawało o mnie świadectwo;

¹²Bo wybawiałem ubogiego, gdy wołał, sierotę oraz tego, który nie miał pomocnika.

¹³Błogosławieństwo ginącego przychodziło do mnie, a serce wdowy radowałem.

¹⁴Przyoblekłem się w sprawiedliwość i ona mnie okryła. Mój sąd był jak płaszcz i korona.

¹⁵Byłem oczami dla ślepego, a nogami dla chromego.

¹⁶Byłem ojcem ubogich, a sprawę, której nie znałem, badałem.

¹⁷I kruszyłem szczękę niegodziwca, a z jego zębów wydzierałem łup.

¹⁸Dlatego powiedziałem: Umrę w swoim gnieździe, rozmnożę swoje dni jak piasek.

¹⁹Mój korzeń rozciągnął się przy wodach, a rosa trwała całą noc na moich gałązkach.

²⁰Moja chwała odświeżała się we mnie, a mój łuk odnowił się w mojej ręce.

²¹Słuchali mnie i oczekiwali, przyjmowali moją radę w milczeniu.

²²Po moich słowach już nie mówili, moja mowa kropiła na nich.

²³Oczekiwali mnie jak deszczu, otwierali swe usta jak na późny deszcz.

²⁴Jeśli się śmiałem do nich, nie wierzyli, a światła mojej twarzy nie odrzucali.

²⁵Wytyczałem im drogę, siadałem na czele i przybywałem jak król wśród wojska, jak ten, który smutnych pociesza.