Read Uwspółcześniona Biblia Gdańska, 2018 Hioba 41 Bible Online

Hioba 41 - Uwspółcześniona Biblia Gdańska, 2018 bible

Hioba 41

¹Czy lewiatana wyciągniesz wędką? Czy za jego język wyciągniesz go sznurem opuszczonym?

²Czy przewleczesz hak przez jego nozdrza? Czy kolcem przebijesz mu szczęki?

³Czy będzie cię błagać? Czy będzie z tobą rozmawiał łagodnie?

⁴Czy zawrze z tobą przymierze? Czy przyjmiesz go za sługę na zawsze?

⁵Czy będziesz z nim igrał jak z ptaszkiem? Czy uwiążesz go dla swoich córek?

⁶Czy twoi towarzysze wyprawią sobie z niego ucztę? Czy podzielą go między siebie kupcy?

⁷Czy poprzebijasz jego skórę grotami albo jego głowę harpunami?

⁸Połóż tylko rękę na niego i wspomnij o walce, więcej tego nie zrobisz.

⁹Oto nadzieja pojmania go jest złudna. Czy na sam jego widok nie zostanie człowiek powalony?

¹⁰Nikt nie odważy się go obudzić. Kto zdoła więc stanąć przede mną?

¹¹Kto mi coś dał, abym mu odpłacił? Cokolwiek znajduje się pod całym niebem należy do mnie.

¹²Nie będę milczał o jego członkach ani o jego potędze, ani o jego wspaniałej budowie.

¹³Kto odkryje wierzch jego szaty? Kto przystąpi do niego z podwójnym wędzidłem?

¹⁴Kto otworzy wrota jego paszczy? Groza roztacza się wokół jego zębów.

¹⁵Jego łuski to jego pycha, ściśle spięte razem jakby pieczęcią.

¹⁶Jedna do drugiej tak przylega, że powietrze nie wejdzie między nie.

¹⁷Jedna z drugą jest spojona, są tak złączone, że nie można ich rozdzielić.

¹⁸Przez jego kichanie błyszczy światło, a jego oczy są jak powieki zorzy.

¹⁹Z jego paszczy wychodzą pochodnie, tryskają iskry ognia.

²⁰Z jego nozdrzy wychodzi dym jak z wrzącego garnca lub kotła.

²¹Jego oddech rozpala węgle, z jego paszczy wychodzi płomień.

²²W jego szyi spoczywa moc i przed nim ucieka smutek.

²³Warstwy jego ciała są spojone, tak twarde, że się nie poruszają.

²⁴Jego serce jest twarde jak kamień, tak twarde jak część dolnego kamienia młyńskiego.

²⁵Gdy się podnosi, drżą mocarze, a od strachu oczyszczają się.

²⁶Miecz, który go dosięga, nie ostaje się, podobnie drzewce, strzała i pancerz.

²⁷Żelazo uważa za słomę, a miedź za zbutwiałe drewno.

²⁸Strzała nie spłoszy go, a kamienie z procy są dla niego jak źdźbło.

²⁹Oszczep uważa za słomę, a drwi sobie z szarpania włócznią.

³⁰Pod nim są ostre skorupy; w błocie ścieli sobie wszelkimi ostrymi rzeczami.

³¹Sprawia, że głębiny wrą jak kocioł, a morze mąci jak w moździerzu.

³²Zostawia za sobą błyszczącą ścieżkę, tak że się wydaje, że głębiny mają siwiznę.

³³Nie ma na ziemi jemu podobnego, który został tak stworzony, że niczego się nie boi.

³⁴Lekceważy wszelką wysoką rzecz. On jest królem nad wszystkimi synami pychy.