Read Uwspółcześniona Biblia Gdańska, 2018 Hioba 6 Bible Online

Hioba 6 - Uwspółcześniona Biblia Gdańska, 2018 bible

Hioba 6

¹Hiob zaś odpowiedział tymi słowami:

²O gdyby dokładnie zważono moją udrękę i włożono na szalę całe moje nieszczęście!

³Byłoby to cięższe niż piasek morski. Dlatego moje słowa plączą się.

⁴Tkwią we mnie bowiem strzały Wszechmocnego, których jad osuszył mego ducha, a strachy Boże walczą przeciwko mnie.

⁵Czy dziki osioł ryczy, gdy ma trawę? Czy wół ryczy nad swoją paszą?

⁶Czy można zjeść niesmaczną rzecz bez soli? Czy ma jakiś smak białko jajka?

⁷Czego się przedtem moja dusza nie chciała dotknąć, jest to teraz moim bolesnym pokarmem.

⁸Oby się spełniła moja prośba i Bóg dał mi to, czego pragnę!

⁹Oby się Bogu spodobało to, aby mnie zniszczyć, aby opuścić rękę i mnie odciąć!

¹⁰Wtedy miałbym jeszcze pociechę — chociaż pałam boleścią, niech Bóg mi nie folguje — nie zataiłem bowiem słów Świętego.

¹¹Jaka jest moja siła, abym miał wytrwać? Jaki jest mój koniec, abym przedłużał swoje życie?

¹²Czy moja siła jest siłą kamieni? Czy moje ciało jest ze spiżu?

¹³Czy moja obrona nie jest we mnie? Czy mój rozsądek odszedł ode mnie?

¹⁴Strapionemu należy się litość od przyjaciela, ale on opuścił bojaźń Wszechmogącego.

¹⁵Moi bracia zawiedli jak potok, odpływają jak gwałtowne potoki;

¹⁶Które są mętne od lodu, w których śnieg się ukrywa;

¹⁷W czasie roztopów znikają; w czasie upałów nikną ze swego miejsca.

¹⁸Wiją się ścieżki ich dróg; rozpływają się w nicość i giną.

¹⁹Podróżni z Temy wypatrywali ich; wędrowcy z Seby pokładali w nich nadzieję.

²⁰Ale zawiedli się w oczekiwaniu, przyszli tam i zawstydzili się.

²¹Staliście się niczym; widzicie moją niedolę i lękacie się.

²²Czy powiedziałem: Przynieście mi coś? lub: Dajcie mi z waszego majątku?

²³Lub: Wybawcie mnie z rąk wroga? lub: Wykupcie mnie z rąk okrutników?

²⁴Pouczcie mnie, a zamilknę; pokażcie mi, w czym zbłądziłem.

²⁵O jak mocne są słowa prawdziwe! Ale cóż sprawi wasze obwinianie?

²⁶Czy zamierzacie ganić moje słowa i mowę zrozpaczonego, jakby były wiatrem?

²⁷Nawet sierotę przytłaczacie i kopiecie doły pod swoim przyjacielem.

²⁸Teraz więc zechciejcie spojrzeć na mnie, a zobaczycie, czy kłamię wam w oczy.

²⁹Zawróćcie, proszę, a niech nie będzie w was nieprawości; zawróćcie, a poznacie moją sprawiedliwość w tym.

³⁰Czy w moim języku jest nieprawość? Czy moje podniebienie nie rozeznaje przewrotności?