Read Uwspółcześniona Biblia Gdańska, 2018 Hioba 7 Bible Online

Hioba 7 - Uwspółcześniona Biblia Gdańska, 2018 bible

Hioba 7

¹Czy człowiekowi nie jest wyznaczony czas na ziemi? Czy jego dni nie są jak dni najemnika?

²Jak sługa pragnie cienia, jak najemnik oczekuje zapłaty za swoją pracę;

³Tak moim udziałem są miesiące próżne, a przeznaczono mi noce bolesne.

⁴Gdy się kładę, mówię: Kiedy minie noc, abym mógł wstać? I jestem pełny niepokoju aż do świtu.

⁵Moje ciało pokryte jest robactwem i strupami w prochu, moja skóra pęka i ropieje.

⁶Moje dni biegną szybciej niż czółenko tkackie i przemijają bez nadziei.

⁷Pamiętaj, że moje życie jest wiatrem, moje oko już nie zobaczy dobra.

⁸Oko, które mnie widziało, już mnie nie zobaczy. Twoje oczy są zwrócone na mnie, a mnie już nie ma.

⁹Jak obłok się rozchodzi i przemija, tak ten, kto zstępuje do grobu, nie wraca.

¹⁰Nie wróci już do swego domu ani nie pozna go już jego miejsce.

¹¹Dlatego nie mogę powstrzymać swoich ust, będę mówił w utrapieniu swego ducha, będę narzekał w goryczy swojej duszy.

¹²Czy jestem morzem albo wielorybem, że postawiłeś przy mnie straż?

¹³Gdy mówię: Pocieszy mnie moje łóżko i moje posłanie ulży mojemu narzekaniu;

¹⁴Wtedy straszysz mnie snami i przerażasz mnie widzeniami;

¹⁵Tak że moja dusza wybrałaby sobie uduszenie, raczej śmierć niż życie.

¹⁶Uprzykrzyło mi się życie, nie chcę żyć wiecznie. Zostaw mnie, bo moje dni są marnością.

¹⁷Czym jest człowiek, że go tak wywyższasz i że zwracasz ku niemu swoje serce?

¹⁸Że nawiedzasz go każdego ranka i w każdej chwili doświadczasz?

¹⁹Kiedy odwrócisz się ode mnie i zostawisz mnie, abym mógł przełknąć swoją ślinę?

²⁰Zgrzeszyłem, cóż mam czynić, stróżu człowieka? Czemu mnie wziąłeś za cel, abym był sam dla siebie ciężarem?

²¹Czemu nie przebaczysz mojego przestępstwa i nie zmażesz mojej nieprawości? Teraz bowiem położę się w prochu i gdy rano będziesz mnie szukał, nie będzie mnie.