Read Uwspółcześniona Biblia Gdańska, 2018 Psalmów 102 Bible Online

Psalmów 102 - Uwspółcześniona Biblia Gdańska, 2018 bible

Psalmów 102

¹PANIE, wysłuchaj mojej modlitwy i niech przyjdzie do ciebie moje wołanie.

²Nie ukrywaj przede mną swego oblicza, w dniu mego ucisku nakłoń ku mnie swego ucha; w dniu, w którym cię wzywam, szybko mnie wysłuchaj.

³Moje dni bowiem nikną jak dym, a moje kości są rozpalone jak ognisko.

⁴Moje serce jest porażone i usycha jak trawa, tak że zapomniałem jeść chleb.

⁵Od głosu mego wołania moje kości przylgnęły mi do ciała.

⁶Jestem podobny do pelikana na pustyni, jestem jak sowa na pustkowiu.

⁷Czuwam i jestem jak samotny wróbel na dachu.

⁸Przez cały dzień znieważają mnie moi wrogowie i przeklinają mnie ci, którzy szaleją przeciwko mnie.

⁹Jadam bowiem popiół jak chleb, a mój napój mieszam ze łzami;

¹⁰Z powodu twego gniewu i zapalczywości, bo podniosłeś mnie i strąciłeś.

¹¹Moje dni są jak chylący się cień, a ja usycham jak trawa.

¹²Ale ty, PANIE, trwasz na wieki, a twoja pamięć z pokolenia na pokolenie.

¹³Powstaniesz i zmiłujesz się nad Syjonem, bo czas, byś się nad nim zlitował, gdyż nadszedł czas wyznaczony.

¹⁴Twoi słudzy bowiem miłują jego kamienie i litują się nad jego prochem;

¹⁵A poganie będą się bać imienia PANA i wszyscy królowie ziemi — twojej chwały;

¹⁶Gdy PAN odbuduje Syjon i ukaże się w swojej chwale;

¹⁷Przychyli się do modlitwy opuszczonych i nie pogardzi ich modlitwą.

¹⁸Zapiszą to dla przyszłego pokolenia, a lud, który ma być stworzony, będzie chwalić PANA.

¹⁹Spojrzał bowiem z wysokości swojej świątyni; PAN popatrzył z nieba na ziemię;

²⁰Aby wysłuchać jęku więźniów i uwolnić skazanych na śmierć;

²¹Aby głosili na Syjonie imię PANA i jego chwałę w Jeruzalem;

²²Gdy się zgromadzą razem narody i królestwa, aby służyć PANU.

²³Osłabił w drodze moją siłę, skrócił moje dni.

²⁴Powiedziałem: Mój Boże, nie zabieraj mnie w połowie moich dni; twoje lata bowiem trwają z pokolenia na pokolenie.

²⁵Ty dawno założyłeś fundamenty ziemi i niebiosa są dziełem twoich rąk.

²⁶One przeminą, ale ty pozostajesz; wszystkie jak szata się zestarzeją, zmienisz je jak płaszcz i będą odmienione.

²⁷Ale ty zawsze jesteś ten sam, a twoje lata nigdy się nie skończą.

²⁸Synowie twoich sług będą trwać u ciebie, a ich potomstwo zostanie przed tobą utwierdzone.