Read Uwspółcześniona Biblia Gdańska, 2018 Psalmów 22 Bible Online

Psalmów 22 - Uwspółcześniona Biblia Gdańska, 2018 bible

Psalmów 22

¹Boże mój, Boże mój, czemu mnie opuściłeś? Czemu jesteś tak daleki od wybawienia mnie, od słów mego jęku?

²Boże mój, wołam we dnie, a nie odzywasz się do mnie; w nocy, a nie mogę się uspokoić.

³Ale ty jesteś Święty, mieszkający wśród chwały Izraela.

⁴Tobie ufali nasi ojcowie, ufali i wyzwoliłeś ich.

⁵Do ciebie wołali i zostali wybawieni, tobie ufali i się nie zawiedli.

⁶Ja zaś jestem robakiem, a nie człowiekiem, pośmiewiskiem ludzi i wzgardą ludu.

⁷Wszyscy, którzy mnie widzą, szydzą ze mnie, wykrzywiają usta, potrząsają głową, mówiąc:

⁸Zaufał PANU, niech go wyzwoli; niech go ocali, skoro go kocha.

⁹Ale to ty mnie wydobyłeś z łona, napełniłeś mnie ufnością jeszcze u piersi mojej matki.

¹⁰Na ciebie byłem zdany od narodzenia, od łona matki ty jesteś moim Bogiem.

¹¹Nie oddalaj się ode mnie, bo utrapienie bliskie, a nie ma nikogo, kto by mnie wspomógł.

¹²Otoczyło mnie mnóstwo cielców, osaczyły mnie byki Baszanu.

¹³Rozwarły na mnie swe paszcze jak lew drapieżny i ryczący.

¹⁴Rozpłynąłem się jak woda i rozłączyły się wszystkie moje kości; moje serce stało się jak wosk, roztopiło się w moim wnętrzu.

¹⁵Moja siła wyschła jak skorupa, a mój język przylgnął do podniebienia; położyłeś mnie w prochu śmierci.

¹⁶Psy bowiem mnie osaczyły, obległa mnie zgraja złoczyńców; przebili moje ręce i nogi.

¹⁷Mogę policzyć wszystkie moje kości; a oni patrzą na mnie, przypatrują się.

¹⁸Dzielą między siebie moje szaty i o moją tunikę rzucają losy.

¹⁹Ale ty, PANIE, nie oddalaj się; mocy moja, spiesz mi na ratunek.

²⁰Ocal od miecza moją duszę, od mocy psów cenną duszę moją.

²¹Wybaw mnie z lwiej paszczy, bo i od rogów jednorożców mnie ocaliłeś.

²²Będę głosił twoje imię moim braciom, będę cię chwalił pośród zgromadzenia.

²³Chwalcie PANA, wy, którzy się go boicie; wysławiajcie go, całe potomstwo Jakuba; bójcie się go, wszyscy potomkowie Izraela.

²⁴Bo nie wzgardził ani się nie brzydził utrapieniem ubogiego, ani nie ukrył przed nim swego oblicza, lecz gdy ten do niego wołał, wysłuchał go.

²⁵Od ciebie pochodzi moja chwała w wielkim zgromadzeniu; wypełnię swoje śluby wobec tych, którzy się ciebie boją.

²⁶Ubodzy będą jeść i nasycą się, chwalić PANA będą ci, którzy go szukają; wasze serce będzie żyć na wieki.

²⁷Przypomną sobie i nawrócą się do PANA wszystkie krańce ziemi i oddadzą pokłon przed twoim obliczem wszystkie rodziny narodów.

²⁸Do PANA bowiem należy królestwo i on panuje nad narodami.

²⁹Wszyscy bogaci ziemi będą jeść i oddawać mu pokłon, upadną przed jego obliczem wszyscy, którzy zstępują w proch, którzy nie mogą swej duszy zachować przy życiu.

³⁰Potomstwo będzie mu służyć i będzie poczytane Panu za pokolenie.

³¹Przyjdą i ludowi, który się narodzi, opowiedzą jego sprawiedliwość — że on tak uczynił.