Read Uwspółcześniona Biblia Gdańska, 2018 Marka 8 Bible Online

Marka 8 - Uwspółcześniona Biblia Gdańska, 2018 bible

Marka 8

¹A w tych dniach, gdy było z nim bardzo wielu ludzi i nie mieli co jeść, Jezus przywołał swoich uczniów i powiedział do nich:

²Żal mi tych ludzi, bo już trzy dni przy mnie trwają, a nie mają co jeść.

³A jeśli odprawię ich głodnych do domów, zasłabną w drodze, bo niektórzy z nich przyszli z daleka.

⁴Wtedy jego uczniowie odpowiedzieli mu: Skąd tu na pustyni będzie ktoś mógł nakarmić ich chlebem?

⁵I zapytał ich: Ile macie chlebów? A oni odpowiedzieli: Siedem.

⁶Wtedy nakazał ludziom usiąść na ziemi. I wziął te siedem chlebów, a podziękowawszy, łamał i dawał swoim uczniom, aby kładli przed nimi. I kładli przed ludźmi.

⁷Mieli też kilka rybek, które pobłogosławiwszy, również kazał kłaść przed ludźmi.

⁸Jedli więc do syta, a pozostałych kawałków zebrali siedem koszy.

⁹A tych, którzy jedli, było około czterech tysięcy. Potem ich odprawił.

¹⁰Zaraz też wsiadł do łodzi ze swoimi uczniami i przybył w okolice Dalmanuty.

¹¹Wtedy nadeszli faryzeusze i zaczęli z nim rozprawiać, a wystawiając go na próbę, żądali od niego znaku z nieba.

¹²On zaś, westchnąwszy głęboko w duchu, powiedział: Dlaczego to pokolenie żąda znaku? Zaprawdę powiadam wam, że żaden znak nie będzie dany temu pokoleniu.

¹³I opuściwszy ich, ponownie wsiadł do łodzi i przeprawił się na drugą stronę.

¹⁴A uczniowie zapomnieli wziąć chleba i nie mieli ze sobą w łodzi nic więcej oprócz jednego bochenka.

¹⁵Wtedy przykazał im: Uważajcie i strzeżcie się zakwasu faryzeuszy i zakwasu Heroda.

¹⁶I rozmawiali między sobą: Powiedział tak, bo nie mamy chleba.

¹⁷Jezus, poznawszy to, powiedział do nich: Czemu rozmawiacie o tym, że nie macie chleba? Jeszcze nie pojmujecie i nie rozumiecie? Jeszcze wasze serce jest odrętwiałe?

¹⁸Macie oczy, a nie widzicie, i macie uszy, a nie słyszycie? I nie pamiętacie?

¹⁹Gdy łamałem tych pięć chlebów dla pięciu tysięcy ludzi, ile pełnych koszy kawałków zebraliście? Odpowiedzieli mu: Dwanaście.

²⁰A gdy łamałem tych siedem chlebów dla czterech tysięcy ludzi, ile pełnych koszy kawałków zebraliście? A oni odpowiedzieli: Siedem.

²¹I zapytał ich: Jakże więc nie rozumiecie?

²²Potem przyszedł do Betsaidy. I przyprowadzili do niego ślepego, prosząc go, aby go dotknął.

²³A ująwszy ślepego za rękę, wyprowadził go poza miasteczko i plunąwszy na jego oczy, położył na niego ręce i zapytał, czy coś widzi.

²⁴A on spojrzał w górę i powiedział: Widzę chodzących ludzi, jakby drzewa.

²⁵Potem znowu położył ręce na jego oczy i kazał mu spojrzeć w górę. I został uzdrowiony, tak że nawet z daleka widział wszystkich wyraźnie.

²⁶I odesłał go do domu, mówiąc: Nie wchodź do tego miasteczka i nikomu z miasteczka o tym nie mów.

²⁷Wtedy Jezus poszedł ze swymi uczniami do wiosek należących do Cezarei Filipowej, a w drodze pytał swoich uczniów: Za kogo mnie ludzie uważają?

²⁸A oni mu odpowiedzieli: Jedni za Jana Chrzciciela, inni za Eliasza, a jeszcze inni za jednego z proroków.

²⁹Wtedy zapytał ich: A wy za kogo mnie uważacie? A Piotr mu odpowiedział: Ty jesteś Chrystusem.

³⁰I przykazał im, aby nikomu o nim nie mówili.

³¹I zaczął ich nauczać, że Syn Człowieczy musi wiele cierpieć i zostać odrzucony przez starszych, naczelnych kapłanów i uczonych w Piśmie, i być zabity, a po trzech dniach zmartwychwstać.

³²A mówił to otwarcie. Wtedy Piotr, wziąwszy go na bok, zaczął go strofować.

³³Lecz on odwrócił się, spojrzał na swoich uczniów i zgromił Piotra, mówiąc: Odejdź ode mnie, szatanie, bo nie pojmujesz tego, co Boże, ale to, co ludzkie.

³⁴Potem przywołał do siebie lud wraz ze swoimi uczniami i powiedział do nich: Ktokolwiek chce pójść za mną, niech się zaprze samego siebie, weźmie swój krzyż i idzie za mną.

³⁵Bo kto chce zachować swoje życie, straci je, a kto straci swoje życie z mojego powodu i dla ewangelii, ten je zachowa.

³⁶Cóż pomoże człowiekowi, choćby cały świat pozyskał, a na swojej duszy poniósł szkodę?

³⁷Albo co da człowiek w zamian za swoją duszę?

³⁸Kto się bowiem wstydzi mnie i moich słów wobec tego pokolenia cudzołożnego i grzesznego, tego i Syn Człowieczy będzie się wstydził, gdy przyjdzie w chwale swego Ojca ze świętymi aniołami.