Read Uwspółcześniona Biblia Gdańska, 2018 Łukasza 1 Bible Online

Łukasza 1 - Uwspółcześniona Biblia Gdańska, 2018 bible

Łukasza 1

¹Ponieważ wielu podjęło się sporządzić opis tych wydarzeń, co do których mamy zupełną pewność;

²Tak jak nam je przekazali ci, którzy od początku byli naocznymi świadkami i sługami słowa;

³Postanowiłem i ja, który to wszystko od początku dokładnie wybadałem, opisać ci to po kolei, zacny Teofilu;

⁴Abyś nabrał pewności co do tego, czego cię nauczono.

⁵Za dni Heroda, króla Judei, żył pewien kapłan imieniem Zachariasz, ze zmiany Abiasza. Miał on za żonę jedną z córek Aarona, której na imię było Elżbieta.

⁶Oboje byli sprawiedliwi w oczach Boga, postępując nienagannie według wszystkich przykazań i nakazów Pana.

⁷Nie mieli jednak dziecka, ponieważ Elżbieta była niepłodna, i oboje byli w podeszłym wieku.

⁸A gdy pełnił służbę kapłańską przed Bogiem w kolejności swojej zmiany;

⁹Zgodnie ze zwyczajem urzędu kapłańskiego padł na niego los, aby wejść do świątyni Pana i palić kadzidło.

¹⁰A cała rzesza ludzi modliła się na zewnątrz w czasie kadzenia.

¹¹Wtedy ukazał mu się anioł Pana stojący po prawej stronie ołtarza kadzenia.

¹²I przeraził się Zachariasz na jego widok, i ogarnął go strach.

¹³Lecz anioł powiedział do niego: Nie bój się, Zachariaszu, bo twoja modlitwa została wysłuchana. Elżbieta, twoja żona, urodzi ci syna, któremu nadasz imię Jan.

¹⁴Będzie to dla ciebie radość i wesele; i wielu będzie się radować z jego narodzin.

¹⁵Będzie bowiem wielki w oczach Pana. Nie będzie pił wina ani mocnego napoju i zostanie napełniony Duchem Świętym już w łonie swojej matki.

¹⁶I wielu z synów Izraela nawróci do Pana, ich Boga.

¹⁷On bowiem pójdzie przed nim w duchu i mocy Eliasza, aby zwrócić serca ojców ku dzieciom, a opornych ku roztropności sprawiedliwych, aby przygotować Panu lud gotowy.

¹⁸I powiedział Zachariasz do anioła: Po czym to poznam? Bo ja jestem stary i moja żona jest w podeszłym wieku.

¹⁹A anioł mu odpowiedział: Ja jestem Gabriel, który stoi przed Bogiem. Zostałem posłany, aby mówić do ciebie i przynieść ci tę radosną nowinę.

²⁰I będziesz niemy, i nie będziesz mógł mówić aż do dnia, kiedy się to stanie, dlatego że nie uwierzyłeś moim słowom, które się wypełnią w swoim czasie.

²¹A ludzie czekali na Zachariasza i dziwili się, że tak długo przebywa w świątyni.

²²Kiedy wyszedł, nie mógł do nich mówić. I zrozumieli, że miał widzenie w świątyni, bo dawał im znaki, i pozostał niemy.

²³A gdy skończyły się dni jego posługi, wrócił do swego domu.

²⁴Po tych dniach Elżbieta, jego żona, poczęła i ukrywała się przez pięć miesięcy, mówiąc:

²⁵Tak mi uczynił Pan w dniach, kiedy wejrzał na mnie, aby zdjąć moją hańbę w oczach ludzi.

²⁶A w szóstym miesiącu Bóg posłał anioła Gabriela do miasta w Galilei, zwanego Nazaret;

²⁷Do dziewicy zaślubionej mężczyźnie, któremu na imię było Józef, z rodu Dawida; a dziewicy było na imię Maria.

²⁸Kiedy anioł przyszedł do niej, powiedział: Witaj, obdarowana łaską, Pan jest z tobą. Błogosławiona jesteś między kobietami.

²⁹Ale ona, ujrzawszy go, zlękła się z powodu jego słów i zastanawiała się, co miałoby znaczyć to pozdrowienie.

³⁰Wtedy anioł powiedział do niej: Nie bój się, Mario, znalazłaś bowiem łaskę u Boga.

³¹Oto poczniesz w swym łonie i urodzisz syna, któremu nadasz imię Jezus.

³²Będzie on wielki i będzie nazwany Synem Najwyższego, a Pan Bóg da mu tron jego ojca Dawida.

³³I będzie królował nad domem Jakuba na wieki, a jego królestwu nie będzie końca.

³⁴Wtedy Maria powiedziała do anioła: Jak to się stanie, skoro nie obcowałam z mężczyzną?

³⁵A anioł jej odpowiedział: Duch Święty zstąpi na ciebie i moc Najwyższego zacieni cię. Dlatego też to święte, co się z ciebie narodzi, będzie nazwane Synem Bożym.

³⁶A oto Elżbieta, twoja krewna, także poczęła syna w swojej starości i jest w szóstym miesiącu ta, którą nazywano niepłodną.

³⁷Dla Boga bowiem nie ma nic niemożliwego.

³⁸I powiedziała Maria: Oto służebnica Pana, niech mi się stanie według twego słowa. Wtedy odszedł od niej anioł.

³⁹W tych dniach Maria wstała i poszła z pośpiechem w góry do miasta w Judei.

⁴⁰Weszła do domu Zachariasza i pozdrowiła Elżbietę.

⁴¹A gdy Elżbieta usłyszała pozdrowienie Marii, poruszyło się dziecko w jej łonie i Elżbieta została napełniona Duchem Świętym.

⁴²I zawołała donośnym głosem: Błogosławiona jesteś między kobietami i błogosławiony jest owoc twego łona.

⁴³A skądże mi to, że matka mego Pana przyszła do mnie?

⁴⁴Gdy bowiem głos twego pozdrowienia zabrzmiał w moich uszach, poruszyło się z radości dziecko w moim łonie.

⁴⁵A błogosławiona, która uwierzyła. Spełni się bowiem to, co zostało jej powiedziane przez Pana.

⁴⁶Wtedy Maria powiedziała: Wielbi moja dusza Pana;

⁴⁷I rozradował się mój duch w Bogu, moim Zbawicielu;

⁴⁸Bo wejrzał na uniżenie swojej służebnicy. Oto bowiem wszystkie pokolenia będą mnie odtąd nazywać błogosławioną.

⁴⁹Bo uczynił mi wielkie rzeczy ten, który jest mocny, i święte jest jego imię.

⁵⁰A jego miłosierdzie z pokolenia na pokolenie nad tymi, którzy się go boją.

⁵¹Okazał moc swoim ramieniem i rozproszył pysznych w myślach ich serc.

⁵²Strącił mocarzy z tronów, a wywyższył pokornych.

⁵³Głodnych napełnił dobrami, a bogaczy odprawił z niczym.

⁵⁴Ujął się za Izraelem, swym sługą, pomny na swoje miłosierdzie;

⁵⁵Jak mówił do naszych ojców, do Abrahama i jego potomstwa na wieki.

⁵⁶I została z nią Maria około trzech miesięcy, a potem wróciła do swego domu.

⁵⁷Dla Elżbiety zaś nadszedł czas porodu i urodziła syna.

⁵⁸A gdy jej sąsiedzi i krewni usłyszeli, że Pan okazał jej swoje wielkie miłosierdzie, cieszyli się razem z nią.

⁵⁹A ósmego dnia przyszli, aby obrzezać dziecko, i chcieli nadać mu imię jego ojca, Zachariasza.

⁶⁰Ale jego matka powiedziała: Nie tak, lecz będzie się nazywał Jan.

⁶¹I powiedzieli do niej: Nie ma nikogo w twoim rodzie, kogo by nazwano tym imieniem.

⁶²Pytali więc znakami jego ojca, jak chce go nazwać.

⁶³A on poprosił o tabliczkę i napisał: Jan jest jego imię. I dziwili się wszyscy.

⁶⁴Natychmiast otworzyły się jego usta i rozwiązał się jego język, i mówił, wielbiąc Boga.

⁶⁵I padł strach na wszystkich ich sąsiadów, i po całej górskiej krainie judzkiej rozgłoszone zostały wszystkie te słowa.

⁶⁶Wszyscy zaś, którzy o tym słyszeli, brali to sobie do serca i mówili: Cóż to będzie za dziecko? I była z nim ręka Pańska.

⁶⁷A Zachariasz, jego ojciec, będąc napełniony Duchem Świętym, prorokował:

⁶⁸Błogosławiony niech będzie Pan, Bóg Izraela, bo nawiedził i odkupił swój lud;

⁶⁹I wzbudził nam róg zbawienia w domu Dawida, swego sługi;

⁷⁰Jak mówił przez usta swoich świętych proroków, którzy byli od wieków;

⁷¹Że nas wybawi od naszych nieprzyjaciół i z ręki wszystkich, którzy nas nienawidzą;

⁷²Aby okazać miłosierdzie naszym ojcom i przypomnieć swoje święte przymierze;

⁷³I przysięgę, którą złożył Abrahamowi, naszemu ojcu;

⁷⁴Że nam da, abyśmy mu służyli bez lęku, wybawieni z ręki naszych nieprzyjaciół;

⁷⁵W świętości i sprawiedliwości przed nim po wszystkie dni naszego życia.

⁷⁶A ty, dziecko, będziesz nazwane prorokiem Najwyższego, bo pójdziesz przed obliczem Pana, aby przygotować jego drogi;

⁷⁷I żeby jego ludowi dać poznać zbawienie przez przebaczenie mu grzechów;

⁷⁸Dzięki serdecznemu miłosierdziu naszego Boga, przez które nawiedził nas wschód słońca z wysoka;

⁷⁹Aby oświecić siedzących w ciemności i w cieniu śmierci, aby skierować nasze kroki na drogę pokoju.

⁸⁰A dziecko rosło i umacniało się w duchu, i przebywało na pustyniach aż do dnia ukazania się przed Izraelem.