Read Uwspółcześniona Biblia Gdańska, 2018 Łukasza 17 Bible Online

Łukasza 17 - Uwspółcześniona Biblia Gdańska, 2018 bible

Łukasza 17

¹I powiedział do uczniów: Nie jest możliwe, żeby nie przyszły zgorszenia, lecz biada temu, przez którego przychodzą!

²Lepiej byłoby dla niego, gdyby zawieszono mu u szyi kamień młyński i wrzucono go do morza, niż żeby miał zgorszyć jednego z tych małych.

³Miejcie się na baczności. Jeśli twój brat zgrzeszy przeciwko tobie, strofuj go, a jeśli żałuje, przebacz mu.

⁴A jeśli siedem razy na dzień zgrzeszy przeciwko tobie i siedem razy w ciągu dnia zwróci się do ciebie, mówiąc: Żałuję tego — przebacz mu.

⁵I powiedzieli apostołowie do Pana: Dodaj nam wiary.

⁶A Pan odpowiedział: Gdybyście mieli wiarę jak ziarno gorczycy i powiedzielibyście temu drzewu morwy: Wyrwij się z korzeniem i przesadź się do morza, usłuchałoby was.

⁷Kto z was, mając sługę, który orze albo pasie, powie mu, gdy wróci z pola: Chodź i usiądź za stołem?

⁸Czy nie powie mu raczej: Przygotuj mi kolację, przepasz się i usługuj mi, aż się najem i napiję, a potem i ty będziesz jadł i pił?

⁹Czy dziękuje słudze, że zrobił to, co mu nakazano? Nie wydaje mi się.

¹⁰Także i wy, gdy zrobicie wszystko, co wam nakazano, mówcie: Sługami nieużytecznymi jesteśmy. Zrobiliśmy to, co powinniśmy byli zrobić.

¹¹A w drodze do Jerozolimy przechodził przez pogranicze Samarii i Galilei.

¹²Gdy wchodził do pewnej wioski, wyszło mu naprzeciw dziesięciu trędowatych mężczyzn, którzy stanęli z daleka.

¹³I donośnym głosem zawołali: Jezusie, Mistrzu, zmiłuj się nad nami!

¹⁴Kiedy ich zobaczył, powiedział do nich: Idźcie, pokażcie się kapłanom. A gdy szli, zostali oczyszczeni.

¹⁵Lecz jeden z nich, widząc, że został uzdrowiony, wrócił, chwaląc Boga donośnym głosem.

¹⁶I upadł na twarz do jego nóg, dziękując mu. A był to Samarytanin.

¹⁷Jezus zaś odezwał się: Czyż nie dziesięciu zostało oczyszczonych? Gdzie jest dziewięciu?

¹⁸Nie znalazł się nikt, kto by wrócił i oddał chwałę Bogu, tylko ten cudzoziemiec.

¹⁹I powiedział do niego: Wstań, idź! Twoja wiara cię uzdrowiła.

²⁰Zapytany zaś przez faryzeuszy, kiedy przyjdzie królestwo Boże, odpowiedział im: Królestwo Boże nie przyjdzie dostrzegalnie.

²¹I nie powiedzą: Oto tu, albo: Oto tam jest. Królestwo Boże bowiem jest wewnątrz was.

²²A do uczniów powiedział: Przyjdzie czas, kiedy będziecie pragnęli zobaczyć jeden z dni Syna Człowieczego, ale nie zobaczycie.

²³I powiedzą wam: Oto tu, albo: Oto tam jest. Nie chodźcie tam ani nie idźcie za nimi.

²⁴Bo jak błyskawica, gdy zabłyśnie, świeci od jednego krańca nieba aż po drugi, tak będzie i z Synem Człowieczym w jego dniu.

²⁵Ale najpierw musi wiele cierpieć i zostać odrzucony przez to pokolenie.

²⁶A jak było za dni Noego, tak będzie i za dni Syna Człowieczego:

²⁷Jedli, pili, żenili się i za mąż wychodziły aż do dnia, w którym Noe wszedł do arki; i nastał potop, i wszystkich wytracił.

²⁸Podobnie jak działo się za dni Lota: jedli, pili, kupowali, sprzedawali, sadzili, budowali;

²⁹Lecz tego dnia, gdy Lot wyszedł z Sodomy, spadł z nieba deszcz ognia i siarki i wszystkich wytracił.

³⁰Tak też będzie w dniu, kiedy Syn Człowieczy się objawi.

³¹Tego dnia, jeśli ktoś będzie na dachu, a jego rzeczy w domu, niech nie schodzi, aby je zabrać, a kto będzie na polu, niech również nie wraca.

³²Pamiętajcie żonę Lota.

³³Kto chce zachować swoje życie, straci je, a kto je straci, zachowa je.

³⁴Mówię wam: Tej nocy dwóch będzie w jednym łóżku, jeden będzie wzięty, a drugi zostawiony.

³⁵Dwie będą mleć razem, jedna będzie wzięta, a druga zostawiona.

³⁶Dwaj będą na polu, jeden będzie wzięty, a drugi zostawiony.

³⁷I pytali go: Gdzie, Panie? A on im powiedział: Gdzie jest ciało, tam zgromadzą się i orły.