Read Uwspółcześniona Biblia Gdańska, 2018 Jana 7 Bible Online

Jana 7 - Uwspółcześniona Biblia Gdańska, 2018 bible

Jana 7

¹A potem Jezus chodził po Galilei. Nie chciał bowiem przebywać w Judei, bo Żydzi szukali sposobności, aby go zabić.

²I zbliżało się żydowskie święto Namiotów.

³Wtedy jego bracia powiedzieli do niego: Odejdź stąd i idź do Judei, żeby twoi uczniowie widzieli dzieła, których dokonujesz.

⁴Nikt bowiem nie czyni nic w ukryciu, jeśli chce być znany. Dlatego ty, jeśli takie rzeczy czynisz, objaw się światu.

⁵Bo nawet jego bracia nie wierzyli w niego.

⁶I powiedział do nich Jezus: Mój czas jeszcze nie nadszedł, ale wasz czas zawsze jest w pogotowiu.

⁷Świat nie może was nienawidzić, ale mnie nienawidzi, bo ja świadczę o nim, że jego uczynki są złe.

⁸Wy idźcie na święto, ja jeszcze nie pójdę na to święto, bo mój czas jeszcze się nie wypełnił.

⁹Powiedziawszy im to, pozostał w Galilei.

¹⁰A gdy jego bracia poszli, wtedy i on poszedł na święto, nie jawnie, ale jakby potajemnie.

¹¹A Żydzi szukali go podczas święta i mówili: Gdzie on jest?

¹²I wiele szemrało się o nim wśród ludzi, bo jedni mówili: Jest dobry. A inni mówili: Przeciwnie, zwodzi ludzi.

¹³Nikt jednak nie mówił o nim jawnie z obawy przed Żydami.

¹⁴A gdy już minęła połowa święta, Jezus wszedł do świątyni i nauczał.

¹⁵I dziwili się Żydzi, mówiąc: Skąd on zna Pismo, skoro się nie uczył?

¹⁶Odpowiedział im Jezus: Moja nauka nie jest moją, ale tego, który mnie posłał.

¹⁷Jeśli ktoś chce wypełniać jego wolę, ten będzie umiał rozeznać, czy ta nauka jest od Boga, czy ja mówię sam od siebie.

¹⁸Kto mówi z samego siebie, szuka własnej chwały. Kto zaś szuka chwały tego, który go posłał, ten jest prawdziwy i nie ma w nim niesprawiedliwości.

¹⁹Czy Mojżesz nie dał wam prawa? A żaden z was nie przestrzega prawa. Dlaczego chcecie mnie zabić?

²⁰Odpowiedzieli ludzie: Masz demona. Kto chce cię zabić?

²¹Jezus im odpowiedział: Jeden uczynek spełniłem, a wszyscy się temu dziwicie.

²²Przecież Mojżesz dał wam obrzezanie (nie jakoby było od Mojżesza, ale od ojców), a w szabat obrzezujecie człowieka.

²³Jeśli człowiek przyjmuje obrzezanie w szabat, aby nie było złamane Prawo Mojżesza, to dlaczego gniewacie się na mnie, że w szabat całkowicie uzdrowiłem człowieka?

²⁴Nie sądźcie po pozorach, ale sądźcie sprawiedliwym sądem.

²⁵Wtedy niektórzy z mieszkańców Jerozolimy mówili: Czy to nie jest ten, którego chcą zabić?

²⁶A oto jawnie przemawia i nic mu nie mówią. Czy przełożeni rzeczywiście poznali, że to jest prawdziwie Chrystus?

²⁷Ale wiemy, skąd on pochodzi, lecz gdy Chrystus przyjdzie, nikt nie będzie wiedział, skąd jest.

²⁸Wtedy Jezus, nauczając w świątyni, wołał: I znacie mnie, i wiecie, skąd jestem. A ja nie przyszedłem sam od siebie, ale prawdziwy jest ten, który mnie posłał, którego wy nie znacie.

²⁹Lecz ja go znam, bo od niego jestem i on mnie posłał.

³⁰I usiłowali go schwytać, ale nikt nie podniósł na niego ręki, bo jeszcze nie nadeszła jego godzina.

³¹A wielu z ludu uwierzyło w niego i mówiło: Gdy Chrystus przyjdzie, czyż uczyni więcej cudów, niż on uczynił?

³²Faryzeusze słyszeli, że tak ludzie o nim szemrali. I faryzeusze i naczelni kapłani posłali sługi, aby go schwytać.

³³Wtedy Jezus powiedział im: Jeszcze krótki czas jestem z wami, potem odejdę do tego, który mnie posłał.

³⁴Będziecie mnie szukać, ale nie znajdziecie, a gdzie ja będę, wy przyjść nie możecie.

³⁵Wówczas Żydzi mówili między sobą: Dokąd on pójdzie, że go nie znajdziemy? Czy pójdzie do rozproszonych wśród pogan i będzie nauczał pogan?

³⁶Cóż to za słowo, które wypowiedział: Będziecie mnie szukać, ale nie znajdziecie, a gdzie ja będę, wy przyjść nie możecie?

³⁷A w ostatnim, wielkim dniu tego święta, Jezus stanął i wołał: Jeśli ktoś pragnie, niech przyjdzie do mnie i pije.

³⁸Kto wierzy we mnie, jak mówi Pismo, rzeki wody żywej popłyną z jego wnętrza.

³⁹A to mówił o Duchu, którego mieli otrzymać wierzący w niego. Duch Święty bowiem jeszcze nie był dany, ponieważ Jezus nie został jeszcze uwielbiony.

⁴⁰Wielu więc z tych ludzi, słysząc te słowa, mówiło: To jest prawdziwie ten prorok.

⁴¹A inni mówili: To jest Chrystus. Lecz niektórzy mówili: Czyż Chrystus przyjdzie z Galilei?

⁴²Czyż Pismo nie mówi, że Chrystus przyjdzie z potomstwa Dawida i z miasteczka Betlejem, gdzie mieszkał Dawid?

⁴³I tak z jego powodu nastąpił rozłam wśród ludu.

⁴⁴I niektórzy z nich chcieli go schwytać, ale nikt nie podniósł na niego ręki.

⁴⁵Wtedy słudzy wrócili do naczelnych kapłanów i do faryzeuszy, którzy ich zapytali: Dlaczego go nie przyprowadziliście?

⁴⁶Słudzy odpowiedzieli: Nikt nigdy nie mówił tak, jak ten człowiek.

⁴⁷I odpowiedzieli im faryzeusze: Czy i wy jesteście zwiedzeni?

⁴⁸Czy ktoś z przełożonych albo z faryzeuszy uwierzył w niego?

⁴⁹A to pospólstwo, które nie zna prawa, jest przeklęte.

⁵⁰Jeden z nich, Nikodem, ten, który przyszedł w nocy do niego, powiedział im:

⁵¹Czy nasze prawo potępia człowieka, zanim go najpierw nie wysłucha i nie zbada, co czyni?

⁵²A oni mu odpowiedzieli: Czy i ty jesteś Galilejczykiem? Zbadaj i zobacz, że żaden prorok nie powstał z Galilei.

⁵³I poszedł każdy do swego domu.