Read Uwspółcześniona Biblia Gdańska, 2018 Efezjan 4 Bible Online

Efezjan 4 - Uwspółcześniona Biblia Gdańska, 2018 bible

Efezjan 4

¹Proszę więc was ja, więzień w Panu, abyście postępowali w sposób godny powołania, do jakiego zostaliście wezwani;

²Z całą pokorą, łagodnością i z cierpliwością, znosząc jedni drugich w miłości;

³Starając się zachować jedność Ducha w więzi pokoju.

⁴Jedno jest ciało i jeden Duch, jak też zostaliście powołani w jednej nadziei waszego powołania.

⁵Jeden Pan, jedna wiara, jeden chrzest;

⁶Jeden Bóg i Ojciec wszystkich, który jest ponad wszystkimi, przez wszystkich i w was wszystkich.

⁷A każdemu z nas została dana łaska według miary daru Chrystusa.

⁸Dlatego Pismo mówi: Wstąpiwszy na wysokość, poprowadził pojmanych jeńców i dał ludziom dary.

⁹Lecz to, że wstąpił, cóż oznacza, jeśli nie to, że najpierw zstąpił do niższych regionów ziemi?

¹⁰Ten, który zstąpił, jest i tym, który wstąpił wysoko ponad wszystkie niebiosa, aby napełnić wszystko.

¹¹I on ustanowił jednych apostołami, drugich prorokami, innych ewangelistami, a jeszcze innych pasterzami i nauczycielami;

¹²Dla przysposobienia świętych, dla dzieła posługiwania, dla budowania ciała Chrystusa;

¹³Aż dojdziemy wszyscy do jedności wiary i poznania Syna Bożego, do człowieka doskonałego, do miary dojrzałości pełni Chrystusa;

¹⁴Abyśmy już nie byli dziećmi miotanymi i unoszonymi każdym powiewem nauki przez oszustwo ludzkie i przez podstęp prowadzący na manowce błędu.

¹⁵Lecz będąc szczerymi w miłości, wzrastajmy we wszystkim w tego, który jest głową — w Chrystusa.

¹⁶Z niego całe ciało harmonijnie złożone i zespolone we wszystkich stawach, dzięki działaniu każdego członka, stosownie do jego miary, przyczynia sobie wzrostu dla budowania samego siebie w miłości.

¹⁷To więc mówię i zaświadczam w Panu, abyście już więcej nie postępowali tak, jak postępują inni poganie w próżności ich umysłu;

¹⁸Mając przyćmiony rozum, obcy dla życia Bożego z powodu niewiedzy, która w nich jest, z powodu zatwardziałości ich serca.

¹⁹Oni, stawszy się nieczuli, oddali się rozpuście, dopuszczając się wszelkiej nieczystości z zachłannością.

²⁰Lecz wy nie tak nauczyliście się Chrystusa;

²¹Jeśli tylko słyszeliście go i byliście pouczeni przez niego, zgodnie z prawdą, jaka jest w Jezusie;

²²Że — co się tyczy poprzedniego postępowania — powinniście zrzucić z siebie starego człowieka, który ulega zepsuciu przez zwodnicze żądze;

²³I odnowić się w duchu waszego umysłu;

²⁴I przyoblec się w nowego człowieka, który jest stworzony według Boga w sprawiedliwości i w prawdziwej świętości.

²⁵Dlatego odrzuciwszy kłamstwo, niech każdy mówi prawdę swojemu bliźniemu, bo jesteśmy członkami jedni drugich.

²⁶Gniewajcie się, lecz nie grzeszcie; niech nad waszym gniewem nie zachodzi słońce.

²⁷Nie dawajcie miejsca diabłu.

²⁸Kto kradł, niech więcej nie kradnie, ale raczej niech pracuje, czyniąc własnymi rękami to, co jest dobre, aby miał z czego udzielać potrzebującemu.

²⁹Żadne plugawe słowo niech nie wychodzi z waszych ust, lecz tylko dobre, dla zbudowania, aby przynosiło łaskę słuchającym.

³⁰I nie zasmucajcie Bożego Ducha Świętego, którym jesteście zapieczętowani na dzień odkupienia.

³¹Wszelka gorycz i zapalczywość, gniew, wrzask i złorzeczenie niech zostaną usunięte spośród was wraz ze wszelką złośliwością.

³²Bądźcie dla siebie nawzajem życzliwi, miłosierni, przebaczając sobie, jak i wam Bóg przebaczył w Chrystusie.