Read Uwspółcześniona Biblia Gdańska, 2018 Hebrajczyków 10 Bible Online

Hebrajczyków 10 - Uwspółcześniona Biblia Gdańska, 2018 bible

Hebrajczyków 10

¹Prawo bowiem, zawierając cień przyszłych dóbr, a nie sam obraz rzeczy, nie może nigdy przez te same ofiary, które co roku są nieustannie składane, uczynić doskonałymi tych, którzy przychodzą.

²W przeciwnym razie przestano by je składać, dlatego że składający je, raz oczyszczeni, nie mieliby już żadnych grzechów na sumieniu.

³A jednak przez te ofiary każdego roku odbywa się przypominanie grzechów.

⁴Niemożliwe jest bowiem, aby krew wołów i kozłów gładziła grzechy.

⁵Dlatego przychodząc na świat, mówi: Ofiary ani daru nie chciałeś, ale przygotowałeś mi ciało.

⁶Całopalenia i ofiary za grzech nie podobały się tobie.

⁷Wtedy powiedziałem: Oto przychodzę — na początku księgi jest napisane o mnie — abym spełniał twoją wolę, o Boże.

⁸Powiedziawszy wyżej: Ofiar, darów, całopaleń i ofiar za grzech nie chciałeś i nie podobały się tobie, choć składa się je zgodnie z prawem;

⁹Następnie powiedział: Oto przychodzę, abym spełniał twoją wolę, o Boże. Znosi pierwsze, aby ustanowić drugie.

¹⁰Za sprawą tej woli jesteśmy uświęceni przez ofiarę ciała Jezusa Chrystusa raz na zawsze.

¹¹A każdy kapłan staje codziennie do wykonywania służby Bożej, wiele razy składając te same ofiary, które nigdy nie mogą zgładzić grzechów.

¹²Lecz ten, gdy złożył jedną ofiarę za grzechy na zawsze, zasiadł po prawicy Boga;

¹³Oczekując odtąd, aż jego nieprzyjaciele będą położeni jako podnóżek pod jego stopy.

¹⁴Jedną bowiem ofiarą uczynił doskonałymi na zawsze tych, którzy są uświęceni.

¹⁵A poświadcza nam to także Duch Święty. Bo powiedziawszy najpierw:

¹⁶Takie jest przymierze, które zawrę z nimi po tych dniach, mówi Pan: Włożę moje prawa w ich serca i wypiszę je na ich umysłach;

¹⁷Potem dodaje: A ich grzechów i nieprawości więcej nie wspomnę.

¹⁸Gdzie zaś jest ich odpuszczenie, tam nie potrzeba już ofiary za grzech.

¹⁹Mając więc, bracia, śmiałość, aby przez krew Jezusa wejść do Najświętszego Miejsca;

²⁰Drogą nową i żywą, którą zapoczątkował dla nas przez zasłonę, to jest przez swoje ciało;

²¹I mając wielkiego kapłana nad domem Bożym;

²²Zbliżmy się ze szczerym sercem, w pełni wiary, mając serca oczyszczone od złego sumienia i ciało obmyte czystą wodą.

²³Trzymajmy wyznanie nadziei niechwiejące się, bo wierny jest ten, który obiecał.

²⁴I okazujmy staranie jedni o drugich, by pobudzać się do miłości i dobrych uczynków;

²⁵Nie opuszczając naszego wspólnego zgromadzenia, jak to niektórzy mają w zwyczaju, ale zachęcając się nawzajem, i to tym bardziej, im bardziej widzicie, że zbliża się ten dzień.

²⁶Jeśli bowiem dobrowolnie grzeszymy po otrzymaniu poznania prawdy, to nie pozostaje już ofiara za grzechy;

²⁷Lecz jakieś straszliwe oczekiwanie sądu i żar ognia, który strawić ma przeciwników.

²⁸Kto gardził Prawem Mojżesza, ponosił śmierć bez miłosierdzia na podstawie zeznania dwóch albo trzech świadków.

²⁹Jak wam się wydaje, na ileż surowszą karę zasługuje ten, kto by podeptał Syna Bożego i zbezcześcił krew przymierza, przez którą został uświęcony, i znieważył Ducha łaski?

³⁰Znamy bowiem tego, który powiedział: Zemsta do mnie należy, ja odpłacę, mówi Pan. I znowu: Pan będzie sądzić swój lud.

³¹Straszna to rzecz wpaść w ręce Boga żywego.

³²Przypomnijcie sobie dawne dni, kiedy to po oświeceniu znosiliście wielkie zmagania z cierpieniem;

³³Czy to gdy byliście publicznie wystawieni na pośmiewisko i prześladowania, czy też gdy staliście się uczestnikami w cierpieniach tych, z którymi się tak obchodzono.

³⁴Cierpieliście bowiem ze mną w moich więzach i przyjęliście z radością grabież waszego mienia, wiedząc, że macie w sobie lepszą i trwałą majętność w niebie.

³⁵Nie odrzucajcie więc waszej ufności, która ma wielką zapłatę.

³⁶Potrzeba wam bowiem cierpliwości, abyście wypełniając wolę Boga, dostąpili spełnienia obietnicy.

³⁷Bo jeszcze tylko bardzo krótka chwila, a przyjdzie ten, który ma przyjść, i nie będzie zwlekał.

³⁸A sprawiedliwy będzie żył z wiary, lecz jeśli się ktoś cofnie, moja dusza nie będzie miała w nim upodobania.

³⁹My zaś nie jesteśmy z tych, którzy się wycofują ku zatraceniu, ale z tych, którzy wierzą ku zbawieniu duszy.