Read Муқаддас Китоб Uzbek Ибтидо 12 Bible Online

Ибтидо 12 - Муқаддас Китоб Uzbek bible

Ибтидо 12

¹Шундан кейин Эгамиз Ибромга[80] деди: “Ўз юртингдан, қариндош — уруғларинг олдидан — отанг хонадонидан чиқиб кет. Мен сенга бир юртни кўрсатаман, ўша ерга борасан.

²Буюк халқнинг отаси қиламан сени, Барака бераман сенга, Улуғ қиламан сенинг номингни, Барака манбаи бўласан сен.

³Мен барака берарман сени дуо қилганларга, Сени лаънатлаганларни Мен лаънатлайман. Сен орқали барака топарлар Ер юзидаги жамики халқлар.”

⁴Эгамиз амр қилгандай, Ибром кетди. Лут ҳам Ибром билан бирга кетди. Ибром Хорондан[81] чиқиб кетганда, етмиш беш ёшда эди.

⁵Ибром хотини Сорайни[82], жияни Лутни, Хоронда хизматга олган одамларини бошлаб, тўплаган жамики мол — мулкини олиб, Канъон юртига қараб йўлга тушди. Ниҳоят, улар Канъон юртига етиб келишди.

⁶Ибром бу юртда кўчиб юриб, Шакам[83] яқинидаги Мўре номли муқаддас эман дарахти[84] ёнига етиб келиб тўхтади. Ўша пайтларда бу юртда Канъон халқи яшарди.

⁷Шу ерда Эгамиз Ибромга зоҳир бўлиб: “Мана шу юртни сенинг наслингга бераман”, деди. Шундай қилиб, Ибром зоҳир бўлган Эгамизга атаб ўша ерда қурбонгоҳ қурди.

⁸Шундан сўнг Ибром Байтилнинг шарқидаги қирларга йўл олди. Байтил билан Ай шаҳарларининг ўртасида[85] чодир тикди. Чодирдан ғарб томонда Байтил, шарқ томонда Ай шаҳарлари бор эди. Бу ерда у қурбонгоҳ қуриб, Эгамизга сажда қилди.

⁹Ибром у жойдан бу жойга кўчиб, жанубга — Нагав чўлига[86] кетди.

¹⁰Ўша пайтда Канъонда қаҳатчилик ҳаддан ортиқ авжига чиқди. Шунинг учун Ибром, қаҳатчилик тугагунча кутиб турай деб, Мисрга йўл олди.

¹¹Ибром Миср чегарасига яқинлашганда, хотини Сорайга деди: — Сен жуда ҳам гўзал аёлсан.

¹²Мисрликлар сени кўрганларида: “Манави аёл — унинг хотини”, деб айтишади. Мени ўлдириб, сени тирик қолдиришади.

¹³Сен, унинг синглисиман, деб айтгин, токи сен туфайли Мисрликлар менга яхши муносабатда бўлсинлар, жонимга раҳм қилсинлар.

¹⁴Ибром Мисрга кириб келганда, Сорайнинг гўзаллиги ҳамманинг оғзида дув — дув гап бўлди.

¹⁵Сарой аъёнлари ҳам Сорайни кўришгач, уни фиръавнга роса мақташди. Шундай қилиб, Сорайни фиръавннинг саройига олиб келишди.

¹⁶Фиръавн Сорай туфайли Ибромга ҳам кўп мурувват қилди: мол — қўй, эшаклар, қул ва чўрилар, туялар инъом қилди.

¹⁷Лекин фиръавн Сорайни ўз ҳарамига олмоқчи бўлгани учун, Эгамиз фиръавн хонадонига даҳшатли ўлат касаллигини юборди.

¹⁸Фиръавн Ибромни чақиртириб келиб, унга деди: — Бу нима қилганинг? Нима қилиб қўйдинг мени? Нимага Сорай хотининг эканини менга айтмадинг?

¹⁹Нимага, у менинг синглим, деб айтдинг? Гапингга ишониб, уни ўзимга хотин қилиб олмоқчи бўлдим — а! Мана хотининг, ол — да, кўзимдан йўқол!

²⁰Фиръавн ўз одамларига фармон берган эди, улар Ибромни хотини, ҳамма одамлари ва мол — мулки билан бирга юртдан чиқариб юбордилар.