Read Муқаддас Китоб Uzbek Ибтидо 22 Bible Online

Ибтидо 22 - Муқаддас Китоб Uzbek bible

Ибтидо 22

¹Шу воқеалардан кейин Худо Иброҳимни синади. — Иброҳим! — деб чақирди Худо. — Лаббай! — деб жавоб берди Иброҳим.

²— Ёлғиз суюкли ўғлинг Исҳоқни олиб, Мориёх ерига[155] бор, — деди Худо. — Мен сенга бир тоғни кўрсатаман, ўша тоғда ўғлингни қурбонлик қилиб куйдирасан.

³Эртаси куни Иброҳим саҳарда туриб, эшагини эгарлади. Оловда куйдириладиган қурбонлик учун ўтин тайёрлади. Сўнг икки хизматкори ва ўғли Исҳоқни ёнига олиб, Худо айтган ерга жўнади.

⁴Уч кун йўл юрганларидан кейин, Иброҳим узоқдан ўша жойни кўрди.

⁵Иброҳим хизматкорларига деди: — Сизлар шу ерда — эшакнинг ёнида қолинглар. Ўғлим билан ҳов анави ерга борамиз — у, у ерда сажда қилиб, шу ерга қайтиб келамиз.

⁶Иброҳим қурбонлик куйдириш учун ўтинни олиб, ўғли Исҳоқнинг елкасига ортди. Ўзи эса пичоқ билан чўғни олиб кетди. Икковлари бирга кетишди.

⁷— Отажон! — деди бир пайт Исҳоқ отасига. — Лаббай, ўғлим, — деб жавоб берди Иброҳим. — Олов билан ўтин бор — у, лекин қурбонлик қилиб куйдириладиган қўзи қани? — деб сўради Исҳоқ.

⁸— Қурбонлик қилиб куйдириладиган қўзини Худонинг Ўзи беради[156], ўғлим, — деб жавоб қилди Иброҳим. Шундай қилиб, икковлари бирга йўлда давом этишди.

⁹Улар Худо кўрсатган ерга етиб келганларидан кейин, Иброҳим қурбонгоҳ қуриб, қурбонгоҳга ўтин қалади. Сўнгра у ўғли Исҳоқни боғлаб, қурбонгоҳдаги ўтинлар устига ётқизди.

¹⁰Иброҳим пичоқни олди ва ўғлини бўғизлашга шайланди.

¹¹Шу пайт Эгамизнинг фариштаси самодан унга ҳайқирди: — Иброҳим! Иброҳим! — Лаббай! — деб жавоб берди Иброҳим.

¹²— Пичоқни ташла! — деб буюрди фаришта. — Бундай қилма, болага зарар етказма. Энди билдим, сен ҳақиқатан Худодан қўрқар экансан. Сен ҳатто ягона ўғлингни ҳам Мендан аямадинг.

¹³Иброҳим бошини кўтариб, қўчқорни кўриб қолди. Қўчқорнинг шоҳлари чакалакларга ўралиб қолган эди. Иброҳим қўчқорни ушлаб, қурбонгоҳда ўғлининг ўрнига куйдириб қурбонлик қилди.

¹⁴Шунинг учун бу жойга Иброҳим “Эгамиз беради”[157] деб ном қўйди. Бу ном бугунги кунда[158]: “Эгамизнинг тоғида[159] берилади[160]” деган ҳикматга айланиб кетган.

¹⁵Шундан кейин Эгамизнинг фариштаси самодан Иброҳимни яна чақирди:

¹⁶— Эганг айтмоқда: “Менга итоат қилганинг учун, ҳатто ягона ўғлингни ҳам Мендан аямаганинг учун Ўзимнинг номим билан қасамёд қиламан[161]:

¹⁷сенга албатта қут — барака бераман. Наслингни осмондаги юлдузлардай, денгиз қирғоғидаги қумдай сон — саноқсиз қилиб кўпайтираман. Наслинг ғанимларининг дарвозаларини эгаллайдилар.

¹⁸Менга итоат қилганинг учун ер юзидаги ҳамма халқлар сенинг наслинг орқали барака топади.”

¹⁹Шундай қилиб, Иброҳим ўғли билан бирга хизматкорлари ёнига қайтиб келди ва Бершебага — уйига йўл олди. Иброҳим Бершебада яшаб қолди.

²⁰Шундан кейин Иброҳим: “Уканг Нахўрнинг хотини Милхо саккиз нафар ўғил туққан” деган хабарни эшитди.

²¹Тўнғич ўғлининг исми Уз, кейингисининг оти Буз, ундан кейингисиники Камувол (Камувол Орамнинг отаси бўлди),

²²Хосит, Хазо, Пилдаш, Йидлаф, Батувал эди.

²³Батувал бир қиз кўриб, отини Ривқо қўйди.

²⁴Милхо туғиб берган саккиз нафар ўғлидан ташқари, Нахўрнинг Равумо деган чўриси[162] ҳам унга тўрт ўғил туғиб берди. Бу ўғилларининг исми Тавах, Гахам, Тахаш ва Махо эди.