Read Муқаддас Китоб Uzbek Ибтидо 29 Bible Online

Ибтидо 29 - Муқаддас Китоб Uzbek bible

Ибтидо 29

¹Ёқуб йўлида давом этиб, ниҳоят, шарқдаги юртга етиб келди.

²У даштда бир қудуқни узоқдан туриб кўрди. Қудуқ ёнида уч тўп пода ётарди. Чорва шу қудуқдан суғорилар, қудуқнинг оғзи каттакон тош билан ёпиб қўйиларди.

³Чўпонлар ҳамма қўй — эчкиларни у ерга ҳайдаб келганларидан кейин, қудуқнинг оғзидаги тошни суришиб, қўйларни суғоришарди — да, қудуқнинг оғзини яна ўша тош билан беркитиб қўйишарди.

⁴Ёқуб чўпонларнинг олдига бориб, улардан: — Биродарлар, қаерликсизлар? — деб сўради. — Хоронданмиз[208], — деб жавоб беришди улар.

⁵— Лобон деган одамни танийсизларми? — деб сўради Ёқуб, — у Нахўрнинг набираси бўлади. — Ҳа, таниймиз, — деб жавоб беришди чўпонлар.

⁶— Лобон тинч — омонми? — деб сўради Ёқуб. — Яхши, — деб жавоб беришди чўпонлар. — Ана, унинг қизи Роҳила ҳам қўйларини ҳайдаб шу ёққа келяпти.

⁷— Сурувни бир жойга тўплабсизлар, лекин ҳозир пайти эмас — ку, оқшомгача ҳали эрта! — деди Ёқуб. — Қўйларни суғориб, ўтлатгани қайтариб олиб бормайсизларми?

⁸Чўпонлар шундай жавоб беришди: — Ҳамма сурувни бу ерга тўплаб, тошни қудуқнинг оғзидан сурганимиздан кейингина қўйларни суғорамиз.

⁹Ёқуб чўпонлар билан гаплашиб турганда, Роҳила отасининг қўйларини ҳайдаб келиб қолди. Роҳила чўпонлик қиларди.

¹⁰Ёқуб тоғаси Лобоннинг қизи Роҳилани ва унинг қўйларини кўрди. Қудуқ ёнига бориб, қудуқ оғзидаги тошни сурди — да, тоғасининг қўйларини суғорди.

¹¹Кейин Роҳилани ўпди, хурсандлигидан кўзларига ёш келди.

¹²— Мен отангнинг жияниман, амманг Ривқонинг ўғлиман, — деб Ёқуб ўзини таништирди. Роҳила югуриб бориб, отасига хабар берди.

¹³Лобон, синглимнинг ўғли келибди, деб эшитди — ю, ўша заҳоти, Ёқубни кутиб олишга шошилди. Ёқуб билан қучоқлашиб кўришди. Лобон Ёқубни уйига олиб келди. Ёқуб бошидан кечирганларини тоғасига айтиб берди.

¹⁴— Сен менинг жигаримсан, оиламнинг бир аъзосисан, — деди Лобон. Ёқуб Лобонникида бир ой тургандан кейин,

¹⁵Лобон унга деди: — Сен менинг қариндошим бўлсанг ҳам, текинга ишламаслигинг керак. Айт — чи, хизмат ҳақингга нима истайсан?

¹⁶Лобоннинг икки қизи бўлиб, каттасининг исми — Леах, кичигиники — Роҳила эди.

¹⁷Леахнинг кўзлари чиройли[209], Роҳила эса ҳар жиҳатдан гўзал — юзи чиройли, қадди — қомати келишган эди.

¹⁸Ёқуб Роҳилани севарди, шунинг учун: “Мен сизга кичик қизингиз Роҳила учун етти йил хизмат қилиб бераман”, деди.

¹⁹Шунда Лобон унга деди: — Майли, розиман, қизимни бегонага берганимдан кўра, сенга берганим яхши — ку. Меникида қолавер.

²⁰Шундай қилиб, Ёқуб Роҳилага қалин учун етти йил хизмат қилди. Лекин Ёқубнинг Роҳилага бўлган севгиси шунчалик кучли эдики, етти йил бир неча кундай туюлди.

²¹Ниҳоят, Ёқуб Роҳилага уйланадиган пайт ҳам келди. — Мен шартни бажардим, — деди Ёқуб Лобонга. — Энди қизингизга уйланишимга ижозат беринг.

²²Лобон бутун юрт аҳолисини тўплаб, зиёфат берди.

²³Лекин ўша куни кечаси Лобон Роҳиланинг ўрнига, тўнғич қизи Леахни Ёқубга берди. Леахга хизмат қилсин деб, Лобон ўзининг Зилпо деган чўрисини Леахга берди. Ёқуб Леахнинг ёнига кирди.

²⁵Ёқуб эрталаб туриб қараса, ёнида Леах ётибди! — Бу нима қилганингиз?! — деди Ёқуб ғазабланиб Лобонга. — Мен сизга етти йил Роҳила учун хизмат қилдим — ку! Нимага мени алдадингиз?

²⁶— Бизнинг юртдаги одат бўйича, катта қиздан олдин кичиги турмушга берилмайди, — деб жавоб берди Лобон.

²⁷— Бир ҳафтада бу қизимнинг тўйи тантанаси тугайди, кутиб тур. Агар менга яна етти йил хизмат қилиб берадиган бўлсанг, хизматинг эвазига кичкинасини ҳам сенга бераман.

²⁸Ёқуб рози бўлди. Бир ҳафтадан кейин Ёқуб билан Леахнинг тўйи тантанаси тугади. Лобон Роҳилани ҳам Ёқубга берди.

²⁹Лобон ўзининг Билхах деган чўрисини қизи Роҳилага берган эди.

³⁰Шундай қилиб, Ёқуб Роҳиланинг ёнига кирди. У Леахдан кўра, Роҳилани кўпроқ яхши кўрарди. Ёқуб Лобонга яна етти йил хизмат қилиб берди.

³¹Ёқуб Леахга кўнгилсиз эканини Эгамиз кўриб турарди. Шунинг учун У Леахни туғишга қодир қилди, Роҳила эса бефарзанд ўтаверди.

³²Леах ҳомиладор бўлиб, ўғил туғди. У: “Эгам менинг бахтсизлигимни кўрди, энди эрим менга албатта кўнгил қўяди”, деб ўғлининг исмини Рубен[210] қўйди.

³³Леах ҳомиладор бўлиб, яна ўғил туғди. “Эрим менга кўнгилсизлигини Эгам эшитиб, яна бир ўғил берди”, деб ўғлининг исмини Шимўн[211] қўйди.

³⁴Леах яна ҳомиладор бўлди ва яна ўғил туғди. У: “Эримга учта ўғил туғиб бердим, энди у албатта менга боғланиб қолади”, деб ўғлининг исмини Леви[212] қўйди.

³⁵Леах яна ҳомиладор бўлиб, яна ўғил туғди. У: “Энди Эгамга ҳамду сано айтаман”, деб ўғлининг исмини Яҳудо[213] қўйди. Шундан кейин у туғишдан қолди.