Read Муқаддас Китоб Uzbek Ибтидо 35 Bible Online

Ибтидо 35 - Муқаддас Китоб Uzbek bible

Ибтидо 35

¹Худо Ёқубга деди: — Қани, отлан, Байтилга кўчиб бор, ўша ерда жойлашиб, Менга атаб қурбонгоҳ ўрнат. Сен аканг Эсовдан қочиб кетаётганингда, Мен у ерда сенга зоҳир бўлган эдим[261].

²Ёқуб хонадонидагиларга ва ёнидагиларга айтди: — Бегона худоларингизни йўқотинглар, ўзларингизни поклаб, тоза кийимларингизни кийинглар.

³Энди бу ердан кетиб, Байтилга борамиз. У ерда мен Худога қурбонгоҳ қураман. Кулфатда қолганимда, Худо менга мадад берган эди. Қаерга борсам, У мен билан бирга бўлди.

⁴Ҳаммалари бегона худоларини, зиракларини[262] Ёқубга беришди. Ёқуб бу нарсаларни Шакам яқинидаги эман дарахтининг[263] остига кўмди.

⁵Ёқуб хонадонидагиларини бошлаб йўлга тушганда, Худо бутун атрофдаги шаҳарлар аҳолисига қўрқув юборди. Шунинг учун ҳеч ким уларни таъқиб қилмади.

⁶Ниҳоят, Ёқуб бутун хонадон аҳлини бошлаб Луз шаҳрига етиб келди. (Луз ҳозир Байтил деб юритилади.)

⁷Ёқуб бу ерда бир қурбонгоҳ қуриб, бу жойни Байтилнинг Худоси[264] деб атади. Ёқуб акасидан қочиб кетаётганда, Худо Ўзини унга шу ерда зоҳир қилган эди.

⁸Шу орада Ривқонинг энагаси Добира вафот этди[265]. Уни Байтилнинг ёнидаги эман дарахти остига дафн қилдилар. Ўшандан буён бу дарахт Йиғи дарахти[266] деб юритилади.

⁹Ёқуб Паддон — Орамдан[267] қайтиб келгандан кейин, Худо унга яна зоҳир бўлди ва унга марҳамат кўрсатиб, деди:

¹⁰“Сенинг исминг Ёқуб, лекин бундан кейин сени Ёқуб[268] деб чақирмайдилар, сенинг исминг Исроил[269] бўлади.” Шунинг учун у Исроил деб ном олди.

¹¹Худо шундай деди: — Мен Қодир Худоман, баракали бўл, наслинг кўп бўлсин. Буюк халқ, ҳатто кўп халқлар сендан пайдо бўлади. Сен шоҳларнинг бобоси бўласан.

¹²Мен Иброҳимга ва Исҳоққа ваъда қилган юртни сенга бераман. Сендан кейин бу ерни наслингга бераман.

¹³Шундан кейин Худо Ёқубга гапирган жойидан кетди.

¹⁴Ёқуб ўша жойга ёдгорлик тоши ўрнатди. Сўнгра ёдгорлик тоши устига Худога атаб шароб ва зайтун мойи қуйди.

¹⁵Ёқуб бу жойга Байтил[270] деб ном берди.

¹⁶Ёқуб билан унинг оиласи Байтилдан чиқиб, Эфрат томон йўл олдилар. Улар Эфратга ҳали етиб бормасдан, Роҳиланинг кўзи ёрийдиган пайти келди, уни қаттиқ тўлғоқ тутиб қолди.

¹⁷Роҳила тўлғоқдан кўп азоб чеккандан кейин, ниҳоят, дояси: “Қўрқма, яна ўғил туғдинг”, деди.

¹⁸Роҳила жон бераётганда, охирги нафасда ўғлининг исмини Бенўн деб қўйди. Отаси эса унга Бенямин[271] деб исм қўйди.

¹⁹Шундай қилиб, Роҳила вафот этди ва Эфрат йўлида дафн қилинди. (Эфрат ҳозир Байтлаҳм[272] деб юритилади.)

²⁰Ёқуб Роҳиланинг қабрига ёдгорлик тоши ўрнатди. Бу тош шу кунгача[273] бор.

²¹Шундан кейин Ёқуб[274] яна кўчиб, Эдер минораси ортида чодирини тикди.

²²Ёқуб ўша ерда яшаётганда, Рубен отасининг чўриси[275] Билхахнинг ёнига кирди[276]. Ёқуб буни эшитиб қолди. Ёқубнинг ўн иккита ўғли бор эди:

²³Леах туққан ўғиллари — Рубен (Ёқубнинг тўнғич ўғли), Шимўн, Леви, Яҳудо, Иссахор ва Забулун.

²⁴Роҳила туққан ўғиллари — Юсуф билан Бенямин.

²⁵Роҳиланинг чўриси Билхах туққан ўғиллари — Дан билан Нафтали.

²⁶Леахнинг чўриси Зилпо туққан ўғиллари — Гад билан Ошер. Ёқубнинг Паддон — Орамда туғилган ўғиллари ана шулар эди.

²⁷Ёқуб Мамрега — Хират — Арбага отасининг уйига келди. (Хират — Арба ҳозир Хеврон деб юритилади.) Иброҳим ва Исҳоқ Хевронда истиқомат қилган эдилар.

²⁸Исҳоқ 180 йил умр кўрди.

²⁹У кексайиб, ёшини яшаб оламдан ўтди. Ўғиллари Эсов билан Ёқуб уни дафн қилишди.