Read Муқаддас Китоб Uzbek Ибтидо 40 Bible Online

Ибтидо 40 - Муқаддас Китоб Uzbek bible

Ибтидо 40

¹Бир куни сарой соқийси[302] билан новвойи Миср фиръавнини қаттиқ хафа қилдилар.

²Фиръавн бу иккала аъёнидан — соқийси билан новвойидан ғазабланиб,

³уларни ҳам Юсуф ётган зиндонга қаматиб қўйди. Зиндон қўриқчилар бошлиғининг уйида эди.

⁴Қўриқчилар бошлиғи Юсуфни соқий билан новвойнинг хизматига қўйди. Юсуф уларга хизмат қила бошлади. Улар анча вақт зиндонда қолдилар.

⁵Фиръавннинг соқийси билан новвойи зиндонда ётар эканлар, бир куни кечаси иккови ҳам туш кўрдилар. Ҳар бир тушнинг ўзига хос маъноси бор эди.

⁶Эрталаб Юсуф уларнинг ёнига келди. Уларнинг юзи ғамгин эди. Юсуф буни пайқади.

⁷— Нимага бугун жуда ғамгин кўринасизлар? — деб сўради Юсуф улардан.

⁸— Биз туш кўрган эдик, бу ерда тушимизни таъбирлаб берадиган бирон кимса йўқ, — деб жавоб беришди улар. — Тушларни таъбирлаш Худодандир, — деди Юсуф. — Марҳамат, тушингизни менга айтинг — чи.

⁹Аввал соқий тушини Юсуфга айтиб берди: — Тушимда ток кўрибман. Ток олдимда турган эмиш.

¹⁰Токнинг учта новдаси бор экан. Новдалар дарров куртак отиб, мева тугиб узумлар пишибди.

¹¹Фиръавннинг қадаҳи қўлимда эмиш. Мен узумларни олиб, фиръавннинг қадаҳига узумнинг шарбатини сиқибман. Кейин қадаҳни фиръавннинг қўлига берибман.

¹²Юсуф унга деди: — Тушингизнинг таъбири шундай бўлар: учта новда — уч кун дегани.

¹³Уч кун ичида фиръавн сизни зиндондан озод қилиб, олдинги мансабингизга қайтаради: сиз яна соқий бўлиб, илгаригидай шоҳга қадаҳ тутасиз.

¹⁴Лекин сиздан бир илтимос: ишларингиз яхши бўлиб кетганда, мени ҳам эслаб қўйинг. Сиз менга илтифот кўрсатиб, фиръавнга мен тўғримда ҳам эслатиб қўйинг: мени зиндондан чиқариб олсин.

¹⁵Мен аслида ибронийлар юртидан ўғирлаб келтирилганман. Бунинг устига, яна бу ерда зиндондаман, лекин ҳеч қандай айбим йўқ.

¹⁶Новвой қараса, тушнинг таъбири яхшиликка экан. У Юсуфга деди: — Мен ҳам туш кўрибман. Бошимда учта нон саватни олиб кетаётган эмишман.

¹⁷Энг тепадаги саватда фиръавнга аталган пишириқларнинг ҳар туридан бор экан. Лекин қушлар учиб келиб, бошимдаги саватдан пишириқларни чўқиётган экан.

¹⁸— Тушингизнинг таъбири шундай бўлар, — деди Юсуф. — Учта сават — уч кун дегани.

¹⁹Уч кун ичида фиръавн бошингизни танангиздан жудо қилиб, танангизни тик ўрнатилган ходанинг учига қоқтиради. Қушлар танангизни чўқиб ейди.

²⁰Орадан уч кун ўтгач, фиръавн туғилган кунида барча аъёнларига зиёфат берди. Соқийси билан новвойини ҳам зиндондан аъёнлари олдига чақиртирди.

²¹Фиръавн соқийсини озод қилиб, олдинги мансабига қайтарди. Шундай қилиб, соқий яна фиръавнга қадаҳ тутадиган бўлди.

²²Лекин Юсуф айтгандай, фиръавн новвойнинг бошини олдириб, жасадини тик ўрнатилган ходанинг учига қоқтирди.

²³Соқий эса Юсуфни эсламади, уни унутиб юборди.