Read Муқаддас Китоб Uzbek Ибтидо 9 Bible Online

Ибтидо 9 - Муқаддас Китоб Uzbek bible

Ибтидо 9

¹Худо Нуҳ билан унинг ўғилларига марҳамат қилиб, уларга деди: “Ували — жували бўлинглар, ер юзини тўлдиринглар.

²Ер юзидаги жамики ҳайвонлар, осмондаги ҳамма қушлар, ерда судралиб юрувчи жонивор ва ҳашаротларнинг ҳаммаси, денгиздаги ҳамма балиқлар сизлардан қўрқиб, ҳуркадиган бўлади. Буларнинг ҳаммаси устидан сизлар ҳукмрон бўласизлар.

³Ўтни ва сабзавотларни сизларга емиш қилиб берганим сингари, ҳамма тирик жонзотларни ҳам сизлар учун емиш қилиб бераман.

⁴Лекин этни қони билан емайсизлар. Қонда жон бўлгани учун Мен буни тақиқлайман.

⁵Қотиллик жазоланади. Инсоннинг жонини олган инсондан Мен хун талаб қиламан, инсонни ўлдирган ҳар қандай ҳайвон ўлдирилиши лозим.

⁶Кимки инсон қонини тўкса, Унинг қонини ҳам инсон тўкар. Зеро, инсон зотини Мен, Худо, Яратганман Ўз суратимда.

⁷Баракали бўлиб кўпайинглар, ер юзида тўлиб — тошиб, тобора ортиб боринглар.”

⁸Худо Нуҳ билан унинг ўғилларига яна гапирди:

⁹“Мен энди сизлар билан ва сизларнинг авлодингиз билан аҳд қиламан.

¹⁰Сизлар билан кемадан чиққан ҳамма тирик жонзот — қушлар, чорва, ер юзида яшовчи ҳамма жониворлар билан ҳам аҳд қиламан.

¹¹Сизлар билан қатъий аҳд қиламан: бундан буён барча жонзот тўфон туфайли қирилиб кетмайди, ер юзини қириб битирадиган тўфон бошқа ҳеч қачон бўлмайди, деб ваъда бераман.

¹²Сизлар ва жамики тирик жонзот билан қилаётган абадий аҳдимнинг аломати шу бўлади:

¹³Мен булутлар орасида Ўз камалагимни[51] ҳосил қиламан. Бу камалак Менинг олам аҳли билан қилган аҳдимнинг аломати бўлади.

¹⁴Мен булутларни ер устига олиб келганимда, камалак булутлар орасида кўриниб туради.

¹⁵Ана ўшанда Мен Ўзим билан сизлар ва ҳамма тирик жонзот ўртасида қилган аҳдимни ёдимда тутаман. Тўфон энди ҳеч қачон жамики жонзотни йўқ қилмайди.

¹⁶Камалак булутлар орасида турганда, Мен камалакни кўриб, ер юзидаги тирик жонзот билан Ўзим қилган абадий аҳдимни ёдимда тутаман.”

¹⁷Худо яна Нуҳга деди: “Ер юзидаги жамики тирик жонзот билан Мен қилаётган аҳднинг аломати ана шудир.”

¹⁸Нуҳ ва унинг ўғиллари Сом, Хом ва Ёфас кемадан чиқишди. Кейинроқ Хом ўғил кўриб, исмини Канъон қўйди.

¹⁹Нуҳнинг учала ўғлидан бутун ер юзидаги халқлар тарқалди.

²⁰Тўфондан кейин Нуҳ деҳқон бўлди ва илк бор узумзор барпо қилди.

²¹Бир куни у ўзи тайёрлаган майдан ичди. Маст бўлиб, чодирида яланғоч ётган эди,

²²Канъоннинг отаси Хом отасининг яланғоч ётганини кўрди ва ташқарига чиқиб, акаларига айтди[52].

²³Сом билан Ёфас бир кийимни олиб, елкаларига ташладилар. Орқалари билан чодирга кириб, оталарининг яланғоч танасини кўрмаслик учун юзларини тескари ўгириб, унинг устини кийим билан ёпиб қўйдилар.

²⁴Нуҳ ўзига келгач, кенжа ўғлининг[53] қилмишини билди.

²⁵Шунда Нуҳ деди: “Канъон[54] лаънати бўлсин! Қулларнинг ҳам қули бўлсин акаларига![55]”

²⁶Нуҳ яна деди: “Сомнинг Худоси — Эгамизга Ҳамду санолар бўлсин. Канъон Сомга қул бўлсин!

²⁷Худо Ёфасга мўл ер берсин[56], Унинг насли Сомнинг Халқи билан яшасин! Канъон Ёфасга қул бўлсин!”

²⁸Нуҳ тўфондан кейин 350 йил яшади.

²⁹У 950 ёшида оламдан ўтди.