Read Муқаддас Китоб Uzbek Чиқиш 33 Bible Online

Чиқиш 33 - Муқаддас Китоб Uzbek bible

Чиқиш 33

¹Кейин Эгамиз Мусога айтди: — Қани, сен ҳам, Мисрдан ўзинг олиб чиққан халқинг ҳам бу жойдан кетинглар. Ота — боболарингиз Иброҳим, Исҳоқ ва Ёқубга Мен: “Сизларнинг наслингизга бераман”, деб қасам ичган юртга боринглар.

²Сендан олдинда фариштани юбориб, Канъон, Амор, Хет, Париз, Хив ва Ёбус халқларини ҳайдайман.

³Сут ва асал оқиб ётган ўша юртга[204] кетинглар. Аммо Мен сизлар билан бормайман, чунки сизлар ўжар халқсиз. Сизлар билан борсам, сизларни йўлда ҳалок қилиб ташлашим мумкин.

⁴Исроил халқига Менинг шу гапимни етказ: “Сизлар ўжар халқсиз. Агар Мен бир лаҳза сизлар билан борсам, сизларни қириб ташлашим мумкин. Энди зеб — зийнатларингизни ечиб қўйинглар. Мен сизларни нима қилишим тўғрисида бир қарорга келаман.” Халқ бу ваҳимали гапни эшитгач, дод солиб йиғлади. Ҳеч ким зеб — зийнатларини тақмади.

⁶Шундай қилиб, Исроил халқи Синай тоғида[205] зеб — зийнатларини ечиб қўйди. Ўшандан кейин улар зеб — зийнатларини бошқа тақмадилар.

⁷Мусо бир чодирни қароргоҳнинг ташқарисига — қароргоҳдан узоқроққа олиб бориб ўрнатди. Бу чодирга у Учрашув чодири[206] деб ном берди. Эгамиздан маслаҳат сўрамоқчи бўлган ҳар бир одам ўша ерга келарди.

⁸Мусо Учрашув чодирига борганда, бутун халқ туриб, ўз чодирининг кираверишида чиқиб турарди. Мусо чодирга кириб кетгунча, ҳамма тик турганича унинг орқасидан қараб турарди.

⁹Мусо чодирга кириб, Эгамиз Мусо билан гаплашганда, устун шаклидаги булут пастга тушиб, чодирнинг кираверишида турарди.

¹⁰Бутун халқ буни кўрганда, ўз чодирлари кираверишида мук тушиб таъзим қиларди.

¹¹Бирортаси дўсти билан гаплашгандай, Эгамиз ҳам Мусо билан юзма — юз[207] гаплашарди. Кейин Мусо қароргоҳга қайтиб келар, унинг ёш ёрдамчиси Нун ўғли Ёшуа эса чодирни тарк этмасди.

¹²Шундан кейин Мусо Эгамизга айтди: — Сен: “Бу халқни бошлаб олиб кет”, деб менга амр бердинг — у, лекин биз билан кимни юборишингни айтмадинг. Яна: “Мен сени танладим, сен ҳақиқатан Мендан марҳамат топгансан”, деган эдинг.

¹³Агар мен Сендан марҳамат топган бўлсам, илтижо қиламан: менга йўлларингни кўрсатгин. Сендан марҳамат топиб юришим учун Сени билайин. Бу халқ Ўзингнинг халқинг эканини ёдингда тутгин.

¹⁴Эгамиз Мусога деди: — Мен сизлар билан бораман. Сизларга тинчлик ато қиламан.

¹⁵Мусо эса Эгамизга айтди: — Агар Сен биз билан бормайдиган бўлсанг, бизни бу ердан олиб чиқмагин.

¹⁶Бўлмаса, мен ва халқингдан мамнун эканлигинг нимадан билинади? Биз билан бирга борганингдан эмасми?! Ер юзидаги ҳамма халқлардан бизнинг фарқимиз ҳам шу эмасми?!

¹⁷Шунда Эгамиз Мусога айтди: — Сен нимани сўраган бўлсанг, Мен шуни қиламан. Чунки сен Мендан марҳамат топгансан. Мен сени танладим.

¹⁸— Илтижо қиламан: менга улуғворлигингни зоҳир қилгин, — деди Мусо.

¹⁹— Мен Ўзимни сенга маълум қиламан[208]. Мен сенинг олдингдан ўтиб, бутун эзгулигимни сенга зоҳир қиламан, — деди Эгамиз Мусога. — Марҳамат қиладиганимга марҳамат қиламан, шафқат қиладиганимга шафқат қиламан.

²⁰Лекин Менинг юзимни[209] кўра олмайсан. Мени кўрган одам тирик қолмайди.

²¹Менга яқин жойда қоя бор. Ўша қоянинг устида тур!

²²Мен ўтаётиб улуғворлигимни зоҳир қилганимда, сени қоянинг ёриқ жойига қўяман. Ўтиб кетгунимча сени қўлим билан тўсиб тураман.

²³Кейин қўлимни оламан. Сен Мени орқамдан кўрасан. Юзимни эса кўрмайсан.