Read Муқаддас Китоб Uzbek Аюб 10 Bible Online

Аюб 10 - Муқаддас Китоб Uzbek bible

Аюб 10

¹Ҳаётдан тўйдим! Эвоҳ, энди бемалол шикоят қилишдан, Алам — ҳасрат билан гапиришдан ўзимни тиймайман.

²Худога шундай дейман: «Мени ҳукм қилавермасдан, Менга қарши бўлган даъволарингни айт.

³Мени эзишдан Сенга бирор фойда борми ўзи? Фосиқларга шодлик билан фаровонлик беряпсан — у, Нима учун мени — Ўз қўлларинг ижодини рад этяпсан?!

⁴Сенинг инсонникига ўхшаш кўзларинг борми?! Сенинг дунёқарашинг инсонларники билан бирми?!

⁵Умринг инсон умридай қисқами?! Йилларинг инсон ҳаёти йилларидай эмас — ку!

⁶Нима учун мендан айб қидирасан, Гуноҳ топишга ҳаракат қиласан?

⁷Ахир, Ўзинг биласан, мен айбсизман, Ҳеч ким мени Сенинг қўлингдан қутқара олмайди.

⁸Ахир, қўлларинг билан мени Ўзинг ясагансан, Ўзинг мени яратгансан, Энди эса мени бутунлай ҳалок қилмоқчисан.

⁹Сен мени лойдан бунёд қилганингни эслагин. Энди мени яна тупроққа қайтармоқчимисан?!

¹⁰Мени сутдай қуйиб, Пишлоқдай қотирган Ўзинг — ку[30].

¹¹Сен Ўзинг мени эту тери билан қоплаб, Менга суягу пайлар ато қилдинг.

¹²Сен менга ҳаёт бағишлаб, садоқатли севгингни кўрсатдинг. Ўзинг ғамхўрлик қилиб, ҳаётимни сақладинг.

¹³Лекин юрагингда бошқа бир ният бор эди. Сенинг ўй — хаёлларингни биламан:

¹⁴Гуноҳ қилсам, мени кузатиб турган бўласан, Айбимни жазосиз қолдирмайсан.

¹⁵Фосиқ бўлсам, ўзимдан кўрай! Аммо айбсиз бўлсам ҳам, Шунчалик уятга қолдимки, Шунчалик қайғуга ботдимки, Бошимни кўтара олмаяпман.

¹⁶Бошимни кўтарсам, шердай мени пойлайсан, Ўз буюк қудратингни менга қарши ишлатасан.

¹⁷Менга қарши янги гувоҳлар чақираверасан. Менга бўлган ғазабинг янада ошиб бораверади, Устимга яна янги қўшинлар бостириб келаверадилар.

¹⁸Эвоҳ, нима учун мени бу дунёга келтирдинг? Қанийди, туғилишим биланоқ, Биров мени кўриб улгурмасдан, Ўлиб қўя қолганимда эди.

¹⁹Ҳеч нарса кўрмаган бўлардим, Онам қорнидан тўғри қабрга борган бўлардим.

²⁰Ҳаётим қисқа, кунларим саноқли эмасми, ахир?! Мени тинч қўй, озгина бўлса ҳам, хурсанд бўлай.

²¹Ҳеч ким қайтиб келмайдиган зулмат юртига[31], Тим қоронғи ерга боришимдан олдин озгина қувонай.

²²Тун ярмидаги зулматдай қоронғи бўлган юртга кетаман. Қоп — қоронғи ҳеч бир тартиб бўлмаган бир жойга, Ҳатто нури ҳам зулмат бўлган ерга кетаман, ахир!»”