Read Муқаддас Китоб Uzbek Аюб 21 Bible Online

Аюб 21 - Муқаддас Китоб Uzbek bible

Аюб 21

¹Аюб шундай деб жавоб берди:

²“Сўзларимга яхшилаб қулоқ солинг, Мана шу сизларнинг менга берган тасаллингиз бўлади.

³Сабр қилинг, мен ҳам гапирай, Гапириб бўлганимдан кейин, мазах қилаверинг.

⁴Мен инсонларга эмас, Худога арз қиляпман — ку. Шунинг учун сабрим чидамаяпти — да.

⁵Мана, ҳолимга қаранг, довдираб қоласиз, Дамингиз ичингизга тушиб, ҳанг — манг бўласиз.

⁶Бошимга тушган кулфатлар ҳақида ўйласам, ваҳимага тушаман, Танамни қалтироқ босади.

⁷Нима учун фосиқларнинг умрлари узилмай, давом этаверади? Нега улар кекса ёшга етадилар? Нега нуфузи ошиб бораверади?

⁸Фарзандлари ўсиб, ўз ўрнини топганини кўради, Невараларини ҳам кўришга муяссар бўлади.

⁹Уйлари хавф — хатарсиз бўлади, Худонинг таёғи уларнинг бошига тушмайди.

¹⁰Буқалари ҳеч бир қийинчиликсиз кўпаяверади, Сигирлари болалайди, ҳеч қачон боласи тушиб қолмайди.

¹¹Фосиқларнинг болалари қўзиларга ўхшаб сакрайдилар, Фарзандлари ўйнаб — кулиб юраверадилар.

¹²Доира ва лира садосига қўшиқ куйлайдилар, Най садосига ўйин — кулги қиладилар.

¹³Умрлари фаровонликда ўтади, Ўликлар диёрига[54] тинчгина кетадилар.

¹⁴Худога шундай дейдилар: «Бизни тинч қўй! Сенинг йўлларингни билишни хоҳламаймиз.

¹⁵Қодир Худо ким бўлибдики, Унга хизмат қилсак, Унга илтижо қилсак, бизга нима фойда тегарди?!»

¹⁶Аммо фосиқларнинг фаровонлиги ўз қўлининг иши эмас — ку! Фосиқларнинг ўй — хаёлларидан мен жирканаман.

¹⁷Фосиқларнинг чироғи бирон марта бўлса ҳам ўчдими? Бошига тез — тез кулфат тушиб турибдими? Худо Ўз ғазабида уларга қийноқ беряптими?

¹⁸Қачон улар шамолда тўзиган хашакдай, Бўрон учириб кетган сомондай бўладилар?

¹⁹Сен: «Худо инсонларнинг гуноҳлари учун Уларнинг фарзандларини жазолайди», дейсан. Мен эса гуноҳкорларнинг ўзи жазолансин, дейман. Мана шу уларга сабоқ бўлади.

²⁰Гуноҳкорлар ўз кўзлари билан ҳалокатларини кўрсинлар. Ўзлари Қодир Худонинг ғазаби шаробини ичсинлар.

²¹Зотан, улар ўлганларидан кейин Оиласига нима бўлишини ўйламайдилар ҳам!

²²Ким Худога сабоқ бера олади, Ахир, У ҳатто самовий зотларни ҳукм қилади — ку!

²³Мана, бир одам тўлиқ фаровонликда, Тинч ва хотиржам оламдан кўз юмади.

²⁴Унинг бели бақувват, Суяклари иликка тўла.

²⁵Иккинчи одам эса руҳи тушкун ҳолда, Ҳеч қачон яхшилик кўрмай ўлиб кетади.

²⁶Иккови ҳам тупроқда бирдай ётади, Уларни қуртлар босиб кетади.

²⁷Эҳ, дўстларим, ниятларингизни биламан, Мақсадларингиз ҳам менга аён.

²⁸Сизлар: «Қани золим амалдорнинг уйи? Фосиқларнинг чодири қаерда?» деб сўрайсизлар.

²⁹Кўп жойларга бориб келганлардан сўранглар. Улар айтганларини инкор қила олмайсиз!

³⁰Кулфат кунида фосиқлар нажот топишларини, Худонинг ғазаб кунида қутқарилишларини улар айтадилар — ку!

³¹Фосиқларнинг қилмишларини ким уларнинг юзига солади? Қилмишлари учун ким уларни жазолайди?

³²Жасадлари қабрга олиб борилганда, Қабр бошига соқчи қўйилади.

³³Сон — саноқсиз одамлар кетларидан бориб, Уларга аза тутади. Ҳатто тупроқ ҳам уларнинг устига секин тушади.

³⁴Қандай қилиб мени пуч сўзларингиз билан юпата оласиз? Барча берган жавобларингиз ёлғондир!”