Read Муқаддас Китоб Uzbek Забур 103 Bible Online

Забур 103 - Муқаддас Китоб Uzbek bible

Забур 103

¹Эгамни олқишла, эй жоним. Эй Эгам Худо! Сен нақадар буюксан, Шуҳрату улуғворликка буркангансан.

²Ёпинчиққа ўралгандай нурга чулғангансан, Самоларни бир чодир каби ёйгансан.

³Осмондаги сувлар[278] узра даргоҳингни қургансан, Булутларни жанг араваси қиласан, Шамол қанотларини миниб кетасан.

⁴Шамолларни Ўзингга хабарчилар қиласан, Ловуллаган оловни хизматкорларинг этасан.

⁵Ҳеч қачон тебранмасин дея, Сен заминнинг пойдеворини[279] қўйгансан,

⁶Заминни либосга ўрагандай, Тубсиз сувлар ила ўраган эдинг, Ҳатто тоғлар чўққисини сувлар кўмган.

⁷Сенинг таҳдидларингдан сувлар чекинар, Сен гумбурлатган садодан улар қочар.

⁸Сувлар тоғлар устидан, водий бўйлаб оқар Сен улар учун тайин этган жойга.

⁹Бу сувлар тошмасин деб, Яна ер юзини қайта қопламасин деб, Сен чегара қўйгансан!

¹⁰Булоқларни тоширдинг Сен сойликлардан, Булоқлар оқиб келар тоғлар орасидан.

¹¹Жамики ёввойи ҳайвонларни булоқлар суғоради, Ёввойи эшаклар ташналигини қондиради.

¹²Оқар сувлар бўйида қушлар ин қуради, Шохлар орасидан улар сайрайди.

¹³Тоғларни суғорасан юқоридаги даргоҳингдан. Замин тўла Сен ўстирган мева билан.

¹⁴Чорва учун Сен ўт — ўлан ўстирасан, Инсон фойдалансин деб, экинлар ўстиргансан, Егулигини тупроқдан олсин, дейсан.

¹⁵Сен берасан инсон кўнглини чоғ қилувчи шаробни, Юзга жило берувчи зайтун мойини, Инсон ҳаётига қувват берувчи нонни.

¹⁶Эй Эгам, Сенинг дарахтларинг, Ҳа, Ўзинг Лубнонда эккан садр дарахтларинг[280] Сувга яхши қонади.

¹⁷Қушлар дарахтларда уя қуради, Сарв дарахтида лайлак уй қилади.

¹⁸Тоғ эчкиси баланд тоғларда яшар, Бўрсиқлар эса қояларда уя қурар.

¹⁹Вақтни белгиласин деб, ойни яратдинг, Қуёш ҳам билади қачон ботишин.

²⁰Қоронғилик чўктирганингда, тун бўлар, Ўрмондаги бор ҳайвон кезгани чиқар.

²¹Шерлар ўлжа ахтариб бўкирар, Ўз ризқ — рўзини, эй Худо, Сендан излар.

²²Қуёш чиқар, улар ортга қайтарлар, Ўзларининг инларида ётарлар.

²³Одамлар ўз ишларига чиқарлар, Оқшомгача юмушлари ила банд бўларлар.

²⁴Эй Эгам, ишларинг ғоят турли — тумандир! Ҳаммасини донолик ила яратгансан, Замин Сен яратганларинг ила тўладир.

²⁵Мана, буюк, бепоён денгиз, Сон — саноқсиз яратилганлар билан тўла, Катта — кичик жониворлар бор.

²⁶Кемалар денгизларда қатнайди. Сувларда ўйнасин дея, Ўша махлуқ Левитанни[281] яратгансан.

²⁷Эй Эгам! Ўз вақтида ризқимизни берсин дея, Уларнинг ҳаммаси Сенга кўз тикади.

²⁸Уларга ризқини берганингда, йиғиб олади, Қўлларингни очганингда, улар еб тўяди.

²⁹Юзингни яширганингда эса улар ваҳимага тушади, Жонларини олганингда, ўлиб, тупроққа қайтади.

³⁰Руҳингни[282] юборганингда улар яратилади, Ер юзига янгидан ҳаёт берасан.

³¹Эгамизнинг шуҳрати то абад давом этсин, Эгамиз Ўз яратганларидан хурсанд бўлсин.

³²Ерга У боққанда, ер титрар, Тоғларга текканда, тоғлар тутун чиқарар.

³³Ҳаёт эканман, Эгамни тараннум этаман, Бор эканман, Худойимга ҳамду сано куйлайман.

³⁴У ҳақидаги ўйларим хуш келсин Унга, Зотан, севинаман мен Эгам туфайли.

³⁵Ер юзидан йўқ бўлсин гуноҳкорлар, Бўлмасин бошқа энди фосиқлар. Эгамни олқишла, эй жоним! Эгамизга ҳамду санолар бўлсин!