Read Муқаддас Китоб Uzbek Забур 17 Bible Online

Забур 17 - Муқаддас Китоб Uzbek bible

Забур 17

¹Ижрочилар раҳбарига. Эгамизнинг қули Довуд саноси. Эгамиз Довудни жамики душманлари ва Шоулнинг қўлидан озод қилгандан кейин Довуд Эгамизга атаб шу қўшиқни айтди.

²Сени севаман, эй Эгам, менинг қудратим.

³Эгам суянган қоямдир[25], менинг қалъам, қутқарувчимдир. Ҳа, Худодир менинг қоям, Унда паноҳ топаман. Удир менинг қалқоним, қудратли нажоткорим[26], қўрғоним.

⁴Эгамга илтижо қиламан, Ғанимларимдан У мени халос қилади. Эгамизга ҳамду санолар бўлсин!

⁵Мени ўлим тўрлари чирмаб олганди, Бало — қазо селлари даҳшат ила босиб келганди.

⁶Ҳа, ўликлар диёрининг[27] тўрлари мени ўраб олганди, Ўлим ўз тузоғига мени асир қилганди.

⁷Кулфатда қолганимда Эгамга илтижо қилдим, Ҳа, нола қилдим Худойимга. У Маъбадидан туриб, овозимни эшитди, Оҳу нолам қулоғига етиб борди.

⁸Ўша замон ер юзи титраб, тебранди, Тоғларнинг пойдевори ларзага келди, Эгам ғоят ғазабга минган эди.

⁹Бурнидан тутун буруқсаб чиқарди, Оғзидан оташ пишқирарди, Олдидан қип — қизил чўғ ёғиларди.

¹⁰У кўкларни ёриб, пастга тушди, Оёқлари остида — қора булут.

¹¹Эгам бир карубга[28] миниб учди, Ел қанотлари узра учиб келди.

¹²Атрофини зулмат билан ўради, Қуюқ, қора булутларни Ўзига чайла қилди.

¹³Улкан нур Эгамнинг олдидан чиқди, Дўл ва қип — қизил чўғ қоп — қора булутларни парчалади.

¹⁴Эгамизнинг овози кўкларда гулдиради, Худойи Таолонинг садоси эшитилди[29].

¹⁵Ўқларини отди, Чақмоқ чақтириб, ёвларини тирқиратди, Уларни саросимага солди.

¹⁶Эгамизнинг таҳдидларидан, Унинг қаҳрли нафасидан Денгизнинг туби кўриниб қолди, Замин пойдевори[30] яланғоч бўлиб қолди.

¹⁷Эгам юқоридан қўл узатиб, мени тутди, Баҳайбат сувлардан мени чиқариб олди.

¹⁸Мени кучли ғанимларим қўлидан, Мендан нафратланган ёвларимдан қутқарди, Улар мендан кучли эдилар.

¹⁹Қора кунимда улар менга ҳамла қилдилар, Аммо Эгам менга таянч бўлди.

²⁰Мени бехавотир жойга чиқариб қўйди, Мендан мамнун бўлиб, нажот берди.

²¹Эгам солиҳлигим учун мени мукофотлайди, Айбсизлигим учун мени тақдирлайди.

²²Зеро, мен Эгамнинг йўлидан юрдим, Ахлоқсизлик қилмадим, Худойимдан юз ўгирмадим.

²³Унинг ҳамма қонун — қоидаларига риоя қилдим, Фармонларини четга суриб қўймадим.

²⁴Унинг олдида бенуқсон бўлдим, Гуноҳ қилишдан ўзимни сақладим.

²⁵Шу сабабли Эгам мени пок деб билди, Солиҳлигимга яраша мукофот берди.

²⁶Эй Эгам! Сенга содиқ бўлганга Сен содиқ бўласан, Яхши инсондан яхшилигингни аямайсан,

²⁷Пок кишига поклигингни кўрсатасан, Эгрининг айёрлигини ўз бошига соласан.

²⁸Аҳли камтарга эса нажот берасан, Димоғдорни ерга урасан.

²⁹Эй Эгам Худо! Чироғимни ёқувчи Ўзингсан, Зулматни мен учун ёруғликка айлантирасан.

³⁰Эй Худойим! Сенга суяниб лашкарни йўқ қиламан, Сенга суяниб деворлардан ошиб ўтаман.

³¹Худонинг йўли комилдир, Эгамизнинг каломи чин ҳақиқатдир, Паноҳ излаб борганга У қалқондир.

³²Эгамиздан бошқа Худо ким экан?! Худойимиздан бўлак суянчиқ Қоя бормикан?!

³³Мени қудратли қилувчи Худодир, Йўлимни Ўзи бехатар қилади.

³⁴У оёқларимни кийик оёғидай қилади, Чўққилар узра мени бехатар юргизади.

³⁵Қўлларимни жанг қилишга ўргатади, Бармоқларим бронза ёйни бука олади.

³⁶Эй Эгам, Сен менга зафар қалқонингни бергансан, Ўнг қўлинг менга таянч бўлади, Мададинг эса мени юксалтиради.

³⁷Оёқларим учун йўлимни кенг қилгансан, Оёқларим сира оғиб кетмайди.

³⁸Ғанимларимни қувлаб, тутиб олдим, Уларни йўқ қилмай ортга қайтмадим.

³⁹Шундай эздимки уларни, тура олмадилар, Оёқларим остида чўзилиб қолдилар.

⁴⁰Сен менга қувват бериб, жангга юбординг, Менга қарши отланган ёвни олдимда бош эгдирдинг.

⁴¹Ғанимларимни мендан қочирдинг, Мендан нафратланганларни мен йўқ қилдим.

⁴²Улар мадад сўраб фарёд қилдилар, Нажоткорни эса тополмадилар, Эй Эгам, ғанимларим Сенга ёлвордилар, Аммо Сен жавоб бермадинг.

⁴³Шамолнинг чангидай уларни эздим, Йўлдаги лойдек сидириб ташладим.

⁴⁴Сен мени халқнинг уруш — жанжалидан халос этдинг. Мени элларга йўлбошчи қилдинг, Ўзим танимаган элат менга қарам бўлди.

⁴⁵Овозимни эшитибоқ қулоқ тутди, Ёт эллар менга бўйин эгди.

⁴⁶Ёт эллар ҳолсизланиб йиқилди, Қалтираб манзилидан чиқиб қочди.

⁴⁷Эгам барҳаётдир! Суянган Қоямга олқишлар бўлсин! Нажоткорим Худо юксалсин!

⁴⁸Қасдимни олган Худодир, Халқларни менга У тобе қилган,

⁴⁹Мени ғанимларимдан У қутқарган, Босқинчилардан мени устун қилган, Мени зўравонлар қўлидан халос этган.

⁵⁰Шу боис, эй Эгам, халқлар ичра Сенга ҳамдлар айтаман! Сени куйлаб сано айтаман!

⁵¹Эгамиз Ўз шоҳини улуғ зафарларга эриштиради, Ўзи танлаган шоҳ Довуд ва унинг наслига То абад содиқ севгисини кўрсатади.