Read Муқаддас Китоб Uzbek Воиз 3 Bible Online

Воиз 3 - Муқаддас Китоб Uzbek bible

Воиз 3

¹Бу дунёда ҳамма нарсанинг ўз тайинланган пайти бор, ҳар бир ишнинг ўз вақти бор[6].

²Туғилишнинг ҳам, ўлишнинг ҳам ўз вақти бор. Экишнинг ҳам, экилганни ўришнинг ҳам ўз вақти бор.

³Ўлдиришнинг ҳам, шифо беришнинг ҳам ўз вақти бор. Бузишнинг ҳам, қуришнинг ҳам ўз вақти бор.

⁴Йиғлашнинг ҳам, кулишнинг ҳам ўз вақти бор. Азанинг ҳам, рақснинг ҳам ўз вақти бор.

⁵Тош отишнинг ҳам, тош йиғишнинг ҳам ўз вақти бор. Бағрига босишнинг ҳам, ундан ўзини тийишнинг ҳам ўз вақти бор.

⁶Қидиришнинг ҳам, йўқотишнинг ҳам ўз вақти бор. Сақлаб қўйишнинг ҳам, ташлаб юборишнинг ҳам ўз вақти бор.

⁷Йиртишнинг ҳам, тикишнинг ҳам ўз вақти бор. Сукут сақлашнинг ҳам, сўзлашнинг ҳам ўз вақти бор.

⁸Яхши кўришнинг ҳам, нафратнинг ҳам ўз вақти бор. Урушнинг ҳам, тинчликнинг ҳам ўз вақти бор.

⁹Шунча меҳнат қилиб инсон қандай фойда топади?

¹⁰Инсонлар қилиши учун Худо берган мушкул ишни кўрдим.

¹¹Худо айтгани бўйича ҳамма нарса ўз вақтида содир бўлади. Худо юрагига солгани учун инсон вақт ўтишини сезади, лекин Худо бошидан охиригача қилган ишларни инсон тушуна олмайди.

¹²Инсон учун бахтли ҳаёт кечириш, ўз ҳаётидан роҳатланишдан бошқа яхшироқ нарса йўқ эканлигини тушуниб етдим.

¹³Ҳамма еб, ичиб, ўз қилган меҳнатининг роҳатини кўрсин. Бу Худонинг инъомидир.

¹⁴Худо қилган ҳар бир иш то абад ўзгармас, бу ишга ҳеч нарса қўшиб бўлмайди, ундан ҳеч нарсани айириб бўлмайди. Худо бу ишларни, ҳамма Мендан қўрқсин, деб қилди.

¹⁵Ҳозир нима бўлса, олдин ҳам бўлган, келажакда бўладигани ҳозир ҳам бордир. Ўз вақтида Худо ўтмишни яна қайтарар.

¹⁶Мен яна бу дунёда адолат ҳукм суриши керак бўлган жойда — қозихонада ҳам, тўғрилик ўрнида ҳам эгрилик кўрдим.

¹⁷Ўзимга: “Яхшини ҳам, ёмонни ҳам Худо ҳукм қилади, чунки Худонинг Ўзи ҳар бир нарсанинг, ҳар бир ишнинг вақтини белгилаган”, дедим.

¹⁸Мен яна одамзод ҳақида шуни тушундим: “Инсонлар ҳам худди ҳайвонлардай экан. Шуни кўрсатиш учун Худо инсонларни синар экан.”

¹⁹Ахир, одамлар билан ҳайвонларнинг тақдири бир хил, униси ҳам буниси ҳам ўлади. Инсонларга ҳам, ҳайвонларга ҳам Худо жон[7] берган, одамлар ҳайвонлардан устун эмас. Ҳаммаси беҳуда[8] экан.

²⁰Ҳамма битта жойга боради, тупроқдан яралганлар тупроққа қайтади.

²¹Инсоннинг руҳи тепага чиқадими, ҳайвонларнинг руҳи[9] пастга — ернинг остига тушадими, ким билади?!

²²Шунда мен тушундим: инсон учун ўз меҳнатидан роҳат олишдан бошқа яхшироқ нарса йўқ экан, чунки бу унинг тақдири. Инсон ўтиб кетгандан кейин нима бўлишини ким унга кўрсата олади?!