Read Муқаддас Китоб Uzbek Ишаё 22 Bible Online

Ишаё 22 - Муқаддас Китоб Uzbek bible

Ишаё 22

¹Ваҳий водийси[134] ҳақида башорат: Эй Қуддус аҳли, нима қиляпсиз?! Нега томларга чиқиб[135], шод — хуррам бўляпсиз?!

²Нима учун бутун шаҳар қувонч садоларига тўла?! Орангизда ўлганлар урушда нобуд бўлмади, Шуни унутдингизми?!

³Йўлбошчиларингиз жанг майдонидан қочди, Шуни эсдан чиқардингизми?! Узоққа қочган бўлса — да, Уларнинг ҳаммаси душман қўлига тушди, Жангсиз, ўқсиз душманга таслим бўлди.

⁴Шунда мен дедим: “Ёлғиз қолдиринг мени, Аччиқ — аччиқ йиғлайин. Тасалли беришга уринманг менга, Ахир, учради халқим қирғинга!”

⁵Зотан, Сарвари Олам — Раббий бир кунни белгилади, У куни Ваҳий водийсида қий — чув бўлади, Зулм ва саросима ҳукм суради. Деворлар қулаётир, Одамлар тоғларга қараб фарёд қилаётир.

⁶Элам[136] лашкари ўқдонларини тайёрлади, Жанг аравалари, отлиқлари билан келди, Хир лашкари қалқонларини қўлга олди.

⁷Мана, гўзал водийларингиз жанг аравалари билан тўлди, Отлиқлар шаҳар дарвозалари олдига йиғилди.

⁸Эвоҳ, Яҳудо ҳимоясиз қолди! Ўша куни сизлар “Лубнон ўрмони” деган уйдаги[137] қуролларга ишондингиз.

⁹Довуд қалъаси деворларининг ёриқлари жуда кўп. Буни кўриб сизлар Қуйи ҳовуздан сув тўпладингиз.

¹⁰Қуддусдаги уйларни санаб чиқдингиз. Шаҳар деворларини мустаҳкамлаш учун уйларни буздингиз.

¹¹Эски ҳовуз сувларини тўплаш учун икки девор ўртасида[138] сардоба қурдингиз. Аммо буни илгаридан режа қилган Худони ёдга олмадингиз. Амалга оширадиган Худони хаёлингизга ҳам келтирмадингиз.

¹²Ўша куни Сарвари Олам — Раббий: “Йиғланг, аза тутинг”, деб айтди. “Сочларингизни қириб, қанорга ўранинг[139]”, деди У.

¹³Аммо буни қаранг! Шодлигу кайфу сафо! “Эрта — индин ўлиб кетамиз, Келинглар, еб — ичиб қолайлик”, деб Сизлар буқа, қўйлар сўйдингиз, Гўшт еб, майхўрлик қилдингиз.

¹⁴Шунда Сарвари Оламнинг Ўзи менга шундай деди: “Бу гуноҳларингиз кечирилмас ўлгунингизгача.” Ҳа, буни Сарвари Олам — Раббий айтмоқда.

¹⁵Сарвари Олам — Раббий шундай демоқда: “Қани, шоҳнинг ўнг қўл вазири, сарой аъёни Шавнанинг[140] олдига бориб, шундай деб айт:

¹⁶«Бу ерда нима ишинг бор?! Бу ерда сенинг киминг борки, ўзингга қабр қазибсан?! Юксакда ўзингга қабр қазибсан, қояда ўзингга маскан қилибсан?!

¹⁷Мана, Мен, Эганг, сени улоқтираман. Эй кучли инсон! Мен сени чирпирак қилиб шиддат билан улоқтираман.

¹⁸Мен сени айлантириб — айлантириб, тўп каби, кенг бир юртга учириб юбораман. Сен ўша юртда ўлиб кетасан. Улуғвор жанг араваларинг ўша ерда қолиб кетади. Хўжайининг хонадонига сен шармандалик келтирасан!

¹⁹Мен сени ўз жойингдан қўзғатаман. Сен ўз лавозимингдан олинасан.

²⁰Ўша куни Хилқиёнинг ўғли қулим Элияқимни[141] чақираман.

²¹Сенинг либосларингни унга кийдираман. Камарингни унга боғлаб, сенинг бутун ҳукмронлигингни унга бераман. У Қуддус аҳолисига, Яҳудо халқига ота бўлади.

²²Довуд хонадонининг калитини[142] унга бераман. У очганда, ҳеч ким беркитолмайди. У беркитганда, ҳеч ким очолмайди.

²³Мен уни деворга мустаҳкам қоқилган қозиқдай қиламан, у ўз уруғига шуҳрату шараф келтиради.

²⁴Ҳамма уруғ — аймоқларини қўллаб — қувватлайди, уларнинг оғирини енгил қилади. Улар қозиққа осилган идишлар каби Элияқимга осилиб олади.

²⁵Аммо бир кун келиб, мустаҳкам қоқилган бу қозиқ жойидан чиқиб, ерга тушади, — демоқда Сарвари Олам. — Унга осилган юк чилпарчин бўлади.»” Эгамиз шундай деб айтди.