Read Муқаддас Китоб Uzbek Ишаё 40 Bible Online

Ишаё 40 - Муқаддас Китоб Uzbek bible

Ишаё 40

¹“Юпатинг, халқимни юпатинг, — демоқда Худойингиз. —

²Қуддуснинг руҳини кўтариб, Унга шундай деб айтинг: «Азоб косанг тўлиб бўлди, Айбларинг учун жазо олиб бўлдинг. Ҳамма гуноҳларинг эвазига Мен, Эгангдан икки карра жазо олдинг.»”

³Бир овоз янграмоқда: “Чўлда[234] Эгамизга йўл ҳозирланг, Саҳрода Худойимизга тўғри йўл очинг.

⁴Ҳар бир жарлик юксалади, Ҳар бир тоғу тепалик пасаяди. Ўнқир — чўнқир жойлар текис бўлади, Ўйдим — чуқур ер текислик бўлади.

⁵Ўшанда Эгамизнинг улуғворлиги зоҳир бўлади, Бутун жонзот биргаликда буни кўради. Ҳа, Эгамиз Ўз оғзи билан шуни айтди.”

⁶Бир овоз: “Эълон қил!” деб айтди, Иккинчиси: “Нимани эълон қиламан?” деб сўради[235]. Биринчи овоз шундай деди: “Инсон зотининг ҳаммаси майсадай, Уларнинг барча содиқлиги дала гули кабидир.

⁷Уларнинг устидан Эгамизнинг нафаси эсганда Ўтлар қурийди, гуллар сўлиб қолади. Мана, бу халқ майсанинг ўзи.

⁸Ўтлар қурийди, гуллар сўлиб қолади, Худойимизнинг каломи эса абадий туради.”

⁹Эй хушхабар келтирган Қуддус, Баланд тоққа чиқ! Эй хушхабар келтирган Сион[236], Баланд овозда эълон қил! Қўрқмагин, жар солгин! Яҳудо шаҳарларига: “Мана сизнинг Худойингиз”, деб айтгин.

¹⁰Мана, Эгамиз Раббий қудрат ила келади, Қудрати ила ҳукмронлик қилади. Унинг Ўзи тақдирлайди, Мукофотини Ўзи билан олиб келмоқда.

¹¹Чўпон каби, У Ўз сурувини боқади, Қўзиларни қўлларида кўтаради. Уларни кўтариб, бағрига босади, Қўзилари билан бирга она қўйни Эҳтиётлаб ҳайдаб боради.

¹²Ким ҳовучи ила сувларни ўлчаган?! Ким қаричлаб осмонни ўлчаган?! Замин тупроғини ўлчаган борми?! Ким тоғларни тарозида тортиб кўрган?! Тепаликларни тарози палласида тортган?!

¹³Ким Эгамизнинг Руҳига[237] йўл кўрсата олади?! Ким Унга маслаҳат бера олади?!

¹⁴У кимга маслаҳат солган?! Ким Унга насиҳат берган?! Ким Унга адолат йўлини ўргатган?! Унга билим берган борми?! Идрок йўлларини Унга кўрсатган борми?!

¹⁵Ахир, элатлар челакдаги бир томчи сувдайдир, Улар тарози палласидаги чанг кабидир. Мана, оролларни ҳам Эгамиз чангдай кўтаради.

¹⁶Лубнон юртидаги ҳайвонлар қурбонликка озлик қилади, Ўрмонларининг дарахтлари эса етарли ўтин бўлмайди.

¹⁷Жамики элатлар Эгамиз олдида ҳеч нима эмас, Эгамиз назарида улар арзимас, бўшлиқдир.

¹⁸Хўш, Худони кимга ўхшатасиз?! Унга қандай қиёфани бераркансиз?!

¹⁹Ҳунарманд ясаган бутнинг қиёфасиними?! Ахир, уста бутни олтин билан қоплаган. Унга кумуш занжирлар ясаб берган.

²⁰Ундай қилишга қурби етмаган эса Чиримайдиган ёғоч топади. Моҳир устани ёллаб, Йиқилиб тушмайдиган бут ясаттиради.

²¹Билмайсизми?! Эшитмаганмисиз?! Бошидан сизга айтилмаганми?! Дунё пойдеворига қараб ҳам тушуниб етмайсизми?!

²²Худо осмон гумбази узра ўтиради, Замин аҳли чигиртка кабидир. Худо осмонни парда каби ёйган, Одамзод макон қилсин дея, чодир каби қурган.

²³Шаҳзодаларни У пастга уради, Замин ҳукмдорларини йўққа чиқаради.

²⁴Эвоҳ, улар экилиши биланоқ қуриб қолади. Ерга ўтқазилиши биланоқ сўлиб қолади. Илдиз отиши биланоқ қуриб қолади. Ҳа, Эгамизнинг нафаси уларни қуритади. Бўрон уларни сомондай учириб кетади.

²⁵“Мени кимга қиёслайсиз? Ким Менга тенг кела олар?” — деб айтади Муқаддас Худо.

²⁶Кўзларингизни осмонга тикинг, қаранг: Ахир, буларни ким яратган? Худо осмонга юлдузларни териб қўйган — ку! Унинг Ўзи ҳар бирига ном берган — ку! Ўзининг буюк кучи, улуғ қудрати билан Ҳар бирини ўз жойига чиқармай қўймайди.

²⁷Эй Ёқуб насли, нима учун сен: “Бошимга тушганни Эгамиз кўрмайди”, дейсан? Эй Исроил халқи, нима учун сен: “Машаққатларимни Худойим унутган”, деб айтасан?

²⁸Наҳотки билмайсан? Наҳотки эшитмагансан? Эгамизнинг Ўзи абадий Худо — ку! Бутун оламни У яратган — ку! У чарчамайди, ҳолдан тоймайди, Унинг донолигини билиб бўлмайди.

²⁹У толиққанга куч беради, Заифнинг кучига куч қўшади.

³⁰Ҳатто ёшлар чарчайди, ҳолдан тояди, Йигитлар қоқилиб, йиқилади.

³¹Эгамиздан умид қилганлар эса Янгидан куч олади, Бургут сингари парвоз қилади. Улар югуриб, чарчамайди, Юриб ҳам ҳеч толиқмайди.